Lees eens een partijprogramma en droom lekker weg.
De stemtests hebben we vorige week gehad. Nu is het voor het volgende momentje in de campagne wachten op de doorrekeningen van de economische programma’s door het Planbureau. Ik ben van allebei een grote fan, maar mag ik in de tussentijd misschien een kleine suggestie doen? Lees eens een partijprogramma. (Op dat van de N-VA is het om redenen die alleen Bart De Wever kent nog even wachten.) Geef uzelf een uurtje om door het programma te scrollen van de partij waar u misschien voor wilt stemmen. En – als u dan u toch bezig bent – nog een uurtje voor een partij waarvoor u de grootste afkeer voelt.
Mij is het verrassend goed bevallen. Die programma’s zijn veel en veel informatiever dan de boeken die politici graag schrijven. Daarin tonen ze zich liefst als intellectuelen met veel te grote ideeën, terwijl het net de concreetste voorstellen zijn die de programma’s interessant maken. Het is af en toe een klein beetje werken, ik zal u maar al waarschuwen.
Het programma van Vooruit lijkt geschreven toen John Crombez nog voorzitter was, of er zijn delen overgeschreven uit het programma van de PS dat meer dan duizend pagina’s telt. Er staan zinnen in die niet uitgesproken raken in een TikTok-filmpje, en eerlijk gezegd gewoon onbegrijpbaar zijn voor mij.
Eén keer om de vijf jaar een partij een uurtje de kans geven om u te laten overtuigen, het is echt geen kwaad idee.
Het zijn nochtans voor alle partijen de meest gedetailleerde voorstellen die het best verhelderen. De programma’s geven de indruk dat het nog meevalt met de kloof met de burger, hoewel telkens snel duidelijk wordt met welke burger partijen het liefst of in ieder geval het vaakst praten. Voor de CD&V is dat wie ze daar tegenwoordig blijkbaar ‘generatie ervaring’ noemen.
Ik zal het dus maar bekennen: sommige passages deden mij wegdromen. Ik bespaar u de concrete voorstellen, ze zouden alleen maar bewijzen wat voor een kleinburgerlijk iemand ik ondertussen geworden ben. (Eentje dan: Groen wil 25 dagen vakantie voor iedereen!) Een journalist lost zo’n naïeve dagdromerij meestal op door een expert te bellen. Die legt dan – die zonder één tel te hoeven nadenken – uit waarom dat voorstel onrealistisch en zelfs contraproductief is. Of we vragen het aan een politoloog die dan vertelt waarom het nooit maar echt nooit in een regeerakkoord zal raken. We voeren ze zo graag op dat hun tegenargumenten ondertussen beter bekend zijn dan de oorspronkelijke voorstellen. Eén keer om de vijf jaar een partij een uurtje de kans geven om u te laten overtuigen, het is echt geen kwaad idee.
Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje op het vuur.
