‘Europa heeft helemaal niet meer geld nodig, het moet vooral werk maken van een budget van de 21e eeuw’

‘Als we kijken naar de Belgische recepten die de regering-De Croo naar voor heeft geschoven de voorbije legislatuur, dan mogen we dus ook vrezen voor nieuwe Europese belastingen’, schrijven Anneleen Van Bossuyt en Johan Van Overtveldt naar aanleiding van de start van het Belgisch voorzitterschap van de Europese Unie.

België is sinds begin deze maand voor een half jaar voorzitter van de Europese Unie. Dat betekent concreet dat België de Raden van Ministers van de EU voorzit. Wat sowieso op tafel komt te liggen: de herziening van de langetermijnbegroting van de EU 2021-2027, ook wel het Europees meerjarig financieel kader genoemd.

In een interview met het Europese Politico daarover is premier De Croo alvast duidelijk: Europa heeft meer geld nodig (“Europe needs more cash”). Een liberaal die voor meer belastingen pleit? Geen verrassing meer. Maar beste premier De Croo, Europa heeft helemaal niet meer geld nodig, maar moet vooral werk maken van een budget van de 21^e eeuw.

Volgens premier De Croo heeft de Europese Unie meer geld nodig omdat de burger voor steeds meer zaken naar Europa kijkt om de oplossing te bieden. Dit doet meteen de vraag rijzen waar dat geld vandaan moet komen. De voornaamste inkomstenbron van de EU vandaag zijn de bijdragen van de lidstaten op basis van hun bruto nationaal inkomen, goed voor meer dan 70% van de inkomsten.

Daarnaast zijn er, in veel mindere mate, de inkomsten uit de douanerechten, de bijdragen van de lidstaten op basis van de btw en sinds kort ook de nationale bijdragen op basis van de hoeveelheid niet-gerecycleerd kunststof verpakkings­afval die een lidstaat produceert.

De vraag naar meer geld voor de EU, betekent meteen dat de vraag naar Europese belastingen op tafel komt te liggen. Want de lidstaten zullen niet snel geneigd zijn hun nationale bijdragen te willen verhogen.

Als we kijken naar de Belgische recepten die de regering-De Croo naar voor heeft geschoven de voorbije legislatuur, dan mogen we dus ook vrezen voor nieuwe Europese belastingen. Herinner u dat de regering De Croo er tijdens het kerstreces een extra plenaire zitting voor over had om de belastingen te verhogen (cf. de patrimoniumtaks).

(Lees verder onder de preview.)

Extra geld voor Europa is echter niet de oplossing. Net zoals we in België geen extra belastingen nodig hebben, maar hervormingen, geldt dat ook voor Europa. De middelen uit de Europese meerjarenbegroting van meer dan 1.200 miljard euro gaan vandaag voor één derde naar cohesie en  één derde naar landbouw waardoor slechts één derde overschiet voor al de rest. Zo gaat maar een goede tien procent naar de eengemaakte markt, innovatie en digitaal beleid, slechts twee procent naar migratie en grensbeheer en één procent naar veiligheid en defensie. Het budget is er dus wel, maar het is onevenwichtig verdeeld over de verschillende prioriteiten.

Wat we moeten doen is niet roepen om meer geld voor Europa zoals premier De Croo doet, maar Europa een budget van de 21^e eeuw geven met een duidelijke shift naar onderzoek en ontwikkeling, innovatie, digitalisering en industrieel beleid. Koppel daar onder meer een alomvattende competitiviteitsagenda aan voor duurzame groei, jobs en welvaart, het verder voltooien van de interne markt en het sluiten van meer handelsverdragen. Op die manier kan Europa de welvaart van haar burgers bevorderen en de meerwaarde aantonen die ze wel degelijk is. Dat gaan we niet doen door Europese belastingen in te voeren.  Bovendien mag er ook eens gekeken worden naar de uitgaven van het Herstelfonds dat tijdens de Coronacrisis opgericht werd (RRF), en waarop de controle allesbehalve optimaal is. Er kunnen heel wat vragen gesteld worden bij de manier waarop deze middelen aangewend worden. Niet alleen gebeurt dat vaak niet efficiënt, er zijn ook gewoon gevallen van manifest misbruik. De Europese Rekenkamer is daar in een recente analyse heel duidelijk over geweest. 

We hebben wat te verdedigen op Europees niveau, want het vorige Belgisch voorzitterschap van 2010 kan een succes genoemd worden. Laten we dat opnieuw doen. Niet door slechte Belgische recepten op Europees niveau toe te passen, maar door te kiezen.

Laten we dus niet meestappen in de -persoonlijke – agenda van premier De Croo om internationale connecties en geledingen te paaien, maar werkelijk kiezen voor verandering in het Europees beleid.

Anneleen Van Bossuyt is federaal Parlementslid voor N-VA.

Johan Van Overtveldt is Europees Parlementslid voor N-VA.