De Franstalige meerderheidspartijen in de volgende Brusselse regering kant zich tegen een Nederlandstalige coalitie met Fouad Ahidar. Les Engagés gaan daarin het verst.
Fouad Ahidar, die zich als formateur opwerpt sinds Elke Van den Brandt (Groen) er de brui aan gaf, probeert in Brussel aan Nederlandstalige kant een linkse meerderheid van Team Fouad Ahidar, Groen en Vooruit op de been te krijgen. Tussen TFA en Groen liggen weliswaar diepe meningsverschillen op het vlak van mobiliteit – zo wil Ahidar Good Move, het regionale mobiliteitsplan, op de schop – maar de gesprekken zouden constructief verlopen zoals dat heet.
Veto’s bij de vleet zijn er daarentegen bij MR, PS en Les Engagés, de partijen die samen de Franstalige meerderheid van de volgende Brusselse regering gaan vormen. De PS wil sowieso niet dealen met een partij die haar stemmen dreigt te kosten bij de gemeenteraadsverkiezingen. En ondanks gelijklopende autostandpunten willen ook de MR – ‘wij willen met serieuze mensen aan tafel’ – en Les Engagés niet weten van een regering met TFA. Sterker nog: ook al hebben de Franstaligen in principe geen inspraak in de Nederlandstalige coalitievorming in Brussel, toch had Brussels Les Engagés-politicus Georges Dallemagne het in La Libre over een absoluut njet vanwege partijvoorzitter Maxime Prévot tegenover Fouad Ahidar.
Bert Anciaux (Vooruit): ‘De Franstaligen lachen met de Vlamingen in Brussel’
Onverdoofd slachten
‘Dat klopt,’ verduidelijkt Dallemagne. ‘Fouad Ahidar heeft duidelijk een evolutie doorgemaakt. Hij bedrijft vandaag in Brussel een religieuze identiteitspolitiek, hoofdzakelijk gericht op mensen met een moslimachtergrond. Het is de overtreffende trap van iets wat in Brussel al 20 jaar aan de gang is – eerst bij de PS, vervolgens bij Ecolo en de PTB. Ahidar heeft campagne gevoerd rond het recht op onverdoofd slachten, de hoofddoek, Gaza. Hij spreekt zijn kiezers aan als slachtoffers en niet als burgers en zet daardoor mensen tegen elkaar op. Dat staat haaks op ons democratische ideaal van universele waarden en gedeeld burgerschap.’
‘Ahidar spreekt zijn kiezers aan als slachtoffers en zet daardoor mensen tegen elkaar op.’
Dallemagne is ook verbaasd dat er niet meer ophef is over de grotendeels Franstalige campagne die Ahidar in de aanloop naar 9 juni heeft gevoerd, terwijl zijn partij in Brussel deelnam in de Nederlandse taalgroep. ‘Hij heeft de Brusselse instellingen gemanipuleerd en misbruik gemaakt van een institutionele bepaling die was bedoeld om de Vlaamse minderheid in Brussel te beschermen, maar waardoor Vlaamse zetels in het Brussels parlement ook minder stemmen vereisen dan Franstalige, om op die manier drie Brusselse volksvertegenwoordigers in de wacht te slepen.’
Ahidar, 20 jaar lang politiek actief bij de Vlaamse socialisten in Brussel voordat hij voor zichzelf begon, begrijpt de hetze rond zijn persoon niet. ‘Journalisten vragen mij zelfs of ik wel met homoseksuele personen door één deur kan’, zei hij vorige week verontwaardigd aan de telefoon. ‘Ik heb verdorie jarenlang met Pascal Smet samengewerkt.’
Fouad Ahidar en Michael Freilich: ‘Nee, ik vergelijk Gaza niet met Auschwitz’
