Meer dan 160 personeelsleden van de UAntwerpen zijn ontevreden en teleurgesteld over het beleid dat de UAntwerpen hanteert betreffende samenwerking met Israëlische instellingen. In deze open brief spreken ze hun steun uit met de campusbezetting van de studenten en hun inzet voor gerechtigheid voor het Palestijnse volk.
Wij, personeelsleden van de Universiteit Antwerpen, betuigen onze uitdrukkelijke steun aan de vreedzame protesten en de campusbezetting die onze studenten organiseren. Hun acties ondersteunen een luid klinkende oproep voor een permanent staakt-het-vuren en het einde van de bezetting van Palestina. De studenten eisen dat onze universiteit een einde maakt aan haar medeplichtigheid aan schendingen van mensenrechten en internationale humanitair recht door alle banden met Israëlische universiteiten en instellingen volledig transparant te maken en te beëindigen.
De studenten begrijpen dat zogenaamde neutraliteit betekent dat men zich schaart achter de status quo. Ze eisen dat beslissingen over de universitaire gemeenschap op een open, transparante en democratische manier genomen worden.
De campusbezetting aan de UAntwerpen, samen met de campusbezettingen elders in de wereld, zijn duidelijke uitingen van solidariteitsacties die de geest van horizontale organisatie en samenwerkend leren belichamen. Dit zijn zaken die wij onze studenten willen bijbrengen: om kritische denkers en change agents te worden, zoals samengevat in de slogan van onze universiteit “Bepaal mee de toekomst“. Het is in deze geest dat studenten van de UAntwerpen een oproep lanceren om het beleid van onze universiteit te veranderen, en een einde te maken aan haar medeplichtigheid aan de brutale oorlog tegen Gaza en de voortdurende bezetting van Palestina.
De opmerkelijke bezetting op de Belgische campussen en de uitnodiging om eraan deel te nemen, herinneren ons aan de kracht van vreedzame bezettingen om mensen te verenigen in solidariteit, respect en verdediging van het leven. Deze ruimtes zijn bruisende knooppunten van diversiteit, non-conformisme en constructief leren. Ze stimuleren de dialoog tussen studenten en personeel en verrijken onze universitaire gemeenschap. De acties van de studenten belichamen de fundamentele geest van universiteiten als openbare fora voor rigoureus debat en kritisch onderzoek. De bezettingen zijn tegelijkertijd plaatsen waar nieuwe vormen van pedagogie worden gecreëerd en geoefend. Ze wakkeren zo innovatieve kennisproductie aan dat, zoals wijlen de Palestijnse intellectueel Edward Said zei, “iets is waarvoor risico’s genomen moeten worden”.
Aan de basis van deze collectieve bijeenkomsten ligt een fundamentele toewijding aan sociale rechtvaardigheid en mensenrechten – niet alleen voor Palestina en de Palestijnen, maar voor alle onderdrukte en gemarginaliseerde volkeren over de ganse wereld. Als docenten en onderzoekers erkennen we het belang van het creëren van een omgeving waarin studenten zich kunnen bezighouden met complexe maatschappelijke en politieke kwesties, bestaande machtsstructuren kunnen uitdagen en kunnen pleiten voor positieve verandering.
Een van de meest opvallende aspecten van de UAntwerpen campusbezetting is de bevordering van een broodnodige dialoog tussen individuen met verschillende perspectieven en achtergronden. Van kunst- en muziekvoorstellingen tot open lezingen en filmvertoningen, gevolgd door gesprekken en debatten: ze bieden ruimte voor leren en actie. Deelnemers aan de bezetting komen niet samen om uniform te denken, maar openen een ruimte om respectvol naar elkaar te luisteren en nuances aan te brengen in discussies die vaak te simplistisch en misleidend worden gevoerd.
Terwijl onze universiteit nog geen enkele verklaring heeft afgelegd ter ondersteuning van Palestijnse studenten, heeft de campusbezetting een grassroots inspanning geleverd om een ruimte te creëren waarin Palestijnse stemmen centraal staan, gehoord en gerespecteerd worden. Door dit proces komen nieuwe ideeën naar boven, worden perspectieven uitgedaagd en diepere inzichten verworven.
Sinds 2021 hebben medewerkers en studenten herhaaldelijk informatie opgevraagd over de samenwerking van onze universiteit met Israëlische instellingen, maar tevergeefs. Onlangs werden deze inspanningen ondersteund door een verzoek van informatie via een aanvraag tot ‘openbaarheid van bestuur’ van een externe organisatie. We loven de studenten die met hun bezetting vandaag eindelijk het minimum aan transparantie hebben bereikt dat verwacht kan worden van een “open en transparante universiteit“.
Het openbaar maken van academische banden met Israëlische universiteiten en instellingen is cruciaal omwille van hun rol bij het in stand houden van structuren van apartheid, etnische zuivering en/of genocide in Palestina. Soortgelijke boycotacties tegen het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime tientallen jaren geleden, worden nu gezien als de sleutel tot het beëindigen van dat onderdrukkende regime. Vandaag roepen studenten op tot het verbreken van academische banden omdat dit essentieel is voor het behoud van de integriteit en de waarden waar we als academische gemeenschap van de UAntwerpen deel van uitmaken.
Door solidair te zijn met Palestijnse studenten en hun bondgenoten, sturen we een krachtige boodschap: hun strijd is onze strijd; hun stem doet ertoe! De oproep van studenten voor een boycot, desinvestering en de stopzetting van samenwerkingen met Israëlische instellingen is een geweldloze strategie. Ze kan staten en instellingen onder druk zetten om hun verantwoordelijkheid onder internationaal recht op te nemen, terwijl we tegelijkertijd steun moeten blijven bieden aan alle individuen die de apartheid en de onderdrukking van het Palestijnse volk aanvechten.
De bezettingen op onze campussen zijn geen verstoringen, maar eerder uitingen van de bruisende democratische cultuur en samenwerkende leeromgeving die we als universiteit willen koesteren.
Wij, als personeel van de UAntwerpen, worden uitgenodigd om schouder aan schouder te staan, te leren, te steunen en deel te nemen aan een actie geleid door onze studenten. Laten we dit moment aangrijpen om onze toewijding aan sociale rechtvaardigheid, academische vrijheid en het streven naar een betere wereld zonder onderdrukking opnieuw te bevestigen.
Samen zijn we solidair met onze studenten en steunen we hun eisen!
Gert Van Hecken, Hoofddocent, Instituut voor Ontwikkelingsbeleid (IOB), Roschanack Shaery, Hoofddocent Departement Geschiedenis, Philippe Meers, Gewoon Hoogleraar Departement Communicatiewetenschappen, Devanshi Saxena, Doctoraatsonderzoeker, Faculteit Rechten, Vincent Bellinkx, Onderzoekscoördinator Instituut voor Milieu en Duurzame Ontwikkeling, Matthias De Groof, Docent, Faculteit Sociale Wetenschappen, Danya Nadar, Doctoraatsonderzoeker, Instituut voor Ontwikkelingsbeleid (IOB)
Deze open brief werd op 17 mei al door 160 personeelsleden van de UAntwerpen ondertekend.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier