‘Kaduuk viaduct van Vilvoorde? De wraak van kortzichtig en gemakzuchtig beleid’

We zijn vertrokken voor acht jaar verkeersellende aan het viaduct van Vilvoorde. Niet dat het daar de voorbije jaren vlot verkeer was: de ring rond Brussel zorgt al heel lang voor dagelijks fileleed, alleen op de ring rond Antwerpen is het nóg meer aanschuiven. Met de renovatiewerken die van start gingen, gaat de R0 op dat vlak de concurrentie aan met de R1. Beide onder verantwoordelijkheid van de Vlaamse regering.

Het viaduct van Vilvoorde is een cruciaal punt voor zowat iedereen die van het westen van het land naar het oosten (of omgekeerd) rijdt. Het werd gebouwd tussen 1974 en 1978, de renovatiewerken zullen acht jaar en dus dubbel zo lang duren. Daarbij wordt alles aangepakt, zo heet het: van het wegdek en de betonplaten eronder tot de vangrails, de verlichting en de stalen draagconstructies. Aan de binnenkant worden de wandelpaden en de coating, waarin nog asbest zit, vernieuwd. En in één beweging wordt alles klaargemaakt voor het toekomstige vierde rijvak, waarvan al zo lang sprake is. De kostprijs wordt geraamd op 500 miljoen euro, vijf keer meer dan de schatting die in 2019 gebeurde. Benieuwd waar we in 2031 zullen eindigen. En dit alles is zonder de economische schade gerekend, die gigantisch zal zijn.

Het heet dat er geen alternatief meer is voor de lange renovatieperiode. Iedereen moet maar wat langer in de file staan, andere mogelijkheden zijn er niet. Het gevolg is dat de opdrachtgevers van de renovatiewerken aanraden om ‘meer thuis te werken of andere vervoersmiddelen te zoeken’. Was het maar zo makkelijk. Het is ook erg cynisch om te adviseren om andere vervoersmiddelen te zoeken, aangezien onze spoorwegen een ramp zijn: vertragingen zijn de norm, als de trein al rijdt. Stations zoals Brussel-Noord en Brussel-Zuid zijn zwijnenstallen waar drugsgebruik en criminaliteit heersen onder een walm van urinegeur.

Dit alles is een gevolg van kortzichtig en gemakzuchtig beleid. Onze overheden besparen vooral op publieke investeringen. Ze hebben jarenlang te weinig geld gestopt in nieuwe wegen of in onderhoud, verlichting en noem maar op, ook al hebben ze de mond vol over ‘Vlaanderen als logistieke draaischijf van Europa’. Er wordt liever beknibbeld op infrastructuur dan op subsidies.

Onze regeringen geven niet alleen te veel geld uit, ze besteden het ook nog aan verkeerde zaken. Ze delen graag cadeautjes uit, maar investeren te weinig in de toekomst. Dat wreekt zich nu.

Het kaduke viaduct van Vilvoorde staat symbool voor de kaduke toestand van ons land.