‘Beloon studenten die willen werken, in plaats van ze te straffen’

‘Waarom zou je deze kleine groep, die meestal al moet knokken om rond te geraken, extra willen belasten terwijl deze studenten zich net extra willen inzetten in de maatschappij en dit in combinatie met hun studies?’ vraagt Dylan Van Huffel, die in deze bijdrage oproept om de regels voor studentenarbeid te versoepelen.

“Als ik nu nog bijwerk, verlies ik mijn studietoelage.”
“Sorry ik moet u teleurstellen, maar ik kan niet meer komen bijstaffen, hopelijk tot volgend jaar.”

Met deze zin stelde ik aan het einde van de zomer van 2023 mijn werkgever op de hoogte dat ik tot eind 2023 niet meer inzetbaar ben als jobstudent. De regering besliste om de uren voor jobstudenten die tewerkgesteld zijn binnen de zorgsector te neutraliseren van begin 2022 tot en met eind maart 2023, om studenten te stimuleren om in de zorg te werken.

Met andere woorden de ‘teller’ van 600 uren bleef op 600 uren staan en begon vanaf april terug af te tellen. Aan het einde van de zomer van 2023 had ik nog 163 uren op mijn teller staan, maar toch was het voor mij niet meer voordelig om nog te werken als jobstudent. Zelfs al had ik nog 163 uren over, toch zou
ik een verhoogde sociale bijdrage en belastingen moeten betalen. Dit omdat de Federale en Vlaamse overheid elk met een verschillend cijfer rekening houden. Typisch België.

Vlaamse en Federale overheid houden elk rekening met een verschillend cijfer

Terwijl de Vlaamse overheid kijkt naar de 600 uren, kijkt de federale overheid naar het totaal verdiende bedrag. De FOD-financiën stelt het maximumbedrag voor onbelast te werken in 2023 op €14.514,29. Eenmaal boven dit bedrag zou ik een verhoogde sociale bijdrage en dus belastingen betalen. Daarnaast zou ook mijn studietoelage zienderogen naar beneden gaan. Eenmaal boven € 19.883,90 zou ik mijn studietoelage zelfs volledig verliezen. Daarom adviseerden verschillende instanties om niet meer te verdienen dan € 14.514,29 en dus niet meer te werken tot eind 2023.

Ik kreeg vaak de vraag van medestudenten waarom ik niet gewoon verder werk en belastingen betaal. Voor hetzelfde werk zou ik plots veel minder verdienen, belastingen betalen en een lagere of zelfs geen studietoelage meer krijgen. Het is voor mij gewoon financieel voordeliger om niet meer te werken. Ten eerste levert een studietoelage mij een bedrag van ongeveer €4.000 op.

Studentenarbeid loont niet meer

Ten tweede krijg ik verminderd inschrijvingsgeld, wat betekent dat ik voor dit academiejaar slechts €128,80 betaal in plaats van € 1092,10, opnieuw een bonus van € 966,30. Tot slot krijg ik een extra toelage van ongeveer €1.500 van de sociale dienst van de universiteit zelf. Om deze som van ongeveer €6.466,30
als belaste student te verdienen, inclusief alle fysieke en mentale inspanningen, is het daarom volgens velen beter om niet te werken.

Win-win?

Voor velen lijkt dit enkel maar een win-win situatie: niet moeten werken en toch geld krijgen. Voor mij is het meer dan dat. Ik haal veel voldoening uit werken, zeker in de zorgsector. Ik doe ervaring op doordat ik mijn theorie kan linken aan de praktijk en ik draag ondertussen mijn steentje bij aan de maatschappij. Niet elke student denkt enkel en alleen aan uitgaan. Maar, je moet er natuurlijk ook je broek niet aan scheuren, wat wel het geval zou geweest zijn mocht ik verder gewerkt hebben.

Slechts 3 op de 10 studenten geven aan dat ze meer zullen werken dan het voorgaande maximum van 475 uren, dat bleek uit de recente cijfers van Randstad Research die 1.000 studenten bevraagd hebben. De meest voorkomende reden waarom studenten meer werken is omdat het leven duurder wordt en ze zelf hun studies bekostigen. Dit is eveneens mijn drijfveer.

Waarom zou je deze kleine groep, die meestal al moet knokken om rond te geraken, extra willen belasten terwijl deze studenten zich net extra willen inzetten in de maatschappij en dit in combinatie met hun studies?

Studentenarbeid is broodnodig, de vraagt stijgt al enkele jaren in alle sectoren. Dus, een warme oproep naar de verschillende overheden: schaf het aantal uren af, zet geen maximumplafond voor het kwijtspelen van een zelfstandig statuut en laat ze geen belastingen betalen. Zij zullen immers het begrotingstekort niet kunnen oplossen. De studenten moeten net beloond worden voor hun harde werk en inzet, in plaats van ze te straffen wanneer ze teveel werken.

Dylan Van Huffel combineert zijn studie in de Master of Science in het Management en het Beleid van de Gezondheidszorg met een studentenjob in de zorgsector. Hij schreef dit opiniestuk als een opdracht in het kader van het opleidingsonderdeel Arbeid en tewerkstelling van professor Stijn Baert aan de UGent.