‘Paniek is altijd een slechte raadgever in bankzaken en het is voor niets nodig’

De voorbije weken nam de angst voor een bankencrisis weer toe.

Vertrouwen vertrekt met de vrachtwagen en komt terug met een kruiwagen. Dat merken de banken nu opnieuw: mensen wantrouwen de financiële instellingen en die hebben dat helemaal aan zichzelf te wijten. De banken zijn eind 2008 hun geloofwaardigheid voor een groot deel kwijtgeraakt, toen de Amerikaanse zakenbank Lehman Brothers failliet ging en bij ons Fortis, Dexia en ook KBC met overheidsgeld moesten worden gered of ondersteund. Hoofdoorzaak was het roekeloze gedrag van bankiers die onverantwoorde risico’s namen om maximale winsten en dito bonussen te kunnen scoren.

Er was ook de gebrekkige controle op hun handelen. Het toezicht op de financiële sector werd sindsdien wel verscherpt en banken moesten ook grotere buffers aanleggen om calamiteiten op te vangen. Maar dat bracht de geloofwaardigheid nog niet helemaal terug. Een bank kan nog altijd kopje-onder gaan en een reddingsboei nodig hebben. Dat zei ook Tom Dechaene, directeur bij de Nationale Bank en belast met het toezicht op de banken, in Knack bij een terugblik tien jaar na de bankencrisis: ‘Ondanks alle verbeteringen en het verscherpte toezicht op nationaal en Europees niveau zullen er in de toekomst nog banken failliet gaan’.

De voorbije weken nam de angst voor een bankencrisis weer toe, toen eerst in de VS de Silicon Valley Bank kapseisde en daarna de Zwitserse grootbank Credit Suisse in ademnood kwam. Vervolgens werden er vraagtekens geplaatst bij de stabiliteit van Deutsche Bank en Société Générale, twee grootbanken waarvan al jaren wordt gezegd dat ze enorme risico’s meedragen. Analisten mogen dan wel voor de meeste banken flinke winstmarges voorspellen, toch blijft de vrees levendig dat een grootbank tal van andere financiële instellingen zou meeslepen in zijn val.

Bij Belgische banken is het geld op al de zichtrekeningen, spaarrekeningen, termijnrekeningen en kasbons samen gewaarborgd tot 100.000 euro per bank en per persoon. Er worden pleidooien gehouden om dat bedrag op te trekken en al het spaargeld te waarborgen, om de gemoederen te bedaren. Goed idee, maar net dat zou kunnen zorgen voor meer roekeloos gedrag – moral hazard zoals dat heet – bij de bankiers, aangezien de verliezen toch door de overheid, lees belastingbetaler, zouden worden opgevangen.

Paniek is altijd een slechte raadgever in bankzaken en het is ook voor niets nodig. Verstandig omspringen met uw geld is wél altijd een goed idee en vandaag zeker. Een gezonde dosis wantrouwen is sterk aanbevolen.