‘Het was een topweek voor de extreme partijen. Maar waar zat het Vlaams Belang?’

Het Vlaams Belang leek deze week wel heel erg op een traditionele partij.

Wat zal u onthouden van de pensioenrel in onze parlementen? Politici gunden zichzelf tien jaar geleden een pensioenvoordeeltje, maar hebben het ondertussen ook praktisch onmogelijk gemaakt voor zichzelf om er effectief gebruik van te maken. Parlementsleden mogen pensioenen bij elkaar optellen en daarmee boven de al riante en ondertussen welbekende Wijninckxgrens uitkomen van 7.813 euro bruto. Alleen, zij die vandaag zetelen, raken waarschijnlijk zelfs nooit meer aan dat bedrag. Het maakt het natuurlijk des te dubbelzinniger waarom er precies van dat Wijninckxplafond een vals plafond moest worden gemaakt. Op een moment, overigens, in 2013 voor de Kamer, dat wij allemaal al jarenlang platgeslagen werden met doemberichten over de betaalbaarheid van het Belgische pensioenstelsel.

Liesbeth Homans zei dat ze ervan uit haar bed was gevallen. Stel u voor.

Het was een topweek voor de extreme partijen, kortom. Maar waar zat het Vlaams Belang?

(Lees verder onder de preview)

Ik heb meer commentatoren horen beweren dat dit schandaaltje het Vlaams Belang in 2024 groter zal maken dan dat ik vorige week Vlaams Belangers daarover heb zien uitlopen. Het is ondertussen een zinnetje dat in de mix zit van politieke analyses over eender welk probleem in dit land, maar als het Vlaams Belang hier echt slapend rijk van wordt, mag u dat gerust letterlijk nemen. Parlementsleden van het VB hebben nooit de reputatie gehad om harde werkers te zijn in het halfrond – het merendeel steekt geen poot uit –, maar hierover kon er zelfs amper een tweetje vanaf. Op de eigen nieuwsapp die de partij heeft, was er ook al niets te vinden. Alleen Barbara Pas moest in De Zevende Dag zondagochtend aan de bak.

Net zoals N-VA een paar weken geleden geen blijf wist met Siegfried Bracke, leek het Vlaams Belang hier wel heel erg op een traditionele partij. Extreemrechts zag geen enkel probleem in dat ietsjes ophogen van het pensioenplafond voor parlementsleden. In de Kamer was het voor Vlaams Belang – herinnert u zich hem nog? – Bruno Valkeniers die het pensioenplan mee goedkeurde. In het Vlaams Parlement waren het, in 2006 al, Jan Penris en Herman De Reuse die hun paraaf zetten. Filip Dewinter zit ondertussen zodanig lang in het Vlaams Parlement of de Kamer dat hij misschien wel één van de allerlaatste politici zou zijn die met zo’n royaal pensioen was kunnen vertrekken. Het is de arme man niet gegund.