De vijf mannelijke voorzitters van de Arizona-partijen houden onvoldoende rekening met het vrouwelijke deel van de bevolking, zegt ex-politica en ex-voorzitter van de Vrouwenraad Magda De Meyer.
Naar jaarlijkse gewoonte plannen de vakbonden op 8 maart – Internationale Vrouwendag – een vrouwenstaking. Of België tegen dan een nieuwe federale regering heeft, weten we niet. Maar tegen de achtergrond van de lopende onderhandelingen is die staking veel urgenter dan ooit, zegt Magda De Meyer, voormalig politica van Vooruit (toen nog SP.A). De Meyer was tussen 2012 en 2020 voorzitter van de Vlaamse Vrouwenraad en werd zopas verkozen tot nieuwe voorzitter van de Vlaamse Ouderenraad.
‘De Arizona-voorzitters onderschatten de impact van hun plannen op het vrouwelijke deel van de bevolking. Hoe kan het ook dat vijf mannen beslissen over de helft van de maatschappij? Zo’n situatie is volstrekt ongezond. Misschien moet formateur Bart De Wever ook eens een alleenstaande vrouw uitnodigen die weet wat het betekent om halftijds te móéten werken.’
Wat baart u precies zorgen in de gelekte plannen van de Arizona-partijen?
Magda De Meyer: Als wat er op tafel ligt daadwerkelijk de eindmeet haalt, dan zou dat voor vrouwen een regelrechte ramp betekenen. Zo wordt het overlevings- en het echtscheidingspensioen afgebouwd en worden de voorwaarden voor minimumpensioen verstrengd. Ook de pensioenen en de gelijkgestelde periodes willen de onderhandelaars aanpakken. Het systeem van de gelijkgestelde periodes zorgt er momenteel voor dat onder meer ziekte, werkloosheid, onvrijwillig deeltijds werk of een loopbaanonderbreking geen negatieve invloed hebben op het pensioen dat iemand krijgt. Maar de Arizona-partijen willen deze zaken niet langer als gelijkgestelde periodes erkennen. Alleen zorggerelateerde taken zouden nog doorwegen.
‘Zouden de onderhandelaars wel weten wat het betekent om met een schamele 1240 euro per maand te moeten rondkomen?’
Waarom zou dat met name voor vrouwen zo’n grote impact hebben?
De Meyer: Momenteel bestaat 39 procent van de gemiddelde vrouwelijke loopbaan uit zulke gelijkgestelde periodes. Dat is de realiteit: vrouwen nemen vaker dan mannen de opvoeding van de kinderen voor zich, staan vaker voor mantelzorg in, doen meer in het huishouden, enzovoort. Warenhuizen, waar veel vrouwen werken, bieden vandaag bijvoorbeeld nog zelden voltijdse banen aan. Maar elders gaan werken is niet zo evident, want de supermarkten kunnen iemand op elk moment oproepen. Het is met andere woorden niet zo gek dat vrouwen tijdens hun beroepsactieve leeftijd niet steeds een beroep uitoefenen.
Wat zou de impact van die pensioenmaatregel concreet betekenen?
De Meyer: Een vrouw die dertig jaar twee derde en vijftien jaar halftijds heeft gewerkt, moet het momenteel stellen met het minimumpensioen van 1647 euro. Dat is al geen erg ruim bedrag. Maar met de plannen die momenteel op tafel liggen, zou dat bedrag met maar liefst 406 euro verminderen. Ik vraag me af of de onderhandelaars wel weten wat het betekent om met een schamele 1240 euro per maand te moeten rondkomen. Het lijkt wel alsof ze hun realiteitszin volledig verloren zijn.
Gaat het om meer dan de pensioenen alleen?
De Meyer: Maar natuurlijk. Vrouwen zijn al langer dan vandaag de klos. Een alleenstaande moeder die noodgedwongen halftijds werkt, krijgt sinds kort minder gemakkelijk toegang tot de kinderopvang. Ze zit dus al in de shit, want het gebrek aan kinderopvang fnuikt in de omgekeerde richting ook haar tewerkstellingskansen. Het is dus al een vicieuze cirkel. Voor de vakantieperiodes van haar kinderen moet ze bovendien een loopbaanonderbreking nemen, want om kinderkamp na kinderkamp te doen heeft ze eenvoudigweg de middelen niet. Het water staat haar dus al aan de lippen, en nu wil de politiek haar daar nog eens bijkomend voor straffen? Ik vraag me af wat ‘Debora van de kassa’ (een voormalige supermarktcaissière uit Nieuwpoort naar wie Vooruit-voorzitter Conner Rousseau in 2021 verwees, nvdr) hiervan zou denken.
Moet Vooruit hier dan wel mee akkoord gaan?
De Meyer: Vooruit probeert nu al maanden meer realiteitszin aan tafel te brengen en meer rekening te houden met al wie het niet zo makkelijk heeft in het leven. Ook CD&V en Les Engagés proberen de kar te trekken. We moeten afwachten wat het eindresultaat is, want de teksten veranderen elke dag.
8 maart is een zaterdag. Zal de vrouwenstaking wel op politieke aandacht kunnen rekenen ?
De Meyer: Onderschat niet hoeveel vrouwen er in het weekend werken. Onze actie verruimt het vakbondsfront en zal breed gedragen worden. De Arizona-partijen zullen dat signaal niet zomaar naast zich neer kunnen leggen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier