De twijfels van moraalfilosoof Patrick Loobuyck: ‘Ik ben nogal gehecht aan het begrip intellectuele bescheidenheid’

‘Ik ben al heel vaak over iets van mening veranderd’, zegt Patrick Loobuyck. ‘Dat is ook normaal. Het leven geeft altijd maar nieuwe input, je maakt voortdurend dingen mee. Het zou heel onnozel zijn om daar geen rekening mee te houden. Ik wist bijvoorbeeld helemaal niet hoe ik kinderen moest opvoeden. Dat heb ik al doende geleerd. Soms, als het even moeilijk is, zeg ik tegen hen: “Het is de eerste keer dat ik een kind opvoed. En ook de eerste keer dat ik jou opvoed, met je karakter.” (lacht) Maar ook over heel wat maatschappelijke thema’s ben ik van gedachte veranderd.’

Vertel.

Patrick Loobuyck: Vroeger was ik eerder activistisch: ik dacht dat je als individu de wereld kon veranderen. En dat activisme wilde ik ook tonen in mijn kleding, door bijvoorbeeld een T-shirt van Greenpeace te dragen. Of door een petitie te tekenen of een poster omhoog te hangen aan het raam. Maar dat doe ik nu bewust veel minder. Ook op de sociale media houd ik me op dat vlak meer gedeisd, omdat het de dagelijkse omgang met anderen kan belemmeren. In de badmintonclub voer ik bijvoorbeeld heel graag ongedwongen gesprekken. Dat lukt daar heel goed omdat iedereen dezelfde sportkledij draagt – je ziet niet of iemand voor de N-VA of Vooruit stemt.  Stel dat je dat wel zou zien, dan zou het veel moeilijker worden om direct een spontaan gesprek aan te knopen. Maar ook om van mening te veranderen, want het is een deel van je identiteit. Het ligt dan niet zo voor de hand om informatie toe te laten die je ideologie ter discussie stelt.

Kan het ook niet voor een groepsgevoel zorgen? In een voetbalstadion bijvoorbeeld.

Loobuyck: Ja, maar alleen bij mensen die dezelfde voetbalsjaal dragen. Die sjaals zorgen er ook voor dat er overal politie moet worden ingeschakeld. Of dat er hekkens moeten staan tussen de supportersvakken.  Tussen haakjes: daarover ben ik ook al van gedachte veranderd: vroeger was ik een supporter van Club Brugge, sinds ik in Gent woon van AA Gent. (lacht)

Twijfelt u vaak?

Loobuyck: Relatief veel, ja. Het is een levenshouding. Ik weet wel: hoe krachtiger je je uitspreekt voor of tegen iets, hoe groter de kans is dat journalisten je woorden zullen oppikken. Toch ben ik nogal gehecht aan het begrip intellectuele bescheidenheid. Er is, zeker in deze tijd, niets mis mee om toe te geven dat je over tal van onderwerpen niet zo heel veel weet.

De twijfels van acteur Ivan Pecnik: ‘Ik heb twee goede vrienden, en dat vind ik al veel’

Patrick Loobuyck, In de ban van Wij en Zij, een pleidooi voor combinatiedenken, Uitgeverij Pelckmans, 319 blz., 29,50 euro.