Deze week debuteert Khalid Benhaddou als Knack-columnist. ‘Ik zal tweewekelijks een poging doen om de wezenlijke problemen van deze tijd te analyseren, en ook een mogelijke oplossing formuleren. Hoe kunnen we de monsters van deze tijd verslaan?’
Benhaddou is een moslimtheoloog die op z’n 36e al een indrukwekkend cv kan voorleggen. Op 18-jarige leeftijd werd hij de jongste imam van ons land. In die functie, die hij intussen niet meer bekleedt, zag hij het als zijn opdracht om de strijd aan te binden met de radicalisering van moslims in het Westen.
Benhaddou was nog geen dertig toen toenmalig onderwijsminister Hilde Crevits (CD&V) hem aanduidde als coördinator van ‘islamexperten tegendiscours’, een netwerk van experten dat op scholen duiding gaf over de islam, om radicalisering te voorkomen. Later nam hij ook nog de rol op van, onder meer, adviseur diversiteit en inclusie aan de Universiteit Gent.
Toen de krant De Morgen in 2018 peilde naar de invloedrijkste Vlaamse intellectueel, eindigde Khalid Benhaddou op de zesde plaats. Die plaatst dankte hij, behalve aan zijn vele engagementen en optredens in diverse actualiteits- en duidingsprogramma’s, allicht ook aan zijn bibliografie, die ondertussen zes boeken beslaat.
‘Onze samenleving heeft een sterker sociaal weefsel nodig.’
En er is nieuw werk op komst. Volgende maand verschijnt De monsters van onze tijd, een boek waarin Benhaddou reflecteert op onze tijdsgeest. ‘Ik probeer hierin na te denken over de vraag hoe het kan dat de Verlichting monsters heeft gebaard als “de crisis van de waarheid”, “fragmentering van de samenleving” of “sociale onrechtvaardigheid”’, vertelt Benhaddou.
De columns die hij voor Knack zal schrijven, zullen in het verlengde van die thema’s liggen. ‘Ik zal telkens een poging doen om de wezenlijke problemen van deze tijd te analyseren, en ook een mogelijke oplossing formuleren. Hoe kunnen we de monsters van deze tijd verslaan? Wat kan een nieuw verhaal zijn? Zonder de pretentie dat ik weet wat het juiste verhaal is. Dat is een valkuil waar we in het verleden al te vaak in gestapt zijn.’
Een ‘mogelijke oplossing’ zit in wat Benhaddou ‘een nieuwe basis voor gemeenschapsvorming’ noemt. ‘Ik denk dat de lezers van mijn columns dat, tussen de regels, als een soort rode draad zullen herkennen. Deze samenleving heeft een sterker sociaal weefsel nodig. Religie is daarvoor niet langer de basis, omdat het in deze seculaire samenleving niet iedereen verbindt.
In het verleden gingen die verbindende verhalen ook vaak ten koste van de individuele vrijheid. De vraag is dan wat nog wél de basis kan zijn voor gemeenschapsvorming? In een tijd waarin mensen zich terugtrekken in hun cocon en safespaces pleit ik voor brave spaces. Plekken waar we elkaar ontmoeten, in de ogen durven te kijken en de moeilijke discussies niet schuwen.’
‘We hebben Trump niet zomaar gekregen, we hebben hem gemaakt’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
