‘Natuurlijk is Chris Peeters die miljoenen bij bpost niet waard’

De markt voor topmanagers werkt op zo’n manier dat zij steeds hogere bedragen kunnen vragen, en er zullen er wel tussen zitten die geloven dat hun werk die miljoenen waard is, maar dat is slechts een bewijs van aandoenlijke zelfoverschatting.

Hij krijgt ook maaltijdcheques. Dat vond ik het allermooiste detail van het beloningspakket van de nieuwe bpost-topman Chris Peeters, dat vorige week beetje bij beetje bekend werd. Naast een jaarloon dat kan oplopen tot 1,2 miljoen euro, een welkomstbonus van nog eens een kwart miljoen en een auto met chauffeur was er tijdens de loononderhandelingen gelukkig ook aan maaltijdcheques gedacht. Zou iemand dat voor Peeters hebben afgedwongen? Of kreeg hij er al bij Elia en is hij daar net als ik ontzettend aan gehecht geraakt? Overigens wordt nog altijd voor ons geheimgehouden van welk bedrag de maaltijdcheques precies zijn die Peeters elke dag in de kantine gebruikt om te lunchen. Die laatste tegel wordt wederom door niemand gelicht.

Jaloers ben ik, voorts, hoegenaamd niet op Chris Peeters.

Toen mijn loon aan het begin van dit jaar geheel automatisch met ietsje meer dan tien procent omhoogging, dwong dat mij tot nadenken over het vraagstuk: ben ik dat geld eigenlijk wel waard? Het hielp daarbij niet dat er tijdens de inflatie- en koopkrachtcrisis in kranten aanhoudend loonbriefjes verschenen van mensen die minder verdienen dan ik en – in de horeca, in de zorg, achter de kassa – waarschijnlijk wel harder werken. Dat moment van zelfreflectie heeft gelukkig maar heel even geduurd – over zo heel veel geld hebben we het in mijn geval tenslotte nu ook weer niet.

Voor Chris Peeters zijn de antwoorden op zulke vragen heel eenvoudig: natuurlijk is hij dat geld niet waard. Natuurlijk verdient hij veel en veel meer dan hem rechtmatig toekomt. De markt voor topmanagers werkt op zo’n manier dat zij steeds hogere bedragen kunnen vragen, en er zullen er wel tussen zitten die geloven dat hun werk die miljoenen waard is, maar dat is slechts een bewijs van aandoenlijke zelfoverschatting. Iemand die zoiets werkelijk denkt, is dat geld al zéker niet waard.

Maar hoe komen managers die wel beseffen dat ze onnozel veel verdienen, hun werkdag door? Kunnen ze eigenlijk wel lunchpauzes nemen met die maaltijdcheques, of maken ze ook onnozel lange dagen om zich toch maar iets minder schuldig te voelen? Durven ze Instagram te checken tijdens de kantooruren? Voelen ze zich al slecht als ze collega’s iets te uitgebreid vertellen over wat er de avond ervoor op televisie was? En gunnen ze het zichzelf om soms een dagje net iets minder hun best te doen dan anders? Het zijn telkens honderden euro’s weggesmeten. Ik zou er gek van worden.

Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje hout op het vuur.