‘Conner Rousseau toonde geen respect voor de Vlaamse minister-president’

In zijn Septemberverklaring heeft kersvers Vlaams minister-president Matthias Diependaele (N-VA) een ‘warm en welvarend’ Vlaanderen beloofd. Maar kan de N-VA’er de volgende vijf jaar de schoonmoeders van zich afhouden?

‘Meer welvaart, meer welzijn, meer Vlaanderen.’ Met een Septemberverklaring die op de valreep in september viel, heeft kersvers minister-president Matthias Diependaele zijn nieuwe Vlaamse regering gelanceerd. In een brave toespraak legde de N-VA’er de nadruk op de ‘historische investeringen’ in onder meer welzijn, de ‘sobere bestuurscultuur’ en de Vlaamse identiteit.

De druk op Diependaele is hoog. De Oost-Vlaming is al de derde N-VA’er op rij die de functie van minister-president bekleedt. Na de afloop van de beleidsperiodes van zijn voorgangers Geert Bourgeois en Jan Jambon werd zowel binnen als buiten de partij de analyse gemaakt dat de leiders van Vlaanderen te weinig begeesterden. Diependaele, qua stijl en karakter eerder Bourgeois dan Jambon, weet dus wat gedaan.

Voor de eerste keer in tien jaar is de samenstelling van de Vlaamse regering anders. Met de terugkeer van de socialisten van Vooruit oogt de regering socialer. Al is er geen sprake van een verrassend nieuw project. Dat is ook niet onlogisch, omdat twee van de drie partijen dezelfde zijn als in de regering-Jambon. Dat blijkt ook uit het regeerakkoord, waar formuleringen als ‘we blijven inzetten op’ en ‘verder uitwerken’ schering en inslag zijn.

Lelijke ideeën

Het zou echter een understatement zijn om enkel te spreken van kleine sociale correcties. Daarvoor zijn de verschuivingen binnen het budget te significant. Diependaele sprak maandag van een ‘investeringsregering’. Naast het extra geld voor onderwijs en De Lijn gaat er ruim 1,1 miljard euro extra naar Welzijn. Daarin zit ook 200 miljoen euro meer voor kinderopvang. Maar kan alleen Vooruit die pluim op haar hoed steken? Ook de CD&V duwde op het gaspedaal voor meer centen. En de N-VA had door dat zo’n beleid breed leeft onder de Vlamingen, óók bij de kiezers van het Vlaams Belang, de winnaars van 9 juni. De nadruk op het beheersen van het Nederlands en het nastreven van werk, staat eveneens centraal.

Toch startte de regering-Diependaele met een valse noot. De woorden van Conner Rousseau over ‘maske’ Annick De Ridder en de ‘lelijke ideeën’ van de N-VA lekten uit. Bovendien kaapte de Vooruit-voorzitter zowat alle media-aandacht weg. Het leek bijwijlen meer de Vlaamse regering-Rousseau dan de regering-Diependaele.

‘Een vrouw als Annick De Ridder vindt het vast niet erg om af en toe “maske” te worden genoemd’

Volgens een toponderhandelaar schond Rousseau met zijn interviews de interne afspraken. In de coalitie houden ze nu al hun hart vast voor de komende vijf jaar. Net als de MR in Vivaldi, zit Vooruit in een ongemakkelijke constellatie. Door het terrein te bezetten wil hij bewijzen dat hij weegt op de regering. Volgens een topper gedraagt Conner Rousseau zich als de Vlaamse Georges-Louis Bouchez. ‘Hij toonde geen respect voor de Vlaamse minister-president.’

Dat belooft. In de regering-Jambon zorgde de profilering van CD&V-voorzitter Sammy Mahdi, bijvoorbeeld over het kindergeld, al voor frustratie bij de N-VA. Kan de nieuwe Vlaamse regering zo veel schoonmoeders verdragen?

Blamage

Rousseau kan terugblikken op een geslaagde portefeuilleverdeling. Met Welzijn, Armoede en Gelijke Kansen heeft Caroline Gennez belangrijke bevoegdheden beet. Bovendien snoepte ze Cultuur af van de N-VA, een symbolisch belangrijk domein voor de Vlaams-nationalisten.

Met Melissa Depraetere op Wonen en Energie kan de partij wegen op beleidsdomeinen waar ze fel op inzet. Als viceminister-president is neofiet Depraetere, een vertrouwelinge van de partijvoorzitter, de ogen en oren van Rousseau in het belangrijkste groepje van ministers.

Vooruit greep wel naast Onderwijs. Maar door de komst van Zuhal Demir (N-VA) zien de Vlaamse socialisten wel hun op één na geliefkoosde scenario bewaarheid worden: geen Ben Weyts meer. De Vlaams-Brabander verkast naar Begroting en Financiën, maar blijft vice.

Minder fraai van Vooruit is het getalm met de aanduiding van de Vlaamse Parlementsvoorzitter. Op maandag vertelde Rousseau – weer hij – dat Liesbeth Homans (N-VA) tot begin 2025 mag aanblijven. Naar eigen zeggen om de continuïteit te verzorgen. Het lijkt er echter op dat Rousseau de lokale verkiezingen afwacht. Het Vlaams Parlementslid dat lokaal uit de boot valt, kan dan worden opgevist om ‘eerste burger van Vlaanderen’ te worden. Oppositiepartijen Vlaams Belang en Open VLD spreken van een ‘blamage’ voor Homans. Zijzelf zag er geen erg in.

Hoe dan ook is ook de N-VA tevreden met haar vijf ministers op in totaal negen excellenties. ‘Goed onderhandeld’, aldus voorzitter Bart De Wever. Voor de CD&V zal het wennen worden als kleinste partij in de coalitie. Door Jo Brouns zowel Omgeving als Landbouw te laten bestieren, haalt ze wel een fameuze slag thuis. De robbertjes tussen de Vlaamse regering en de Boerenbond, waar minister Demir haar handelsmerk van maakte, zijn verleden tijd.

Ondanks de eerste valse noten kunnen de partijen met een goed gemoed richting de gemeenteraadsverkiezingen. Daarna is het uitkijken naar de vermoedelijke voltooiing van de federale Arizona-regering. Niet voor niets kijkt het Vlaamse regeerakkoord vaak naar acties van de federale regering, bijvoorbeeld rond het uitdoven van de jobbonus. Pas als die ploeg op het bordes staat, zal echt blijken in welke mate de nieuwe Vlaamse driehoek tussen N-VA, Vooruit en CD&V het land in een andere plooi kan leggen.

Geen opkomstplicht op 13 oktober: ‘Politici hopen stilletjes dat mensen uit gewoonte zullen stemmen’