‘Mediacriticus Rik Torfs oordeelt over terroristen en trajectcontroles’

Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje hout op het vuur.

Als het aankomt op de artikels die Rik Torfs af en toe voor dit weekblad schrijft, zijn er twee soorten Knack-redacteuren. De ene helft wil het artikel zodra het in het redactiesysteem zit ook zo snel mogelijk lezen. Zij kunnen zich niet inhouden. Andere redacteuren, zoals ik, wachten liever tot het gedrukt staat op papier, zodat we de pennenvruchten van Torfs in de best denkbare omstandigheden kunnen oppeuzelen. Het was vorige woensdagochtend zelfs nog ietsjes spannender dan anders, want Torfs interviewde niemand minder dan Harald Welzer. De Duitser schreef samen met Richard David Precht het mediakritische De vierde macht. Ondertitel: Hoe de mening van de meerderheid wordt gevormd, ook als ze er geen is.

U hebt het interview vorige week natuurlijk zelf verslonden, dus u kunt zich vast wel voorstellen dat het niet makkelijk is voor een journalist om dat zo allemaal te lezen. Er werd ons daar wel even een spiegel voorgehouden. Journalisten spreken hun publiek ‘belerend en infantiel’ toe; we volgen ‘vlug, zonder veel nadenken’ wat politici ons op de mouw spelden, zeker in crisismomenten; we kunnen – dat merkte Torfs zelf op in een vraag – ‘buitengewoon slecht’ tegen kritiek, en we hebben vooral geen oog meer voor nuance. ‘Nuance aanbrengen is tegenwoordig gevaarlijk’, zegt Welzer daar zelfs over. Journalisten hebben de ‘simplistische en gemene communicatietechnieken’ van sociale media overgenomen.

Dat kwam binnen.

Amper twaalf uur later vraagt Gert Verhulst zich ’s avonds in De Tafel van Vier af of we een terrorist moeten ruilen om Olivier Vandecasteele vrij te krijgen. Hij zit al langer dan een jaar vast in een Iraanse cel. Het is helaas niet het begin van een erg genuanceerd debat. Nee, alle gasten aan tafel moeten eenvoudigweg een bordje met ‘ja’ of ‘nee’ opsteken. Links onderaan in beeld zit Rik Torfs, die ‘nee’ omhoog houdt. Zelfs in de drie zinnen uitleg die hij over zijn antwoord mag geven, slaagt hij erin zichzelf tegen te spreken: hij vindt niet dat België een terrorist mag uitruilen maar wel dat we ‘alles’ moeten doen om Vandecasteele vrij te krijgen. Het maakt verder niet veel uit, het hele item duurt amper twee minuten. De volgende vraag is of trajectcontroles in het verkeer door de politie op voorhand moeten worden aangekondigd. Rik Torfs vindt van niet en steekt opnieuw ‘nee’ in de lucht. Wanneer nodigt Gert Verhulst eens een keertje Harald Welzer uit?