In een interview met De Zondag geeft N-VA-Kamerfractieleider Peter De Roover zijn oordeel over de regering De Croo. Laf, is daarbij zijn sleutelwoord.
‘De totale mislukking van deze regering’, aldus De Roover, ‘zat al vervat in het regeerakkoord: veel mooie woorden, maar geen akkoorden. Ik heb dat op 2 oktober 2020 gezegd, de dag na de eedaflegging, en ik herhaal dat vandaag.’
Verdient de regering geen pluim voor het bewaren van de koopkracht in tijden van crisis? wil De Zondag weten.
‘Neen. Want met welk geld heeft ze dat gedaan? Met het belastinggeld van morgen. Dat is misschien gemakkelijk, maar dat is geen goed beleid. Want als er morgen een nieuwe crisis uitbreekt, dan is elke buffer weg.’
‘Deze regering is blind te werk gegaan. Het had fijnzinniger gemoeten. Je kan het beleid samenvatten in één woord: laf. De regering heeft de indruk gewekt dat ze alles zou oplossen. Maar wat ze niet gedaan heeft, is de kiezers de waarheid vertellen. En die waarheid is dat een crisis tijdelijk voor verarming kan zorgen. Die waarheid is ook dat er moeilijke maatregelen genomen moeten worden.’
Om de begroting op orde te krijgen?
‘Absoluut. Is het niet ironisch dat De Croo nu loopt te verkondigen dat we na de verkiezingen geen tijd te verliezen hebben? Zijn regering heeft niets anders gedaan dan tijd verloren. De premier heeft echt gefaald.’
Tussen laf en overmoedig
Over zijn eigen partij, de N-VA, zegt De Roover:
‘In het spectrum van laf naar overmoedig zit mijn partij redelijk goed. Wij moeten vooral opletten dat we niet overmoedig worden. Wat is de drijver achter het grote begrotingstekort? De oplopende kosten van de sociale zekerheid. Dat gaat over de vergrijzing, de werkzaamheidsgraad, enzovoort. Dáár heeft deze regering niets aan gedaan, integendeel: inactiviteit was bijna het uitgangspunt. De uitkeringen verhogen, terwijl je geen geld hebt. Dat is die lafheid. De volgende regering zal moeten hervormen in de sociale zekerheid. Als je die moed niet hebt, dan is het einde verhaal voor ons sociaal bestel. En dat zou pas asociaal zijn.’
Strijkijzer vs. partij
Hij geeft ook wat kritiek op de kiezers:
‘Als er straks vier partijen nodig zijn voor een Vlaamse regering, dan is dat omdat de kiezer de kaarten zo geschud heeft. De kiezer moet dat ook beseffen. Veel burgers steken meer tijd in het kiezen van een nieuw strijkijzer dan in hun stem.’
Lees het volledige interview in De Zondag via deze link.
