‘Je kanten tegen een mobiliteitsplan als Good Move is op het cynische af’, vindt historica Sophie De Schaepdrijver.
U woont deeltijds in Brussel. Hoe kijkt u naar de Brusselse verkiezingsresultaten?
Sophie De Schaepdrijver: De grote winst van Groen, dat in het algemeen weliswaar beter scoort in stedelijk gebied dan in landelijk, was toch enorm opvallend. Het is duidelijk dat de Nederlandstalige Brusselaars vergeleken met de Franstaligen in Brussel en de Vlamingen in Vlaanderen een zeer aparte groep vormen. Ze hebben zeer bewust gekozen voor het leven in een stad als Brussel, maken van diversiteit geen punt en zijn heel bewust bezig met duurzaamheid. Ik merk dat ook zelf in Brussel. Ik ben lid van twee kleine actiecomités die werken rond mobiliteit. Dat zijn vooral Nederlandstaligen, met een handvol Duitsers erbij. De enige Franstalige die deelnam, is met slaande deuren vertrokken. Die maakte ons uit voor ‘gentrificeerders’.
Het verwijt dat een mobiliteitsplan als Good Move gentrificatie in de hand zou werken, was een verwijt dat wel vaker opdook toen het plan werd ingevoerd. In sommige Brusselse buurten kwam het zelfs tot opstootjes, mee aangevuurd door de PVDA/PTB.
De Schaepdrijver: Dat vind ik schandelijk. Een partij als de PVDA, die zo veel artsen in haar rangen telt en toch het dieselpopulisme omarmt, dat vind ik de schaamte voorbij. De overgrote meerderheid van de Brusselse kinderen heeft geen tuin, speelt op straat en komt dagelijks in contact met fijnstof. Je kanten tegen een mobiliteitsplan als Good Move is op het cynische af. Het is nog maar zeer de vraag hoe de MR, toch een koning Auto-partij, zich de komende jaren rond dit thema zal positioneren. Om nog maar te zwijgen over Fouad Ahidar, die grossiert in diesel en dierenleed. Makkelijk zal de komende regeringsformatie geenszins zijn, maar ik vind het wel een opsteker dat Elke Van den Brandt (Groen) zo sterk heeft gescoord.
‘Een partij als de PVDA, die zo veel artsen in haar rangen telt en toch het dieselpopulisme omarmt, dat vind ik de schaamte voorbij.’
Wat was voor u de meest verrassende uitkomst van de verkiezingen?
De Schaepdrijver: Toch dat ondanks alle peilingen het Vlaams Belang niet heeft gewonnen. Dat was een welkome verrassing, en dat is voor een groot deel op het conto van Bart De Wever te schrijven. Dat hij voor de verkiezingen expliciet ‘nee’ heeft gezegd tegen een samenwerking met het Vlaams Belang was een boude gok. Maar ik denk dat hij het ook echt meende als hij zei dat hij het niet zag zitten om met die mensen samen te werken. In landelijke gebieden zoals West-Vlaanderen en Limburg hebben ze het wel goed gedaan, waarmee je toch merkt dat mensen die het minst in contact komen met migratie er het meest bang voor zijn. En daarop teert het Vlaams Belang, op wrok en angst.
Ook de Waalse verkiezingsresultaten waren verrassend. Jarenlang leken we in twee democratieën te leven. Dat lijkt na gisteren niet langer te kloppen.
De Schaepdrijver: Met de rechtse koers die Wallonië nu heeft genomen, zien we vooral dat de Belgen vaker dan we denken op parallelle wijze denken: onze welvaart is prioritair en aan onze auto raak je niet. Nee, ik denk niet dat we in twee democratieën leven.
Drie ongemakkelijke waarheden over de verkiezingen van 9 juni
