Minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) heeft donderdag de vertrouwensstemming in de Kamer overleefd.
De meerderheidspartijen schaarden zich achter de eenvoudige motie, waarmee ze de moties van wantrouwen van de oppositie wegstemden. Bij PS en Ecolo-Groen was er telkens één onthouding van respectievelijk Malik Ben Achour en Samuel Cogolati.
Beide fracties herhaalden voor de stemming dat ze met hun démarche ervoor willen zorgen dat de regering aan de slag kan krijgen. ‘Wij betreuren het gebrek aan verantwoordelijkheidszin van de minister van Buitenlandse Zaken’, sprak PS-fractieleider Ahmed Laaouej, die meteen de houding van de MR laakte. Die bracht de stabiliteit van het land door kost wat kost vast te houden aan een ministerpost, laakte Laaouej.
Eenzelfde geluid bij Cogolati. ‘Je moet de rollen niet omkeren. Het is aan de minister om haar verantwoordelijkheid te nemen.’
Op de oppositiebanken was men niet onder de indruk. ‘Hier wordt een eenvoudige motie goedgekeurd door partijen die zeggen dat ze geen vertrouwen meer hebben in een minister’, sprak Peter De Roover (N-VA). ‘Jullie geven het signaal dat een minister mag liegen, althans een minister van MR, en dat een minister mag blijven die een beleid voert waar jullie tegen zijn.’
De Roover haalde ook uit naar Lahbib zelf. Hij had het over een ‘vernederde minister. Is er geen ondergrens in haar zelfrespect?’
Ook Georges Dallemagne (Les Engagés) verweet de PS en de groenen ‘woorden, geen daden. Dus wat jullie zeggen heeft geen waarde.’
Barbara Pas (Vlaams Belang) waarschuwde dat één zaak zal blijven hangen bij de kiezer: ‘door de angst voor die kiezer laten jullie een minister zitten die jullie fundamenteel wantrouwen. En dan zijn jullie verbaasd als het vertrouwen in de politiek keldert.’
Een opvallende tussenkomst kwam nog van Tim Vandenput (Open VLD). Hij verwees naar informatie van de Staatsveiligheid waaruit zou blijken dat één van de twee Iraanse broers van wie de moeder zou zijn opgepakt, illegaal in ons land verbleef. Door de zaak zou hij dan een motief hebben om politiek asiel aan te vragen.
