‘Het is niet meer dan logisch dat een overheid zorgt dat een kind gezond kan eten op school’

‘Ga aan de slag met acties die vandaag in de praktijk hun nut bewijzen, ondersteun ze en breid ze uit’, schrijf Antwerps schepen Jinnih Beels (Vooruit). ‘Rol onze ‘Smakelijke School’ uit voor álle kinderen en jongeren, en maak van schoolmaaltijden de norm in ons Vlaamse onderwijs.’

Eureka: Vlaanderen wordt wakker. N-VA paradeert steeds vaker met ons Antwerps schoolmaaltijdenproject, Open Vld pleit sinds vorig jaar voor warme schoolmaaltijden en, jawel; CD&V minister Crevits bestelde zonet een onderzoek om de brooddozenproblematiek op scholen in kaart te brengen. Hoewel het goed is dat er steeds meer aandacht is voor het belang en de maatschappelijke winst van gezonde schoolmaaltijden voor kinderen, word ik ook licht cynisch van de timing.

De problematiek van lege en ongezonde brooddozen, en de steeds duidelijker wordende gezondheidscijfers bij Vlaamse kinderen – denk bijvoorbeeld aan overgewicht – zijn immers niet nieuw. Waarvan getuige de vele krantenkoppen de afgelopen jaren. Begrijp me niet verkeerd: onderzoek is interessant en belangrijk. Maar heeft men echt een onderzoek nodig om te bevestigen wat schoolteams al járen aankaarten? En is dat dan het meest prangende waar men de kostbare middelen in moet investeren? Onderzoek is een goed excuus om vooral weer niks zelf te moeten doen en het probleem voor zich uit te blijven schuiven … richting volgende legislatuur.

Verschillende steden en gemeenten stampten de voorbije jaren initiatieven uit de grond om tegemoet te komen aan de noden die duidelijk zichtbaar zijn in hun scholen. Ook in Antwerpen hebben we niet gewacht. Wat men in Vlaanderen nu op de agenda zet, pakken we al vier jaar aan in onze stad met het project ‘Smakelijke School’. We piloteerden, optimaliseerden en rolden intussen schoolmaaltijden uit over heel de stad. Een honderdtal scholen, goed voor meer dan 22.000 kinderen, stapten al mee in. En het is mijn overtuiging en ambitie om ook de overige 140 scholen mee op te kar te kunnen trekken. Zodat élk kind van de in totaal 65.000 in onze stad gezond en betaalbaar kan eten op school. Daar maakten we begin deze legislatuur 40 miljoen euro voor vrij.

Ik leg trouwens zeer bewust de nadruk op ‘élk kind’. Problematisch in het debat is dan ook steeds de focus op armoede, op louter die lege brooddoos. Uiteraard is daar de nood het nijpendst, maar ieder gezin heeft baat bij betaalbare en gezonde schoolmaaltijden voor zijn of haar kind(eren). In het bijzonder in deze financieel moeilijke tijden. Ons Smakelijke School project vertrekt dan ook vanuit de realiteit en beperkt zich dus niet tot een bepaalde doelgroep van kinderen.

We willen allemaal het beste voor onze kinderen en jongeren; politici, scholen, ouders,… de hele samenleving. Terecht: zij zijn tenslotte de – onze – toekomst. Die toekomst begint met onderwijs, ook daar zijn we het over het algemeen over eens. Daarom verwachten we in ons schoolsysteem zoals we dat vandaag kennen dat onze kroost vier volle en één halve dag per week op de schoolbanken doorbrengt.

Dat maaltijden geen taak zijn van scholen, maar van ouders, is daarom niet meer dan een mager excuus om zich achter te verschuilen. Tegelijk worden hun ouders immers verondersteld voltijds te werken. Een middagpauze op school doorbrengen is dus voor veel kinderen een logisch gevolg. De dagelijkse strijd om tijdens de ochtendrush een brooddoos te vullen en ‘s avonds op tijd een maaltijd op tafel te krijgen, is dat voor hun ouders ook. Dan is het een eveneens logisch gevolg dat een overheid zorgt dat een kind gezond kan eten op school.

Dat kan volgens het principe ‘de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten’. Maar eigenlijk is het een investering die zichzelf op langere termijn terugbetaalt, en dus volledig gedragen zou moeten worden door de overheid. Jong geleerd is namelijk oud gedaan: eetgewoonten die je op jonge leeftijd aanleert, houd je vaak aan als volwassene. En een kind dat een gevulde maag heeft, kan ook beter leren. Lees: onze maatschappij bespaart op lange termijn kosten aan gezondheidszorg én het zet rechtstreeks in op de excellentie van onze kinderen en jongeren in onderwijs – als dat dan toch de focus moet zijn.

Stop met treuzelen of twijfelen. De noodkreten van scholen, de daaruit gegroeide lokale initiatieven en de effecten in de praktijk bewijzen de opportuniteiten en haalbaarheid van schoolmaaltijden Vlaanderenbreed. En steun is uiteraard nooit te laat: ga aan de slag met acties die vandaag in de praktijk hun nut bewijzen, ondersteun ze en breid ze uit. Rol onze Smakelijke School uit voor álle kinderen en jongeren, en maak van schoolmaaltijden de norm in ons Vlaamse onderwijs.

Jinnih Beels is schepen van Onderwijs in Antwerpen.