Piet Huysentruyt: ‘Ik ben diabeet, als chef is dat het lastigste wat er is’
Piet Huysentruyt is chef-kok. Ter ere van zijn 60e verjaardag presenteert hij SOS Piet XL op VTM.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Dat een ambassadeur van het WK voetbal in Qatar homoseksualiteit omschreef als ‘geestelijke schade’, maakt me alvast boos genoeg om niet naar het WK te kijken.
Wat is uw grootste prestatie?
Als mensen zeggen dat ik ‘mijn volk leerde koken’, doet me dat veel plezier. Ik denk dat ik op twee vlakken heb gepresteerd: als tv-kok door te zijn wie ik ben en als gastronomische chef door twee sterren bijeen te koken en mijn passie door te geven aan mijn zoon.
Wat is uw grootste mislukking?
Dat ik nooit voetballer ben geworden.
Hebt u al eens overwogen om te emigreren?
Dat doe ik al mijn hele leven. 22 jaar lang is Frankrijk de plek geweest waar ik het liefste was, maar de Franse mentaliteit – ze noemden me ‘petit Belge’ – begon me steeds meer te storen. Nu is Zuid-Afrika onze thuis, maar we zien wel waar we eindigen.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Aan het warme nest dat mijn ouders voor ons hebben gecreëerd, nadat ze in Congo alles verloren waren.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Ik wil wel, maar het gaat mijn verstand te boven. Vijftien jaar geleden moesten we van de overheid dieselwagens kopen, nu lijk je wel een gangster als je daar nog mee rijdt.
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Ik lees nooit commentaren. Al moest ik onlangs wel hard lachen toen een goede vriend me wees op een reactie op de website van Het Laatste Nieuws, toen de comeback van SOS Piet werd aangekondigd: ‘Is het geld op misschien?’
Praat u weleens tegen uw huisdier?
Constant, met onze schitterende adoptiehond TC, vernoemd naar het al even schitterende TC Matic.
Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?
Ik hoop van niet, al lijkt het steeds meer ‘elk voor zijn skelle’, zoals Briek Schotte destijds zei. Voor de koers is dat goed, voor de samenleving niet bepaald.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Koen Vanmechelen raakt me enorm, als vriend en als kunstenaar. En daarnaast ben ik al mijn hele leven jaloers op muzikanten. Zij kunnen in hun songs hun mening uitschreeuwen zonder op de vingers te worden getikt.
Waarover zou u meer willen weten?
Ik zou graag muziek kunnen spelen. En ik maak er sinds kort werk van: ik heb een drumstel gekocht en volg les. Al ben ik er nog niet.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Het evenwicht vinden. Het leven gaat met zoveel ups en downs gepaard, het is een kunst om als koppel een harmonie te bereiken. Al merk ik dat dat met de jaren steeds beter lukt.
Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?
Mijn vader is al 22 jaar dood en mijn moeder stierf vier jaar geleden. Ik kan je verzekeren dat wees worden vreselijk is, zelfs als je al 56 bent. Wanneer ik Les yeux de ma mère van Arno hoor, krijg ik meteen tranen in de ogen.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Ik ben diabeet, dus ik moet op mijn voeding letten. Maar als chef is dat het lastigste wat er is. Als ik eten zie, stijgt mijn suikerspiegel al.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Diplomatischer te zijn. Al hoor ik het duiveltje op mijn schouder soms nog roepen: ‘Piet, zeg het nu, godverdomme!’