‘Zo goed als iedereen heeft bedankt voor de eer maar ik wil wel voorzitter van Groen worden’

Het moet al heel raar lopen als Groen in 2029 opnieuw verkiezingen zou verliezen.

Groen heeft de verkiezingen in juni verloren, of is toch een paar procentjes kwijt geraakt, maar dat betekent vandaag voor de nieuwe voorzitter vooral dat de kans bijzonder klein is dat die partij bij de volgende verkiezingen opnieuw verliest. De groenen werden afgestraft voor hun rol in de regering, en ook daar zijn ze nu helemaal van verlost. In tegenstelling tot de Open VLD, wier programma wellicht wordt uitgevoerd door de volgende regering, hoeft Groen werkelijk niet te vrezen dat de partij haar bestaansreden verliest.

Telt u even mee.

In de regering-De Croo kreeg Zakia Khattabi van Ecolo als klimaatminister al niks voor elkaar, dus haar opvolger in de regering-De Wever zal straks hoegenaamd geen beter rapport kunnen voorleggen. Tinne Van der Straeten wordt dan weer vervangen door een energieminister die zonder twijfel de opdracht krijgt om ‘iets’ met kernenergie te doen. Het beste scenario voor Groen is dat de regering zelfs probeert een nieuwe kerncentrale te bouwen. Hopeloos oplopende facturen en eindeloos uitlopende deadlines zijn dan onvermijdelijk én ideaal voor de oppositie.

Mieke Vogels over de crisis bij Groen: ‘Kon het echt niet wat aanvallender?’

De Vlaamse regering ziet er nog veel beter uit, want Zuhal Demir is daar verdwenen als concurrent. Ze strijdt liever voor het onderwijs dan voor het milieu, en met Jo Brouns heeft de CD&V haar bevoegdheden weer in handen gekregen. Bestaat er een lekkerdere tegenstrever voor Groen dan een Boerenbond-lobbyist? Met heel veel geklop op de borst heeft de regering-Diependaele ondertussen wel al de minisubsidie voor elektrische wagens afgevoerd, maar dit is echt niet de regering die een sociaal klimaatbeleid gaat voeren. Melissa Depraetere (Vooruit) wordt nu al tegengewerkt door haar coalitiepartners, als ze aankondigt om renovatiepremies afhankelijk te maken van het vermogen van de aanvragers. Als een laatste cadeautje aan de groene oppositie is Annick De Ridder (N-VA) minister van De Lijn geworden.

Het hoeft niet gezegd dat ondertussen, op de achtergrond, de gevolgen van de klimaatverandering alleen maar duidelijker en pijnlijker zullen worden. Groen zal nooit een massapartij zijn, maar het moet al heel raar lopen voor de groenen als ze in 2029 opnieuw verkiezingen zouden verliezen. Er zijn echt wel voorzitters in de Wetstraat die voor moeilijkere opdrachten staan.

Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje op het vuur.

Waarom Groen ‘het klimaat’ in zee moet dumpen