‘Conner Rousseau? Het was Vandenbroucke op wie een echte heksenjacht werd geopend’

Alles is gepermitteerd in dit laatste jaar voor de verkiezingen.

Conner Rousseau leek vorige week op sommige nieuwssites al te zijn veroordeeld door een rechter voor een nieuwe klacht over grensoverschrijdend gedrag, terwijl het parket nog niet eens de tijd had gehad om die klacht zelfs maar te lezen.

Het was niettemin Frank Vandenbroucke op wie een echte heksenjacht werd geopend. ‘Fysiek incident tussen vicepremiers’, kopte Het Laatste Nieuws in dikke letters op de voorpagina van de weekendkrant. ‘Vivaldi-partijen maken elkaar af’, was zelfs, zonder aanhalingstekens, wat De Tijd ervan dacht, met een foto eronder van Vandenbroucke.

Er deden ook evenveel versies de ronde van het incident tussen de Vooruit-vicepremier en zijn Open VLD-collega Vincent Van Quickenborne als over de geruchten over Rousseau. Er werd ons gevraagd te geloven dat de man die ons door de coronacrisis loodste zijn collega tegen de muur in een houdgreep hield, tot Van Quickenborne wel moest luisteren naar een referaat over de ereloonsupplementen van radiologen.

Hier en daar werd geopperd dat Vandenbroucke een veelpleger is. ‘In een ander systeem dan een democratie zou Frank een gevaarlijke man zijn’, had iemand tegen Wouter Verschelden verteld, bij wie politici vreemd genoeg toch altijd wel een tik anders klinken dan wanneer ze met collega-journalisten spreken.

Vandenbroucke, opgejaagd wild.

Er was ook wel iets van vuur – ‘een aanraking’ noemt Petra De Sutter het deze week in Knack – maar dat vuur moest wel heel stevig worden aangeblazen door andere politici om op de front van Het Laatste Nieuws te raken. Alexander De Croo noemde het gedrag van Vandenbroucke in de kern ‘ontoelaatbaar’, en off the record werd de suggestie rondgebazuind dat een bemiddelaar nodig was.

De liberalen waren maar wat blij dat ze voor even niet over Hadja Lahbib hoefden te spreken. Zij zat ondertussen verder te graven aan de put waar ze zelf in was gaan staan. Al werd Lahbib hierdoor maar vijf minuten vergeten, alles is gepermitteerd in dit laatste jaar voor de verkiezingen. Uiteindelijk excuseerde Vandenbroucke zich op televisie, Eric Goens was er niet voor nodig.

Drie dagen later – op een zaterdag – zaten de vicepremiers van Vivaldi alweer samen om te doen alsof ze werken aan de fiscale hervorming waar het al decennialang in dit land over gaat. Zou iemand het nog geloven? De cliffhangers waarmee elke soap het einde van een seizoen voor de vakantie afsluit, zitten beter in elkaar. Het is enkel nog het begin van de zomer dat het cynisme op een afstandje houdt.

Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje hout op het vuur.