De Vlaamse meerderheidspartijen dulden amper solo-initiatieven van individuele parlementsleden. Dat zorgt voor gemengde gevoelens bij CD&V’er Orry Van de Wauwer. ‘Het is moeilijker om je te profileren.’
Worden de Vlaamse parlementsleden van de meerderheid monddood gemaakt? Uit berichtgeving van zakenkrant De Tijd bleek dat een ‘zwijgakkoord’ hun vrijheid in ieder geval sterk beknot. In de regel kunnen ze geen voorstel indienen zonder dat eerst af te toetsen binnen de meerderheid van N-VA, CD&V en Open VLD. Die manier van werken bestaat al sinds 1999. ‘Na de verkiezingen van 2019 wilden we niet in een kibbelkabinet vervallen en is het akkoord verlengd’, zegt CD&V-parlementslid Orry Van de Wauwer.
U bent een jonge nieuwkomer in het parlement. Frustreert het zwijgakkoord u?
Orry Van de Wauwer: Nee, ik ben niet gefrustreerd. Maar iets meer vrijheid zou welkom zijn. Het zou ook transparanter zijn om voorstellen volledig in het parlement te bespreken. Nu gebeurt de voorbereiding achter de schermen. Let op, dat biedt ook voordelen.
Wat zijn de pro’s van een zwijgakkoord?
Van de Wauwer: Na het meerderheidsoverleg trekken we naar het parlement met een evenwichtige tekst die een grote kans op succes heeft. Meer vrijheid zou dus welkom zijn, maar tegelijkertijd stel ik me de vraag of het ook tot betere resultaten zal leiden.
Kijkt u met jaloezie naar uw collega’s uit de Kamer, die vrij zijn om wetsvoorstellen in te dienen?
Van de Wauwer: Na het indienen van een voorstel kunnen zij inderdaad een leuk persbericht uitsturen dat misschien tot media-aandacht leidt. Ik kan me nu minder profileren. Maar we moeten ons geen illusie maken: als men in de Kamer een voorstel indient, wordt er óók achter de schermen onderhandeld.
Ondertussen krijgen ze wel media-aandacht die waardevol kan zijn tijdens verkiezingen. U ontbeert die troef.
Van de Wauwer: Dat klopt, ja. Al krijg je ook erkenning met goed parlementair werk. Recent diende ik een conceptnota in rond de bescherming van intersekse personen. Daarop organiseerden we hoorzittingen met experten. Parlementsleden die aanvankelijk terughoudend waren, bleken nadien toch bereid om mee te werken.
Het Vlaams Parlement staat in de schaduw van de Kamer. ‘Praatbarak’ en ‘veredelde gemeenteraad’ zijn maar enkele van de bijnamen.
Van de Wauwer: (protesteert) Het klopt niet dat wij minder zouden debatteren. Het Vlaams Parlement laat zelfs net méér tussenkomsten toe. In de Kamer zorgen verschillende taalgroepen wel voor een interessante dynamiek. En het klopt dat wij minder over de grote politieke tegenstellingen spreken. Vaker gaat het om technische thema’s. (op dreef) Ik wil wel de perceptie tegengaan dat wij stemvee zouden zijn. Ik heb al vaak meegemaakt dat enkele parlementsleden ervoor zorgden dat voorstellen van ministers niet zomaar passeerden.
De laatste weken werd de Wetstraat flink door elkaar geschud. In 2019 kreeg wit konijn Sihame El Kaouakibi (Open VLD) ‘lanceringsgeld’ voor haar campagne ter beschikking van de partij. Het nieuws leidde tot gerommel bij de Vlaamse liberalen. Had deze hetze ook bij de CD&V kunnen gebeuren?
Van de Wauwer: Dat is een extreem voorbeeld. In onze partij dragen de parlementsleden een deel van hun wedde af naar een spaarpot. Daarmee wordt de campagne betaald, óók die van de witte konijnen.
Moeten we de partijfinanciering van ruim 70 miljoen euro tegen het licht houden?
Van de Wauwer: Ons systeem is het beste. In de Verenigde Staten beginnen kandidaten vanaf hun eerste werkdag met fondsenwerving. Ze worden schatplichtig aan bedrijven. Bij ons weet je tenminste waar het geld vandaan komt. Wel vind ik dat grote partijen te veel geld krijgen. De CD&V heeft altijd geld ingezet op de studiedienst, die de ruimte krijgt om na te denken over grote maatschappelijke vraagstukken. Zo’n investering is zinvoller dan een vastgoedbelegging.
Zwijgakkoord
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
