‘Nicole de Moor gedraagt zich alsof ze al in de regering-De Wever zit’

Peter Casteels Redacteur en columnist bij Knack

Redacteur en columnist bij Knack 11:16

Nicole de Moor gedraagt zich alsof ze al in de regering-De Wever zit.

Mocht u het gemist hebben, geef ik het graag nog even mee: de regeringsonderhandelingen voelen voor Theo Francken als ‘één langgerekt, intellectueel orgasme’. Hij zei het zaterdag in Het Laatste Nieuws. Na zeven maanden van regeringsonderhandelingen gaan de meestal anonieme citaten over de stand van zaken bij mij het ene oor in en het andere oor alweer uit, maar hier bleef ik toch even aan hangen.

Francken is blij dat zijn ideeën na tien jaar mainstream zijn geworden. Het voorbeeld dat hij, ongetwijfeld welgemikt, als pronkstuk geeft: het schieten met rubberen kogels of verfkogels op relschoppers allerhande. Tien jaar geleden had iedereen hem gek verklaard, nu zal er werk van worden gemaakt. ‘Fantastisch’, noemt hij dat zelf, glunderend.

Elders in het gesprek noemt Francken zichzelf een, euh, ‘vredespaus’.

Nog elf nachtjes slapen voor de regering-De Wever gevormd is, maar de contouren van het regeerakkoord zijn ondertussen al wel duidelijk. In het halve jaar onderhandelen voelde zo goed als niemand aan de onderhandelingstafel zich geroepen om journalisten te spinnen over thema’s als asiel en migratie. Daarover was de consensus blijkbaar al snel helder, of kozen partijen om er geen stampij over te maken. ‘Op bepaalde domeinen – migratie, veiligheid, defensie – geven we de N-VA heel erg wat ze willen’, zei Conner Rousseau eind vorig jaar in De Morgen. T

erwijl Francken intellectueel z’n ding deed, stond Vooruit erbij en keek ernaar. De partij probeert liever tijdens de onderhandelingen hier en daar een pensioenvoordeeltje te redden.

‘Het reveil van rechts valt niet meer te negeren’

Ook de CD&V zit met de gedachten elders, vermoedelijk aan het dagdromen over een fiscale hervorming. Sterker nog, sinds de regering-De Croo in lopende zaken is, gedraagt Nicole de Moor zich alsof ze al een staatssecretaris in de regering-De Wever is. Waar ze vroeger nog ernstig antwoordde op vragen over de tekorten aan opvangplaatsen voor asielzoekers, lijkt het haar nu helemaal niets meer uit te maken. Gemeenten bouwen opvangplaatsen af, en het Rode Kruis stoot op desinteresse als het extra plaatsen aanbiedt.

Het is al wekenlang ijskoud buiten, maar Nicole de Moor leeft in een wereld waar het Europese Migratiepact al lang is uitgevoerd en er amper nog asielzoekers tot in België raken. Tien jaar geleden maakte Theo Francken zich als staatssecretaris graag sterk dat er onder hem helemaal niemand op straat hoefde te slapen. Vandaag zouden we hem gek verklaren als hij dat nog altijd verdedigde. Er is in tien jaar tijd inderdaad heel veel veranderd. Fantastisch, hè?