Jean-Marie Dedecker (LDD)
‘Gebrek aan geschiedkundige kennis duikt weer op in postmodernisme en woke’
Volgens Jean-Marie Dedecker liggen de wortels van de genderhysterie van Donald Trump in het Berlijn van de vorige eeuw.
Op zaterdag 22 februari wordt in Salons Montovani in Oudenaarde Miss Travestie België verkozen. Op 15 februari 2025 strijden in het Plopsa Theater in De Panne 32 Waalse en Vlaamse finalistes voor de 95ste keer voor het felbegeerde kroontje van Miss België, een selectie uit 1500 kandidaten. Bij onze Noorderburen daarentegen houdt de Miss Nederland-verkiezing er na 35 jaar mee op. Volgens organisatrice Monica van Ee zijn de sjerp en de kroon “niet meer van deze tijd”. Ze richt nu een platform op: Nietmeervandezetijd.com. Het wordt een platform voor zelfexpressie, diversiteit, fysieke en mentale gezondheid, creativiteit en nog een resem woke jeukwoorden.
In de jaren 60 en 70 bestormden beha-loze Dolle Mina’s de vleeskeuringen en de bikinidefilés omdat ze denigrerend waren in de strijd voor de vrouwenemancipatie. De slogan “baas in eigen buik” sierde elk spandoek van onze suffragettes. Het kan verkeren. Vandaag zijn die progressieve dames – uit naam van de diversiteit – de grootste voorvechters van het dragen van een hoofddoek, het symbool van de onderdrukking van de vrouw. Genderhysterie voor doorgeschoten zelfexpressie.
De werkelijke reden voor de Hollandse kroontjesvlucht is echter de heisa die in 2023 ontstaan is door de verkiezing van trans vrouw Rikkie Kollé tot Miss Nederland. De Mister-verkiezingen daarentegen lijken op hun beurt wel nog goed te draaien. Body positivity geeft al eeuwen lang een startvoordeel aan mooie vrouwen en mooie mannen. De reclame-industrie, de modewereld en de showbizz draaien erop.
Het kan me geen barst schelen of je homo, hetero of transgender bent. De winnaar van het Eurovisiesongfestival 2024, de Zwitser Nemo Mettler, noemt zich zelfs non-binair, en deelt zijn naam met een bekende clownvis. (Met dat verschil dat de driebandanemoonvis hermafrodiet is, eerst man dan soms vrouw, maar niet non-binair. Sequentieel hermafroditisme bestaat niet bij zoogdieren, evenmin als dat er non-binaire zoogdieren bestaan. Maar ieder diertje zijn pleziertje.)
Gebrek aan geschiedkundige kennis duikt weer op in postmodernisme en woke. Minderheden importeren conflicten uit het buitenland, zoals doorgeschoten Angelsaksische woke en BLM uit de VS. Ze projecteren hun versie daarvan niet alleen op het binnenland. Maar je kan je afvragen hoe succesvol het is wanneer je de westerse kijk op LGBTQIA+-rechten tot in Afrika probeert uit te dragen via ontwikkelingssamenwerking.
Dichter bij huis worden we overspoeld met berichten over een onoverbrugbare orgasmekloof, een seksuele twijfelchaos en de innerlijke strijd die we allemaal voeren. Er zijn duidelijke tekenen van ontreddering. Emoties, gevoelens en “persoonlijke” ervaring nemen de plaats in van gedisciplineerde manieren van denken. Het aantal jonge mensen -en bovenal jonge vrouwen- die geestelijke gezondheidsproblemen hebben, neemt toe, samen met de chronische gevoelens van droefheid, hopeloosheid en zelfmoorgedachten.
Vroeger hadden de vrouwen schaamhaar en de mannen ballen, nu stappen ze naar de gender identity clinic. Goede mannelijkheid is blijkbaar alleen nog traditionele vrouwelijkheid. Alhoewel… Hoe vrijer vrouwen mogen kiezen in Scandinavië, hoe meer zij gezin boven carrière plaatsen.
Filosoof Johan Braeckman gaf begin 2024 zijn leerstoel aan de UGent op, onder meer omdat de weerstand tegen de evolutietheorie steeds groter wordt, vooral als het over de psychologische verschillen tussen man en vrouw gaat. “Bij velen leeft het idee dat evolutionaire verklaringen seksistisch en racistisch zijn en het kapitalisme ondersteunen. Het is interessant dat de weerstand van conservatieve creationisten komt – die denken dat God de wereld geschapen heeft met alles erop en eraan – en ook van de progressieve linkerkant. Ze vinden elkaar in de strijd.”
In ‘De wereld van gisteren’ beschrijft de Oostenrijkse schrijver Stefan Zweig (1181-1942) uitvoerig de Roaring Twenties in zijn geboorteland en in Berlijn: “De meisjes lieten hun haar knippen, zo kort dat je hun “Bubi-kapsels” niet van die van de jongens kon onderscheiden, jonge mannen schoren baarden en snorren af om meisjesachtiger te zijn, homoseksualiteit en lesbiennedom werden de grote mode (…) verdovende middelen in alle vormen, morfine, cocaïne en heroïne werden in grote schaal afgezet (…). De Duitsers bedreven de perversie met al hun systematische grondigheid. Langs de Kurfürstendamm paradeerden geschminkte jongens met kunstboezems (…) In de donkere bars zag je staatssecretarissen en belangrijke financiers zonder gêne dronken matrozen het hof maken. Zelfs het Rome van Suetonius had niet zulke orgieën als de Berlijnse travestietenbals.”
Stefan Zweig had vandaag dezelfde heksensabbat kunnen beschrijven als toen; wat zou hij gedacht hebben als hij een Gay Pride zou meemaken, of getuige zijn van een rariteitenkabinet als het Eurovisie Songfestival. En ondertussen groeit de groep jongeren die zich non-binair noemen. En uit de verslaggeving erover kan je je de vraag stellen of genderdysforie en hormonenbehandelingen zo stilaan niet gepopulairiseerd worden, met dank aan de modewereld en reclame.
Het decadente exuberante Berlijn telde in de tijd van Stefan Zweig zo’n 782.000 daklozen. Deze schandalige vorm van ongelijkheid, decadentie en volksvreemdheid lag mede aan de opkomst van de nazi’s die beloofden orde in de chaos te scheppen. Zij gaven valse hoop aan de bevolking. Na hun machtsgreep nam het aantal huwelijken gestadig toe. Het aantal kinderen dat geboren werd tussen 1932 en 1936 steeg met 50 procent, en het aantal zelfmoorden bij jongeren daalde met 80 procent.
Dichter bij huis was er recenter de gouwleider van het Vlaams Belang, Tom Van Grieken, die een oproep deed aan jonge vrouwen om voor hun dertigste in het kraambed te duiken. Waar haalde hij de mosterd vandaan?
Actie lokt reactie uit, maar het is uitkijken geblazen als dictators zich willen gaan bemoeien met wat in de baarmoeder gebeurt. In de VS is de narcistische mysogyne bullebak Donald Trump nu op oorlogspad tegen “trans” en het Amerikaanse diversiteitsbeleid. In Rusland is er Vladimir Poetin die het promoten van een kinderloze levensstijl wil verbieden. De vrouwen moeten er meer kinderen krijgen om de militaire verliezen te compenseren, nu zoveel jonge mannen de dood vonden in de oorlog in Oekraïne.
Als de slinger te veel doorslaat naar links, gaat die vroeg of laat ook doorslaan naar rechts. L’Histoire se répète.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier