‘Conner Rousseau stuurt ons gedwongen met vakantie’

Onder de oppervlakte groeit de frustratie met Conner Rousseau (Vooruit). © BELGA
Tex Van berlaer
Tex Van berlaer Journalist Knack

Een dag na de demarche van Conner Rousseau (Vooruit) meten de Arizona-partijen de schade op. ‘Dit was een middelvinger naar de formatie.’

De federale formatie trappelt ter plaatse. Terwijl toppers als Theo Francken (N-VA) en Sammy Mahdi (CD&V) donderdag nog pleitten voor een versnelling trapt formateur Bart De Wever (N-VA) nu noodgedwongen op de rem.

De oorzaak: Vooruit. De socialisten van Conner Rousseau willen pas terug aan tafel wanneer De Wever zijn huiswerk klaar heeft. Dat wil zeggen: een nieuwe supernota, inclusief nieuwe budgettaire tabellen. ‘Het heeft geen zin om tijd te verliezen met vergaderingen over deelteksten’, luidde het gisteren. ‘Alle energie moet nu eerst gaan naar het budgettaire kader waarbinnen de onderhandelingen gevoerd kunnen worden. Dat is de enige manier om tot een nieuwe regering te komen.’

Na de demarche van Rousseau bleef het opvallend stil bij de andere partijen, ook bij iemand als Georges-Louis Bouchez (MR). Maar onder de oppervlakte groeit de frustratie met de socialist.

‘Conner Rousseau keldert de volledige agenda voor een weekje herfstvakantie voor zichzelf.’

Een onderhandelaar

Bromance

Eerst en vooral wordt erkend dat de laatste versie van de supernota moeilijke elementen bevatte voor Vooruit. De schrapping van de belastingschijf van 50 procent, de afzwakking van de nog in te voeren meerwaardebelasting, de beknibbeling van 3 miljard euro bij de pensioenen… Het ligt niet voor de hand, vooral niet voor de enige centrumlinkse partij aan tafel. ‘De nota die op tafel lag, was ook niet te nemen of te laten, maar een steeds veranderend werkdocument’, klinkt het bij een onderhandelaar. Maar doordat de documenten lekten, konden bevriende organisaties zoals de vakbond ABVV van leer trekken.

Bovendien zit Vooruit ook op lokaal niveau in een lastig parket. Groen verwijt Vooruit het aanhangwagentje van de N-VA te zijn, en verwijst naar de coalitiegesprekken in Antwerpen en (vooral) Gent, waar de groenen buitenspel staan. De bromance tussen De Wever en Rousseau krijgt hernieuwde aandacht. Er is begrip voor het feit dat Rousseau zich tenminste in zijn communicatie wil afzetten van de N-VA. Een bron: ‘Net als in de Vlaamse regeringsvorming, waar Rousseau ook op de pauzeknop duwde, wil hij het onderste uit de kan halen. Dat is zijn goed recht.’

Maar bij de Arizona-coalitiepartners valt vooral ontsteltenis te horen over de manier waarop Rousseau het heeft aangepakt. De CD&V, Les Engagés en de MR konden zich immers vinden in de voorgestelde werkmethode van De Wever om via deelakkoorden stapsgewijs naar een regeerakkoord te gaan. Net als in de Vlaamse regeringsvorming zouden de grote inhoudelijke en budgettaire knopen voor het einde worden gehouden.

Doordat Vooruit die werkwijze afserveert, speelt de partij volgens een ingewijde met vuur. Wil Arizona geen tijd verliezen, dan moet het de nodige wetgeving voor het einde van het jaar door het parlement jagen. Elke dag die verloren gaat, verkleint de kans op succes.

Parti Socialiste

Voor De Wever en co. zou het een horrorscenario zijn om 2025 met voorlopige twaalfden aan te vatten, waardoor het maandelijks budget een twaalfde bedraagt van het jaarbudget van 2024. Een topper: ‘Rousseau steekt een middelvinger op naar de formatie.’

Maar ook op het menselijke vlak lijkt er iets geknakt. De onderhandelaars hadden de herfstvakantie – naar verluidt op verzoek van De Wever – vrijgehouden om door te werken. Nu ligt alles stil totdat de formateur klaar is met zijn nieuwe supernota. Een bron: ‘Conner Rousseau stuurt ons gedwongen met vakantie.’ Een andere: ‘Hij keldert de volledige agenda voor een weekje herfstvakantie voor zichzelf.’

Dat alle commentaren off the record gebeuren, wijst er evenwel op dat niemand de formatie wil doen imploderen. Het besef leeft dat deze partijen het zullen moeten doen, ook al zijn andere formules mathematisch mogelijk. De Arizona-partijen vragen zich wel af hoever de Rousseau nog kan gaan zonder Arizona dodelijk te verwonden. ‘Soms denk ik’, zegt iemand, ‘dat hij gewoon tot elke prijs de PS erbij wil.’

Partner Content