Petra De Sutter: ‘Binnen Vivaldi is er maar één spookrijder, en dat is Bouchez’

De Vivaldi-regering wilde niet vervallen in een kibbelkabinet, maar ook onder het premierschap van Alexander De Croo (Open VLD) loopt het mis. Terwijl de Iraanse visa-affaire de regering deed beven, kwam het tot een fysiek opstootje tussen vicepremiers Frank Vandenbroucke (Vooruit) en Vincent Van Quickenborne (Open VLD). ‘Er is inderdaad een aanraking geweest’, zegt vicepremier Petra De Sutter (Groen), die lid is van de kern, de vergadering van de belangrijkste ministers. ‘Anderzijds heb ik ook verhalen gelezen waarin de feiten werden opgeblazen.’

Vertelt u ons dan eens wat daar is gebeurd?

Petra De Sutter: De kern kwam er na de moeilijke parlementaire commissie met minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR). Zes van de zeven regeringspartijen waren niet tevreden met haar uitleg over de visa voor de Iraanse delegatie. Toen iedereen zich klaarmaakte om te vertrekken ontstond er een meningsverschil tussen Frank en Vincent. Frank ging hem achterna en hield hem vast aan de arm. In de kern zijn we fysieke interventies niet gewoon, we waren verbaasd.

Maar in het heetst van de strijd kunnen zulke dingen gebeuren, en op een normale dag pak je samen een pint en praat je het uit. Door de spanningen rond Lahbib is het anders gelopen. En dan zijn er nog bepaalde partijvoorzitters die overal commentaar op hebben.

U doelt op MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez?

De Sutter: Er is maar één spookrijder binnen de meerderheid, en dat is hij. Terwijl opiniemakers en journalisten erkenden dat de antwoorden van Lahbib onder de verwachting bleven, deed haar voorzitter er een schep bovenop: niet zijn minister, maar de parlementariërs waren in de fout zijn gegaan. Zo stel je de scheiding der machten ter discussie.

Onder meer uw partij was snoeihard voor minister Lahbib. Volgens ingewijden speelde revanchisme mee. ‘Paybacktime voor alles wat Bouchez heeft gedaan.’

De Sutter: Zo zou ik het niet noemen. Integriteit en waarheidsvinding zijn heilig voor groenen. Het klopt wel dat meneer Bouchez op 0,0 procent sympathie kan rekenen bij de andere partijen. Daarvoor heeft hij zichzelf echt onmogelijk gemaakt. Ik herinner me nog goed hoe hij akkoorden die we nog aan het onderhandelen waren afkraakte op Twitter. Ik hoop dat hij beseft dat zijn strategie op lange termijn niet werkt. Burgers hebben behoefte aan politici die overeenkomen, anders maken we alleen de extreme partijen slapend rijk.

Is De Croo nog een geloofwaardige leider? ‘De zaak is gesloten’, zei hij in de Kamer over de visa-affaire, terwijl dat duidelijk niet het geval was.

De Sutter: De premier heeft de zaken onder controle. En maar goed ook, want er ligt genoeg werk op de plank, ook voor mij. Via mijn nieuwe postwet die binnenkort klaar is, wil ik de loon- en arbeidsvoorwaarden van pakjeskoeriers fundamenteel veranderen. Opvallend genoeg hebben we na een vreemde week de draad opgepikt. In de onderhandelingen over de kerncentrales met Engie is er een stap vooruit gezet. En afgelopen weekend hebben we constructief verder gewerkt aan de fiscale hervorming.

Aanvankelijk wilde minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V) dat elke werkende minstens 835 euro meer zou overhouden dankzij die hervorming. Zal dat lukken?

De Sutter: We moeten nog steeds over de omvang van de oefening beslissen. Er blijven twee olifanten in de kamer. Ten eerste willen de deelstaten niet dat de hervorming tot inkomstenverlies leidt. Ten tweede is er opnieuw de MR, die zo weinig mogelijk geld wil ophalen bij bedrijven en vermogens. Ze wil de taxshift voor een groot stuk financieren via arbeidsmarktmaatregelen. Dat is ongeloofwaardig.

Maar jullie willen de btw niet verhogen. Als iedereen vasthoudt aan een heilig huisje, wordt een hervorming onmogelijk.

De Sutter: Iedereen heeft zijn speerpunt. We zijn er het erover eens dat werken meer moet opleveren. Het mag echter niet de bedoeling zijn dat we dat financieren door de btw te verhogen, waardoor niet-werkenden, zoals gepensioneerden, een duurdere winkelkar krijgen. Daarom kijken wij eerder naar vermogens. Op een effectenrekening met gemiddeld 1 miljoen euro betaal je vandaag een effectentaks van 0,15 procent. Met een verdubbeling naar 0,30 procent kunnen we honderden miljoenen ophalen.

In elk geval moet de taxshift herverdelend zijn. Toen we afgelopen winter de exploderende energiefactuur compenseerden, kregen we de kritiek dat we cadeaus uitdeelden aan mensen die het niet nodig hadden. Die fout mogen we niet herhalen. Of moeten ceo’s en ministers dan óók 835 euro meer krijgen?