Kristof Calvo over het asbestdossier: ‘Ik wil een doorbraak forceren’

© Belga
Peter Casteels
Peter Casteels Redacteur en columnist bij Knack

Komt er deze bestuursperiode toch nog iets uit de bus voor de asbestslachtoffers? Kristof Calvo wil de zaak nog niet helemaal opgeven. ‘Er beweegt misschien wel iets.’

Valerie Van Peel vertrok dinsdag met slaande deuren uit de commissie Sociale Zaken, nadat het asbestvoorstel voor de vierde keer werd weggestemd door de meerderheid. Van Peel vindt al jaren dat asbestslachtoffers niet alleen steun verdienen uit het asbestfonds, maar daarnaast ook naar de rechter moeten kunnen stappen. Een beslissing uit 2006 onder Guy Verhofstadt (Open VLD) maakt dat onmogelijk, en Open VLD wil daar niet aan tornen. Maar Kamerlid Kristof Calvo (Groen), die net als Van Peel na de verkiezingen uit het parlement vertrekt, gelooft dat alles nog niet helemaal verloren is. Het asbestdossier is nog niet dood.

Calvo: ‘Voor mij is het asbestdossier absoluut niet afgerond, nee. Ik wil deze bestuursperiode daarin een doorbraak proberen te forceren, ook al zie ik wel dat het inhoudelijk en politiek allemaal héél moeilijk ligt. Ik ben zelf opgegroeid in Willebroek, in de buurt van Kapelle-op-den-Bos waar veel slachtoffers wonen. Ik weet hoe verschrikkelijk asbest is, dus ik ga er nog alles aan doen. Samen met Nahima Lanjri van CD&V probeer ik de meerderheidspartijen te overtuigen dat we nog vooruitgang moeten boeken.’

Groen diende een eigen voorstel in. Waarom steunden jullie het voorstel van Van Peel niet gewoon? Vooral daarover was zij ontdaan.

Kristof Calvo: Valerie Van Peel is natuurlijk in deze een voortrekker en dus een belangrijke bondgenoot, maar er zaten wel wat belangrijke verschillen tussen ons voorstel en het hare. Wij willen zowel de omgevingsslachtoffers als de werknemers die voor asbestbedrijven werkten beter beschermen, en wij willen dat die bedrijven ook meer bijdragen aan het asbestfonds. Mijn hoop is altijd geweest om een brug te bouwen tussen de voorstellen van oppositie en meerderheid.

Van Peel is met lege handen vertrokken. Waarom zouden de liberalen jullie voorstel dan wél steunen?

Calvo: Zowel Maggie De Block als Gwendolyn Rutten heb ik nu verklaringen horen afleggen over de bedragen die asbestbedrijven moeten betalen. De financiering eerlijker maken staat ook in ons wetsvoorstel. Er beweegt misschien wel iets, ik hoop het in elk geval.

Het klopt niet dat de blokkering enkel bij de liberalen ligt. Ook de sociaaldemocratische familie is gehecht aan het akkoord uit 2006.

Hier en daar wordt gesuggereerd dat Verhofstadt nog altijd goede contacten heeft met de familie Emsens die achter het bedrijf Eternit zit, bijvoorbeeld via Sofina. Is dat de reden voor het verzet van de liberalen?

Calvo: Dat weet ik niet. Mocht ik het kunnen hardmaken, zou ik het wel aanklagen. Het klopt wel niet dat de blokkering enkel bij de liberalen ligt. Ook de sociaaldemocratische familie is gehecht aan dat historische akkoord uit 2006. Ik heb mij dinsdag onthouden omdat ik uit principe weigerde tegen te stemmen. Zelfs het loutere feit dat Groen niet tegen het voorstel van de N-VA wilde stemmen, viel heel slecht. Wij werden van alle kanten afgedreigd.

Afgedreigd, echt?

Calvo: Men verwijst meteen naar andere dossiers. Zo werkt het systeem, dat is heel frustrerend. Ik deel daarom ook wel de bredere analyse over het politieke klimaat van Valerie. Wij vertrekken misschien wel om gelijklopende redenen uit de politiek.

Van Peel klinkt wel héél erg cynisch: het parlement heeft in haar ogen geen enkele bestaansreden meer, haast louter vanwege dit ene dossier.

Calvo: Ik heb hetzelfde meegemaakt met de hervorming van de partijfinanciering. Groen en de N-VA delen de wil om veel te veranderen, ook al zijn we het meestal oneens over wat er precies moet veranderen. Het is vandaag heel makkelijk voor partijen die alles hetzelfde willen laten. Ze hoeven maar ‘nee’ te blijven zeggen, en er beweegt niets. Dat is soms ontnuchterend. Valerie zat vorige legislatuur met haar partij in de meerderheid, en het is haar toen ook niet gelukt om een doorbraak te forceren. Parlementsleden hebben meer vrijheid nodig. Alles is voor een individueel parlementslid vandaag een uphill battle.

Hoort dat ook niet bij politiek vakmanschap? Als de ene partij weigert te bewegen in één dossier, vraagt de andere partij elders een compensatie.

Calvo: Partijen moeten altijd onderhandelen, dat is waar. Maar het is ongezond dat élk dossier die logica moet volgen. Ik geloof dat we over dit dossier nog kunnen overleggen, hoewel ik ook wel begrijp dat Valerie haar geduld op was. Ik wens onze opvolgers toe dat ze op een andere manier kunnen werken.

Zelfs als u nog iets weet binnen te halen, blijft het wrang dat Van Peel dat niet gegund was.

Calvo: Ik vertrek binnenkort uit de Kamer. Het kan me echt niet meer schelen welke naam er uiteindelijk onder zo’n wetsvoorstel zal staan.

Partner Content