Ik moet toegeven, mijn verbeelding laat me dezer dagen wel vaker in de steek.
Misschien raak ik aldoor afgeleid door alle deadlines tijdens de regeringsonderhandelingen, of heb ik gewoon niet genoeg fantasie, maar ik kan me nog altijd niet voorstellen dat Bart De Wever premier van België wordt. Zelfs toen ik hem vorig weekend op een oude tank door Antwerpen zag rijden, kreeg ik niet het gevoel dat daar een Belgische staatsman passeerde. Ik zie hem geen federale ministerraden voorzitten, ik zie hem geen Europese toppen bijwonen, ik zie hem eigenlijk zelfs niet vooraan zitten in de Kamer. Waarom zou de N-VA haar voorzitter-van-de-eeuw ook opofferen aan het bij elkaar houden van België?
Nu, goed: net zoals Paul Magnette (PS) helemaal op het einde het premierschap aan Alexander De Croo (Open VLD) liet, is er nog tijd genoeg om tijdens de onderhandelingen over Arizona een andere politicus te doen geloven dat een kanseliersbonus nog altijd iets waard is. Sinds bij Vooruit werkelijk iedereen terugkeert, valt Johan Vande Lanotte misschien wel aan te porren. Eigenlijk is het al vanaf Charles Michel de gewoonte dat dit land naast een koning ook een louter protocollaire premier heeft.
Ik moet toegeven, mijn verbeelding laat me dezer dagen wel vaker in de steek. Al anderhalf jaar wordt er ondertussen geschreven dat Matthias Diependaele minister-president van Vlaanderen kan worden, en sinds de verkiezingen loopt hij zich er ook echt voor warm, maar ik kan er nog altijd niet helemaal bij. Waarom zou de N-VA, na de minister-presidenten van één termijn Geert Bourgeois en Jan Jambon, een man aan het hoofd van de Vlaamse regering brengen die nog het meest – enfin, niet letterlijk – lijkt op een kruising van die twee? Hij presenteerde zich aan Vlaanderen als de boekhouder die investeringen in welzijn, openbaar vervoer en onderwijs tegenhield, en af en toe een stamp uitdeelde naar mensen in een sociale woning. Is dat werkelijk wat de N-VA Vlaanderen, voor de derde keer, te bieden heeft?
Tot slot, nog even kort: gelooft u dat Els Van Doesburg burgemeester van Antwerpen wordt? Ik ga er nog altijd van uit dat De Wever ook dat voor de rest van zijn leven blijft. Misschien heb ik te veel antifeministische opstellen van haar in De Morgen gelezen, maar ze lijkt nog steeds meer op een conservatieve gimmick dan op een bestuurder van de grootste stad van Vlaanderen. Natuurlijk, zo is De Wever ook ooit begonnen.
Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje op het vuur.
