‘De CD&V ligt dwars over oplossingen voor een probleem dat ze zelf heeft veroorzaakt’

Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje hout op het vuur.

Toen ik anderhalf jaar geleden Van hol naar vol van Sammy Mahdi las, was wat mij misschien wel het meeste opviel – na uiteraard die, euh, titel – de nadruk die de CD&V’er op klimaat legde. Mahdi schreef het boek alsof hij al voorzitter was, en in zijn ogen moest CD&V een even logische keuze als Groen worden voor mensen die zich zorgen maken over het milieu.

Een echte breuk met het verleden van de partij, wat ik ook zei toen ik Mahdi over dat boek interviewde. De woorden ‘landbouw’ en ‘boeren’ kwamen slechts één keer voor in z’n pamflet, ‘stikstof’ zelfs geen enkele keer, terwijl meer dan een half jaar voor de publicatie het stikstofarrest nochtans was geveld. Zuhal Demir was al druk in de weer met maatregelen tegen de boerenuitstoot, en liep zich warm om CD&V daarover klem te zetten.

De Boerenbond wordt in Van hol naar vol alleen genoemd in het hoofdstukje ‘Het middenveld is geen reddingsboei’, waarin Mahdi zijn partij oproept om meer los te komen van zulke middenveldorganisaties.

Als het middenveld geen reddingsboei is, zijn Jo Brouns en Sammy Mahdi al enkele weken aan het verzuipen.

De Vlaamse regering kan misschien niet vallen, maar de CD&V heeft zich al even belachelijk gemaakt in het stikstofdossier als de N-VA vier jaar geleden toen die partij voor het Marrakesh-pact de regering-Michel verliet. Bart De Wever verzon onlangs in een interview dat hij de regering eigenlijk voor Kris Peeters had opgeblazen. Ik zou Mahdi aanraden om in de toekomst ook zo’n draai te proberen geven aan dit verhaal (Zuhal Demir, niet te vertrouwen, onwerkbaar, zoiets?), maar voorlopig is het wat het is.

De CD&V ligt dwars over oplossingen voor een probleem dat de partij zelf heeft veroorzaakt, door jarenlang een stikstofbeleid te voeren dat eenvoudigweg niet in regel was met de Europese wetgeving. In zijn eerste jaar als voorzitter zal er geen enkel dossier zijn waar Mahdi meer energie aan verspilde. En waarom? Ik moet het boek van hem omgekeerd lezen om het te begrijpen: hij klampt zich vast aan het wrakhout van de Boerenbond.

Het is alsof Mahdi denkt dat iedereen die buiten Antwerpen of Gent woont zich daarom ook vereenzelvigt met de boerenstiel. Het is voor Mahdi, uiteindelijk een even hippe vogel als mondaine stedeling, misschien gewoon een inschattingsfout. In dat geval moet Hilde Crevits het ‘m nog eens uitleggen.