Lady Linn is zangeres. Recent verscheen haar nieuwste album, Trilogy.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Dat artificiële intelligentie het misschien ooit overneemt. En dat de oceanen nooit eerder zo warm waren.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Je wat vaker inleven in de ander, dat lijkt me wel haalbaar. En verder zou ik willen dat de overheid meer investeert in de belangrijke dingen, zoals zorg en onderwijs. Al zou ik niet klagen mocht mijn eigen sector ook wat meer op de voorgrond komen.
Wat is uw grootste prestatie?
Mijn kinderen – een gezamenlijke prestatie met mijn man – en mijn muziek.
Hebt u al eens overwogen om te emigreren?
Als twintiger vertoefde ik af en toe in Parijs, voor mijn muziek. Toen twijfelde ik weleens over blijven, maar dat waren vlagen van zinsverbijstering. Ik ben erg honkvast: zelfs naar een andere stad verhuizen gaat me al te ver.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Daar heb ik ooit een song over geschreven: Everlasting. Rondhangen met mijn zus en kinderen uit de buurt, gezellig thuis spelen, de dansjes van Def Dames Dope imiteren… Er hoort een videoclip bij met beelden die mijn grootvader nog maakte met zijn oude camera, die vat het mooi samen.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Enkel kraantjeswater drinken, minder vlees eten, plastic verpakkingen zo veel mogelijk vermijden. En onze tuin is altijd wild – al is dat ook gewoon gemakkelijk.
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Van zware bagger blijf ik voorlopig redelijk gespaard. Soms komt iets wel aan, maar dat wis ik uit mijn geheugen.
Praat u weleens tegen uw huisdier?
Ja! Dan zeg ik tegen de kat dat ‘mama’ nu even weg moet. Mijn zoon vindt dat compleet belachelijk.
Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?
Enorm veel zelfs, toen ik een twintiger was, vooral over de liefde. Maar op een mooie dag heb ik ze naar de kringloopwinkel gebracht. Ook Sex and the City was trouwens een geestige bron van hulp. Nu haal ik inspiratie bij mensen als Esther Perel, Dirk De Wachter en Paul Verhaeghe, maar echte zelfhulp is dat niet.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Onlangs ging ik samen met Gustaph, onze kandidaat voor het Eurovisiesongfestival en een van mijn beste vrienden, naar Parijs, waar we werk zagen van Alice Neel en Paula Rego: zeer ruw en emotioneel, je ziet echt de ziel van die artiesten. Ook Edward Hopper en Picasso blijven favorieten. En op muzikaal vlak is het onmogelijk kiezen, van Bach tot Lana Del Rey. Er is geen enkel genre dat ik níét graag hoor.
Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?
Al jaren geef ik drie goede doelen elk 20 euro per maand.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Misschien is het moeilijkste elkaar te blijven zien – letterlijk en figuurlijk –, zeker met kleine kinderen.
Vindt u seks overschat?
Helemaal niet. Al hou ik niet van de statistieken errond.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Nee, behalve niet roken.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Dat schuldgevoel tot niets leidt, tenzij je er iets mee doet. Maar ik leer nog elke dag.
