‘Moordpartij in Gaza is de zoveelste uiting van het moreel verval van Israël’

‘Joden zijn geen goden en Palestijnen zijn geen zwijnen. De waarheid ligt in het midden, maar het recht van de sterkste is het sterkste onrecht’, schrijft Jean-Marie Dedecker naar aanleiding van de recente gebeurtenissen in Gaza.

De Palestijnen zijn de zwerfkatten van het Midden-Oosten, uitgespuwd en achtervolgd in eigen land, en nergens welkom, ook niet bij hun Arabische buren, waar ze in tal van vluchtelingenkampen een rechteloos bestaan leiden of liever… lijden. Palestijnen worden in eigen land gepest en geterroriseerd en als Untermenschen ontmenselijkt. Twee miljoen verpauperde Palestijnen zitten opgesloten in de zandbak van Gaza, zonder enig perspectief, afhankelijk van de bijstandscultuur, uitgehongerd en beroofd van valabele gezondheidszorg, huisvesting, onderwijs en waardigheid. Vluchtelingen in eigen land. Met de regelmaat van een klok richten de Zionisten er moordpartijen aan. In 2009 werden er 1.370 Palestijnen omgebracht, waarvan een vierde weerloze kinderen. In 2014 lieten 2.205 Palestijnen er nog het leven waaronder 1.473 burgers zoals 501 kinderen en 257 vrouwen.

Voor de herdenking van 70 jaar Israël vorige maandag werden bijna evenveel betogende Palestijnen afgeschoten als de jaren van het bestaan van hun staat, en meer dan 2.700 burgers raakten gewond. Bloedige maandag. Een bijbels festijn van bloed en tranen. Hoe ver ben je heen als mens om als militair met hoge snelheidskogels een mindervalide zonder benen uit zijn rolstoel af te knallen in een gevangenis. Praktijken van lafhartige stropers die schieten op weerloze konijnen in een lichtbak. Disproportioneel geweld van straffeloze tanks en Uzi’s tegen vernederde rechteloze gevangen stenengooiers. Je moet al een hart van steen hebben en de moraal van een regenworm om een vermoorde baby een terrorist te noemen, zoals de Israëlische ambassadrice Simona Frankel deed om de moordpartij te verrechtvaardigen. Een Freudiaanse ontkenningsstrategie van een diplomatiek dwaallicht.

Twee verdrukkers

Wie er zelfs vreedzaam zijn rechten opeist wordt gebrandmerkt als terrorist. Zwarte maandag is de zoveelste uiting van het moreel verval van Israël dat stilaan gedegradeerd is tot een racistische apartheidsstaat. Gaza is op slot door twee verdrukkers. Enerzijds de Joodse kolonisator en anderzijds een lange stoet van corrupte eigen islamitische leiders en kleptocraten, van de terreurorganisatie Hamas tot Al Fatah en de eigen Palestijnse Autoriteit. Israël heeft indertijd zelf Hamas gecreëerd als tegenpool voor de roversbende van Yasser Arafat onder het motto verdeel en heers.

De adder die door Israël gekoesterd werd uit eigen belang werd een giftige cobra. Hamas is niet alleen een politieke partij maar ook een jihadistische corporatie dat zich bedient van terreurdaden en martelaarschap met Jodenhaat als levensadem. Maar het is ook het OCMW van de opgehokte Palestijn. Wie wil overleven in de Gaza is overgeleverd aan haar willekeur en de sharia. Lidmaatschap van de partij is even noodzakelijk als hier lid worden van een vakbond om brood op de plank te krijgen als werknemer bij de NMBS.

Schrijven of spreken over Israël was per definitie altijd al klompendansen op een tafel vol met eieren. Door de islamitische terreuraanslagen in het Westen wordt iedereen die nu ook maar opkomt voor de Palestijnse zaak in het Midden-Oosten aan de kant gezet als antisemiet of zelfs uitgescholden voor ‘Hamashoer’, aangepord door de zionistische vergoelijkingslobby. De onderdrukking van een volk wordt de wereld aangepraat als de strijd tegen het terrorisme. Dat is de sleutel van het onrecht. Etnische zuivering in slow motion. Plaats om te leven is er enkel voor het Uitverkoren Joodse Volk. Naast Gaza wordt de Westelijke Jordaanoever door Israël stelselmatig gekoloniseerd met illegale Joodse nederzettingen. Het eigendomsrecht wordt aan de Palestijnen plangewijs ontstolen tot de uitbreiding voltooid zal zijn van de Jordaan tot de Middellandse Zee.

De enige oplossing is een Tweestaten-oplossing, maar Donald Trump en Benjamin Netanyahu wensen nog eerder het Palestijnse volk te deporteren dan hen een morzel woestijn toe te kennen. Voor cowboy Trump zijn de Palestijnen de Indianen van de Far East en mogen ze ook opgehokt worden in reservaten. The Native Americans van de Far West zijn de Native Palestnians van de Far East. Beide politieke predatoren willen geen oplossing. Gematigde charismatische leiders zoals Marwan Barghouti worden met schijnprocessen geliquideerd en met Hamas willen ze niet praten. Ze voeden het terrorisme door de uitzichtloosheid van het conflict, en de langzame dood van de autochtone bevolking op basis van een eigendomsrecht uit een sprookjesboek van een paar duizend jaar oud.

Hoe meer bloed aan de muur en het prikkeldraad, hoe dieper het geloof, van Allah tot Jahweh. Kinderen worden er opgevoed in hun eigen mono-etnische en religieuze slottoren met hun eigen onverdraagzame geloofsconcepten. Allah als alibi voor de uitzichtloosheid van het heden en voor de transcenderende hoop van het hiernamaals. En Jahweh, de hemelse verrechtvaardiging voor het superioriteitsgevoel van het Uitverkoren Volk met een bijbels recht op een uitverkoren land.

Telkens een Palestijn opkomt voor zijn rechten is het een zionistische reflex om hem als een terrorist van Hamas neer te zetten, slaafs gevolgd door de westerse wegkijkers. Zo wordt het slachtoffer telkens geframed als dader. De steun voor Palestina is door links gekaapt, maar links heeft hier haar geloofwaardigheid zelf uitgehold door haar kruiperig dhimmitudegedrag voor de uitwassen van de islam. Rechts sympathiseert met Israël uit haat voor de islam of kijkt angstvallig weg uit vrees om met Jodenhaat geassocieerd te worden. Deze angst wordt tot een onvervreemdbaar nationalistisch cultureel erfgoed gecultiveerd door wat Norman Finkelstein de Holcaustindustrie noemt. De exploitatie van het joodse lijden voor aberraties van 70 jaar geleden.

Elke westerse politicus die zich kritisch opstelt wordt al vlug gestigmatiseerd tot racist of antisemiet. Israël appelleert te pas en te onpas aan het latente Westerse schuld- en schaamtegevoel voor de Jodenvervolging in WO II om haar eigen misdaden tegen de menselijkheid te vergoelijken. De Duitsers waren verantwoordelijk voor de Holocaust, maar de Palestijnen betaalden de schadeloosstelling en zijn de bultenaren van de historie.

Wie de Holocaust misbruikt als schild om misdaden tegen de menselijkheid in eigen joodse rangen te verrechtvaardigen is een morele nihilist. Negationisme voor de holocaust is immoreel, maar negationisme van onze Europese leiders voor het Palestijnse lijden is even verwerpelijk. Na wat diplomatiek gekrijs zullen Merkel, Macron en de Europese Mandarijnen straks toch wel weer terug wegkijken in gespeelde verontwaardiging met gespleten tong. Op naar de volgende Zwarte maandag en terroristische aanslagen. In eigen land beperkt de gespleten verontwaardiging zich terug traditioneel tot wat verbaal spierballenvertoon.

De N-VA is voor de onafhankelijkheid der volkeren en staat op de bres voor de ontvoogdingsstrijd van Catalanen, van het geruite-rokken-nationalisme van de Schotten of van een tribaal republiekje van de Bantoes. Voor de bloederige zandbak van de Palestijnen geven ze niet thuis. In hun kruiperige jacht op de Chassidische stem in hun tochtgat aan de Schelde zouden hun leiders zich zelfs nog laten besnijden.

Joden zijn geen goden en Palestijnen zijn geen zwijnen. De waarheid ligt in het midden, maar het recht van de sterkste is het sterkste onrecht. Om de Palestijnse kwestie te begrijpen zouden onze volksvertegenwoordigers beter een studiereis maken naar het beloofde land. Niet om op een koffiekransje te gaan bij Mahmoud Abbas in Ramallah en Ismail Haiyeh in Gaza, of om lippendienst te gaan bewijzen aan Benjamin Netanyahu, maar om naar de Uber- en Untermenschen te luisteren langs de muur der schande, in de kapot geschoten hospitalen van de openluchtgevangenis van Gaza of in de vele getto’s van wanhoop om te eindigen aan de Klaagmuur in Jeruzalem. Niet om tot een god van de collectieve waanzin te bidden, maar om de misdaden tegen de menselijkheid aan te klagen. Ik wil nog gidsen.