‘Dat van die emmer was gewoon gênant’: Francken biedt excuses aan na veelbesproken interview Israëlische televisie
N-VA-Kamerlid Theo Francken is op Facebook teruggekomen op zijn veelbesproken interview op de Israëlische televisiezender i24. Francken blijft bij zijn kritiek op premier Alexander De Croo en blijft de Vivaldi-regering een ‘anti-Israël houding’ verwijten, maar aan het slot van zijn Facebook-tekst biedt de N-VA-politicus wel zijn verontschuldigingen aan.
‘Ik beschouw dit voorval als een wijze les, zowel qua inhoud als qua stijl. Voor de mensen die er aanstoot aan namen, mijn excuses’.
In een interview op de Israëlische televisie uitte Francken kritiek op de federale regering. Dat gebeurde naar aanleiding van het bezoek van premier De Croo aan Israël. ‘Onze premier beschuldigt u in uw land van oorlogsmisdaden, maar onderneemt in eigen land geen actie om antisemitisme aan te pakken’, zei Francken. Dit is ’the drop in the emmer who is totally full’, voegde hij eraan toe.
Naast de spot om die ‘emmeruitspraak’ kreeg Francken ook kritiek op de inhoud van zijn uitspraken. Zo noemde premier De Croo de kritiek factueel onjuist omdat er volgens hem in België wel wordt opgetreden tegen antisemitisme. Hij vroeg zich af of Francken op een moment als dit bezig is stemmen te winnen. ‘Ik zie iemand die te veel als politicus reageert, terwijl dit een moment is waarop je misschien als mens moet reageren.’
‘Lang geleden zoveel gescheld, agressie en haat in mijn mailbox gekregen. Ik kreeg echter ook enkele bezorgde vragen en commentaren, voor hen dit stuk’, schrijft Francken op Facebook. In dat lange bericht herhaalt Francken zijn visie op het conflict in het Midden-Oosten, ‘het moeilijkste op deze aardkluit’.
Francken blijft wel bij de kern van zijn kritiek. Zo blijft hij erbij dat de federale regering een ‘eenzijdige anti-Israël houding’ aanneemt en herhaalt hij dat ‘antisemitische slogans tijdens betogingen getolereerd worden’. Daarnaast blijft het N-VA-Kamerlid er ook bij dat ‘premier De Croo bijzonder slecht geplaatst is om Israël de les te spellen’.
Maar Francken erkent wel dat het interview zelf ‘beter had gekund’. ‘En dat van die emmer was gewoon gênant. Ik geef al jaren interviews in het Frans en Engels. Niet perfect, wel perfect verstaanbaar. De emmer viel op het einde van het interview, een seconde later dacht ik ‘doh!’, maar het was natuurlijk te laat.’