Natuuruitbreiding: Schauvliege wil gebrekkige software aanpassen
Joke Schauvliege zou bereid zijn om over aanpassingen te praten van het softwaremodel dat zoekzones voor natuuruitbreiding moet vastleggen.
Het heeft reacties geregend op de publicatie in Knack, vorige week, over de vele fouten in het zoekzonemodel dat Vlaams minister van Omgeving, Natuur en Landbouw Joke Schauvliege (CD&V) bestelde om aan te duiden waar in Vlaanderen extra topnatuur kan worden beschermd om aan Europese vereisten te voldoen. Het model garandeert niet dat de beste natuur de beste bescherming krijgt. Het zoekt dikwijls gewoon naar plaatsen waar natuur niet in de weg ligt van andere belangen.
Schauvliege verschool zich achter de stelling dat het zoekzonemodel in 2013 in consensus is goedgekeurd, ook door Natuurpunt. Maar toen wist niemand hoe het zou worden geconcretiseerd. De software werd pas achteraf besteld en ongetest op het landschap losgelaten. De visie van experts, boswachters en vrijwilligers die aan natuurbeheer doen werd dikwijls genegeerd. Enkele natuurbeheerders reageerden korzelig op de vaststelling dat de aanbevelingen die ze tijdens het laatste overleg hadden gedaan, niet op de beschikbare kaarten terug te vinden zijn.
Vlaanderen is klein genoeg om, waar nodig, terreinevaluaties te doen
Bruno Tobback (SP.A)
De minister stelde dat er tijdens het openbaar onderzoek van de natuurbeheerplannen die uit de zoekzones zullen voortvloeien, nog bijsturingen kunnen gebeuren. Maar de zoekzones liggen dan wel vast om rechtszekerheid te creëren, voor landbouwers en grondeigenaars, dus voor veel natuur zal het dan te laat zijn. Het blijft onduidelijk waarom de recentste kaarten niet publiek worden gemaakt. En het is jammer dat niemand mag weten waar de 36 boerderijen liggen die momenteel een rode kaart krijgen voor hun negatieve invloed op de natuur. Zeker omdat het een optie zou zijn dat ze als ‘pasmunt’ worden gebruikt in onderhandelingen over aanpassingen van het zoek-zonemodel.
In het Vlaams Parlement was de oppositie scherp voor de ‘minister van Virtuele Bescherming’, in de woorden van Groen-fractieleider Björn Rzoska. ‘Vlaanderen is klein genoeg om, waar nodig, terreinevaluaties te doen’, stelde Bruno Tobback (SP.A). Software mag niet over onze leefomgeving beslissen.
Opvallend was dat de regeringspartij N-VA, die nooit te beroerd is om op Schauvliege te schieten, zich niet mengde in het debat. Misschien omdat een van de architecten van het vermaledijde zoekzonemodel nu als milieuexpert voor de N-VA op het kabinet van viceminister-president Liesbeth Homans vertoeft? Parlementslid Wilfried Vandaele ontkent dat: hij was toevallig vorige week, met de zo goed als voltallige Commissie voor Leef-milieu van het Vlaams Parlement, op studiereis in het Amerikaanse San Francisco.
Joke Schauvliege reageerde in het parlement schamper op het ‘heel warrige verhaal’ in Knack. Maar ze zette de deur open voor aanpassingen van het model: ‘Als bepaalde organisaties dat op een andere manier willen aanpakken, sta ik daar volledig voor open.’ De CD&V-top zou er als de dood voor zijn om naar de verkiezingen van 2018 te moeten met een label van ‘antimilieu-partij’, als gevolg van Schauvlieges beleid. De minister zou trouwens overwegen om de definitieve afbakening van de zoekzones over die verkiezingen te tillen.
Ironisch is dat Schauvliege vorige week een virtuele vogelsafari in Technopolis heeft geopend. Ze was in de wolken, omdat ze zich door middel van virtual reality midden in de natuur leek te bevinden. Als ze in virtuele natuur maar geen oplossing voor het gebrek aan echte natuur in Vlaanderen gaat zoeken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier