‘Als de illegale migratie niet stopt zal de democratie het moeten afleggen tegen de roep om veiligheid’

‘Het asielbeleid van de Vivaldi-regering beperkt zich tot pappen en nat houden’, schrijft Jean-Marie Dedecker.

Middelkerke, zaterdag 30 september: drie “illegale vluchtelingen” werden om 17u02 gearresteerd wegens een grijpdiefstal op de tram. Een vierde kon vluchten. Na een nachtje in de cel, bijstand van een pro-deo advocaat en een tolk op kosten van de gemeenschap, en na 50 manuren aan administratieve afhandeling door de politie, besloot de procureur dat er één van de Algerijnse gauwdieven werd voorgeleid, en dat de andere twee straffeloos mochten  beschikken met een bevel van de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) om het grondgebied te verlaten. Ze waren in een buurgemeente ook al opgepakt voor navenante criminele feiten, en naar gewoonte met een simpel boterbriefje van DVZ terug straffeloos op vrije voeten gezet. Nauwelijks vrijgelaten op zondag 1 oktober om 18u05 gingen de twee een restaurant binnen op 100 meter van het politiekantoor, en pleegden opnieuw een diefstal met geweld… Dit is eigenlijk dagelijkse kost in ons tolerant koninkrijkje. Zo werd er in ons tochtgat aan de Noordzee een paar weken terug ook een persoon zonder papieren opgepakt met 19 nutteloze bevelbriefjes van DVZ op zak en een andere “transmigrant” met 38 excuusvodjes en evenveel geregistreerde misdaden, gepleegd van Gent tot aan de kust. Beiden werden prompt vrijgelaten. Voor justitie zijn chauffeurs die een beetje te hard het gaspedaal indrukken de ware misdadigers, en niet de draaideurcriminelen.

Criminaliteit is de olifant in de migratiekamer. Maar wie dat aanklaagt stapt zelf het porseleinen servies stuk. Eind 2022 zaten er 11.511 gedetineerden in onze gevangenissen, waarvan 5.029 of 43,7% met een buitenlandse nationaliteit en 56,3% met een Belgische nationaliteit. Onder die zogenaamde Belgen heeft het leeuwenaandeel dan ook nog buitenlandse roots en velen hebben een dubbele nationaliteit zoals vele Turken en Marokkanen. Van die 43,7% buitenlanders komt nauwelijks 12,6 % uit de EU-landen en 31,1% illegalen heeft een niet EU-nationaliteit. Die laatste lijst wordt aangevoerd door Marokkanen die illegaal in het land zijn, gevolgd door criminele Algerijnen en Albanezen. De Afghanen zijn aan een inhaalbeweging bezig. Er zitten hier dubbel zoveel buitenlanders in de bajes dan het gemiddelde van de EU-landen. Dat velen hun straf gaan uitzitten in het land van herkomst is een vals riedeltje van onze zoetwaterpolitici. In 2022 waren dat -zegge en schrijve- 67 criminelen.

De Nederlander Ruud Koopmans is hoogleraar sociologie en migratie aan de Humboldt Universiteit en onderzoeksdirecteur aan het Wissenschaftszentrum in Berlijn (WZB). Hij fileert in zijn recente boek “De asielloterij” het Europese vluchtelingenbeleid van 2015 tot nu, en gaat de politiek incorrecte discussie over criminaliteit bij vluchtelingen niet uit de weg. Hij onderzocht het crimineel gedrag bij de 1.856.785 asielzoekers die volgens het Bundesamt für Statistik in Duitsland eind 2020 nog in de asielprocedure zaten, wier asielaanvraag was erkend of afgewezen, en toch ongeoorloofd in het land verbleven.

(Lees verder onder de preview)

Hij kwam tot de onthullende vaststelling dat vluchtelingen sterk oververtegenwoordigd zijn onder de daders van moord, doodslag en verkrachting, nl. zes keer meer dan hun bevolkingsaandeel in het ontvangende land. In sommige Länder zoals Saksen zelfs twaalf tot vijftien keer zoveel. Het betreft grotendeels gelukzoekers die bij hun asielaanvraag geen identiteitsdocumenten voorlegden, valse informatie gaven over hun herkomst en leeftijd, en die niet konden worden uitgezet ondanks de afwijzing van hun asielaanvraag, ondanks eerdere asielaanvragen in andere EU-landen en/of ondanks een strafblad. De toestand in Duitsland is recht evenredig met de chaos in Nederland, Zweden en België. Ze behoren allen tot de top vier van de meest gegeerde vluchtelingenbestemmingen. Ze staan in den vreemde bekend als landen van melk en honing wegens hun gulle sociale zekerheid, hun inefficiënt uitwijzingsbeleid en als oases van straffeloosheid.

 “In geen van de gevallen van moord of doodslag die ik heb kunnen vinden, is daarentegen sprake van een geschil als gevolg van racistische beledigingen of aanvallen door de slachtoffers”, Schrijft Koopmans in De asielloterij op pagina 174. Dat het leven van vluchtelingen volgens sommige media en maatschappelijke organisaties wordt bedreigd door (radicaalrechts) politiek gemotiveerde aanvallen klopt volgens Koopmans ook niet. In vergelijking met de 2.000 slachtoffers van moord en doodslag tussen 2017 en 2020 met vluchtelingen als verdachten, en de 3.000 verkrachtingen in dezelfde periode, zijn de geweldplegingen tegen vluchtelingen zelfs quasi verwaarloosbaar. Uit een totaal van amper zeven door racisme of een afkeer van vluchtelingen gemotiveerde moordpogingen en twaalf pogingen tot doodslag sinds 2015 resulteerden slechts zes gevallen in enig letsel, waaronder drie gevallen met in totaal vijf ernstig gewonden. Geen enkele vluchteling werd gedood.

De vluchtelingenstroom die onze contreien overstroomt, is hoofdzakelijk afkomstig uit deze delen van de wereld waar mannen opgroeien met geweldgelegimiteerde mannelijkheidsnormen en vrouwelijke achterstelling, stelt Koopmans vast. Van de dertig landen waar vrouwen het meest achtergesteld zijn, zijn er 24 in meerderheid islamitisch. Deze spelen een belangrijke rol in de sterke oververtegenwoordiging in de geweldscriminaliteit, en de hier politiek gedoogde culturele achterlijkheid. Volgens VZW GAMS zijn er in ons land bijvoorbeeld ook 23.000 genetisch verminkte vrouwen en lopen er elke zomer 12.000 meisjes risico op genitale verminking.

De islam is net als in de ons omringende landen ondertussen onze eerste gevangenisgodsdienst. De aalmoezenier is er vervangen door de imam. We ontvangen hier ongecontroleerd zo’n 316 asielzoekers per 100.000 inwoners. Terwijl het linkse opengrenzenbeleid van de Vivaldi-coalitie de sluizen voor nieuwkomers blijft openzetten, voert ze een beleid van pappen en nat houden.

Met 8.000 veroordelingen tot dwangsommen voor het niet verlenen van “bed, bad en brood” blijft het zich beperken tot het zoeken van steeds meer opvangplaatsen. Deze zijn zo overbelast dat er geen plaats meer is voor het gros van de aankomende gelukzoekers, namelijk alleenstaande jonge mannen van allerlei pluimage. Ze verdwijnen in het “maquis”.

(Lees verder onder de preview)

Het Zuidstation transformeerde zo in een toevluchtsoord voor draaideurcriminelen en menige hoofdstedelijke wijk is bij wijze van spreken een gedoogde multiculturele no-go area geworden. Als de illegale migratie niet stopt zal de democratie het moeten afleggen tegen de roep om veiligheid. Deze roep wordt gemonopoliseerd door radicaal rechts, maar gesublimeerd door groenlinkse koffiekletspolitici, die zich gesteund voelen door een wegkijkende justitie en zich verbergen achter het containerbegrip racisme als vals multicultureel alibi.

Het was de Franse president Charles de Gaulle die zestig jaar geleden al zei:

Of zoals mijn vader zaliger zei: je moet je manieren houden… Twee wijze mannen.