De Leraarskamer van Knack: ‘Sommige collega’s kunnen amper met een computer werken’

Tijdens een live editie van De Leraarskamer van Knack bogen onze leerkrachten zich over de grote uitdagingen waar het Vlaamse onderwijs vandaag voor staat. Over de Digisprong zijn ze alvast niet allemaal even enthousiast.

In september trad de eerste Leraarskamer van Knack aan. Uit honderden inzendingen selecteerden we vijftien leerkrachten die het hele schooljaar lang hun mening geven over alle mogelijke aspecten van het Vlaamse onderwijs. Vorige week kwamen ze voor het eerst fysiek samen op de redactie van Knack. Tijdens een levendig en strijdvaardig rondetafelgesprek wisselden ze ervaringen uit en deden ze de problemen waarmee ze in de klas worden geconfronteerd uit de doeken. Vandaag leest u wat ons onderwijspanel te zeggen heeft over de Digisprong.

Senne Heremans (leerkracht vijfde en zesde leerjaar): Omdat de overheid tijdens de pandemie merkte dat veel kinderen geen computer hadden, werd veel geld vrijgemaakt om het onderwijs versneld te digitaliseren. Daardoor hebben alle kinderen bij ons op school nu een chromebook. Doordat ik zelf heel goed met een computer kan werken, is dat voor mij zeker een meerwaarde. Maar dat geldt niet voor al mijn collega’s. Sommigen zijn daar totaal niet in thuis, maar worden nu toch geacht om met een computer te werken. De Digisprong is dus weer zo’n typisch voorbeeld van iets wat in het onderwijs wordt ingevoerd zonder dat het goed is voorbereid.

Soms helpt ICT je om je doelstellingen te bereiken, maar soms lukt dat beter zonder.

Hans Verbrugghe (leerkracht Nederlands, geschiedenis en aardrijkskunde): Heel wat collega’s hebben inderdaad de nodige basiskennis niet. Af en toe wordt tijdens een pedagogische studiedag weleens een uiteenzetting gehouden over Teams of een andere digitale toepassing, maar dat volstaat natuurlijk niet. Stel je voor dat we van onze leerlingen zouden verwachten dat ze iets kunnen als ze er één keer over hebben horen spreken. Zo werkt dat gewoon niet. Daarbij komt nog dat leerkrachten vóór de Digisprong een nieuwe lesmethode hebben moeten kiezen. Vaak is die niet eens compatibel met de laptops.

Karo Voets (leerkracht Frans): Hoewel ik zelf niet heel erg digitaal ben aangelegd, doe ik toch mijn best om de leerlingen hun laptop te laten gebruiken in mijn lessen Frans. Soms vertellen ze me dan dat ze hun laptop die dag nog in geen enkele andere les hebben moeten bovenhalen. Daar heb ik ook begrip voor. Sommige opdrachten nemen veel meer tijd in beslag als je ze op de laptop laat maken en het is ook niet altijd even handig.

Aileen Debusscher (leerkracht Nederlands en geschiedenis): Ook mijn school heeft voor elke leerling een laptop aangekocht, maar dat wil nog niet zeggen dat ze die veel gebruiken. Er zijn leerlingen die thuis geen internet hebben of die hun laptop er niet kunnen opladen omdat elektriciteit te duur is. Op school is dat ook al niet evident, want in mijn klas is er maar één stopcontact. Dat volstaat natuurlijk niet om 25 leerlingen hun laptop te laten opladen. En dan heb ik het nog niet eens over de digitale vaardigheden van mijn leerlingen. Ik vraag me soms af of het in die omstandigheden wel zin heeft om zo veel geld in laptops te investeren.

Jan Toremans (leerkracht klassieke talen): Het probleem is ook dat ICT vaak een doel op zich wordt in plaats van een middel. Kan het met de computer, dan moet het ook met de computer. Terwijl de eerste vraag zou moeten zijn: wat wil je als leerkracht bereiken en hoe kun je dat het best doen? Soms helpt ICT je om je doelstellingen te bereiken, maar soms lukt dat beter zonder. Mij lijkt het in elk geval een slecht idee om leerlingen de hele schooldag lang achter een scherm te laten zitten terwijl ze ’s avonds thuis ook heel de tijd met schermen bezig zijn.