Meryame Kitir: ‘Ik stop omdat ik naar mijn lichaam wil luisteren – dat zegt dat het genoeg is’

In een interview met De Zondag legt gewezen minister van Ontwikkelingssamenwerking Meryame Kitir (43) uit waarom ze stopt met politiek. ‘Mijn werk had mijn leven helemaal overgenomen en dat is niet gezond.’

Meryame Kitir (Vooruit) stapt in mei volgend jaar uit de politiek. Ze kondigde haar vertrek in het begin van de zomer aan, en geeft voor het eerst tekst en uitleg in een interview met De Zondag.

Waarom stopt ze?

‘De afgelopen jaren was ik in mijn hoofd altijd maar met politiek bezig: het nieuws volgen, de sociale media, je moet dit nog doen en dat… Welke dingen heb ik daardoor allemaal gemist in mijn leven? Dat vraag ik me vandaag af. Waarom heb ik op deze manier aan politiek gedaan?’

Er is wellicht geen andere manier, geeft ze toe. ‘De politiek is een mallemolen en je draait daarin mee. Maar ik ben op sommige vlakken veel te ver gegaan. Er zijn dagen geweest – toen ik minister was – dat ik geen tijd nam om te eten. Je gaat niet meer sporten. Altijd maar rushen. Je leeft eigenlijk in een bubbel. En het ergste is: je beseft het niet. Je denkt dat alles wat je doet zo belangrijk is. Het is pas als je de politiek loslaat dat je beseft hoe relatief het allemaal soms is. Is dat dan al die stress waard? Ik denk van niet. De Wetstraat vindt zichzelf eigenlijk te belangrijk’.

En dus stopt ze?

‘Ik stop omdat ik naar mijn lichaam wil luisteren. Dat zegt dat het genoeg is. Mijn werk had mijn leven helemaal overgenomen en dat is niet gezond. Ik heb veel geleerd over mezelf toen ik uitgevallen ben als minister (in oktober 2022, red.). Ik heb toen dagenlang vooral gehuild en geslapen. Ik was zo verdrietig. Maar waarom was dat eigenlijk zo? Ik was toch geen slachtoffer? Ik had alle kansen gekregen die ik wou. Dat was confronterend. Ik was eigenlijk een gelukzak en toch was ik helemaal op.’

Wat heeft ze sindsdien geleerd? vraagt De Zondag.

‘De belangrijkste les is dat ik te veel voor anderen zorg en te weinig voor mezelf. Ik zei het al: mijn werk was mijn leven geworden. Ik was mezelf vergeten. Dat heeft me mentaal gekraakt. Het is tijd om deze balans in evenwicht te brengen.’

‘Ik stop niet omdat ik kwaad ben op de politiek. Ik stop omdat ik behoefte heb aan iets anders. Ik zal straks 17 jaar in het parlement zetelen. Wie had dat ooit gedacht? Ik alvast niet’.

‘Elke minister op zijn eiland’

Was het ministerschap een vergiftigd geschenk?

‘Ik denk van niet’, zegt ze. ‘Oké, het is niet geworden wat ik ervan verwacht had, maar ik heb veel geleerd uit die periode’.

Onder meer: ‘Ik mag trots zijn op mijn parcours’. En: ‘Dat van teamwork geen sprake is in deze regering. Het is elk voor zich, elke minister op zijn eigen eiland. Dat was wennen voor mij. Ik ben opgegroeid in een gezin met elf kinderen. We moesten wel samenwerken. Hetzelfde bij Ford Genk: als je wil dat de band draait, dan moet je samenwerken’.

Dat ze zou stoppen als minister werd beslist na overleg met partijvoorzitter Rousseau en minister Vandenbroucke.

‘Ik had misschien wel graag mijn termijn uitgedaan. Maar goed: wat heeft het voor zin dat ik me daar nog druk in maak.’

Waarom blijft ze nog tot mei in het parlement?

‘Omdat ik niet wil opgeven. Ik heb een mandaat gekregen tot mei en ik wil die termijn uitdoen. Maar daarna is het voorbij’.

Wat ze daarna zal doen, zal ze na mei uitmaken, zegt ze.

Lees het volledige interview in De Zondag via deze link.