Lise Vandecasteele is huisarts en Vlaams Parlementslid voor de PVDA.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
De graaipensioenen van parlementsleden. Ik zie als huisarts hoe moeilijk mensen met hun pensioen rondkomen. Als politici dan voor zichzelf wél een hoog pensioen bij elkaar graaien – daar word ik ongelooflijk boos van.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Eerlijke fiscaliteit en een wereldwijde vermogensbelasting om de groeiende kloof tussen rijk en arm te dichten, zodat er voldoende geld is voor een sociaal beleid.
Wat is uw grootste prestatie?
In Antwerpen konden we samen met de vakbonden voorkomen dat een commerciële beveiligingsfirma als G4S de daklozenopvang zou uitbaten.
Wat is uw voornaamste mislukking?
Ik heb soms te weinig geduld met mijn dochters, denk ik. En ik kan ook lang lastig zijn als we een belangrijke politieke strijd verliezen.
Hebt u al eens overwogen om te emigreren?
Dat niet, maar ik heb tijdens mijn opleiding geneeskunde wel vier maanden stage gelopen in Bolivia. Dat vond ik ontzettend leuk en interessant.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Aan de vakanties met het hele gezin met de campingcar.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
De strijd voor structurele maatregelen steunen is het allerbelangrijkste, denk ik. Daarnaast ben ik nogal een tweedehandsfanaat, zowel voor spullen als voor kleren. En ik gebruik vooral de fiets en het openbaar vervoer.
Praat u weleens tegen uw huisdier?
Ik heb geen huisdier, maar ik praat veel tegen de planten op mijn terras. Daar ontspan ik van en ik denk dat ook de planten er wel bij varen, dus het is een win-win. (lacht)
Hebt u ooit een zelfhulpboek gelezen?
Toen ik mama ben geworden. Dat vond ik zo’n overweldigende verantwoordelijkheid. Voor het eerst voelde ik dat ik handvatten nodig had. Ik las bijvoorbeeld over omgaan met baby’s die huilen.
Welke kunstwerk- boek, film, muziek, schilderij…- heeft u het meest geraakt of gevormd?
Dan ga ik voor Het zotte geweld van Rik Wouters, een bronzen beeld van een uitbundig dansende vrouw in het Middelheimpark in Antwerpen. Sinds mijn kinderjaren raakt dat werk me. De vrolijkheid van die vrouw, die wil ik zelf ook nastreven.
Hoeveel geld geeft u jaarlijks uit aan goede doelen?
Ik vind het lastig om daar een bedrag op te plakken. Naast geld overmaken steek ik graag de handen uit de mouwen. Ik werk ook heel bewust bij Geneeskunde voor het Volk, waar we opkomen voor het recht op gezondheidszorg.
Wat vindt u het moeilijkst aan de liefde?
Ruzie maken en het nadien weer bijleggen. Al wordt dat gemakkelijker naarmate je elkaar beter kent.
Vindt u seks overschat?
Ik vind penetratieseks overschat, want alleen daarmee komen veel vrouwen niet klaar. Er is nog altijd te weinig aandacht voor het vrouwelijk genot en de clitoris. Daardoor is er een orgasmekloof, mannen komen tijdens seks veel vaker klaar dan vrouwen. Een heel belangrijk onderwerp dus, en zeker niet overschat.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Ik ga regelmatig joggen, vooral om mijn hoofd leeg te maken.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Dat sociaal activisme je een heel rijk leven kan geven, met veel warme menselijke contacten.
