Filosofe Tinneke Beeckman: ‘Ik heb spijt dat ik niet vroeger aan kinderen ben begonnen’

Tinneke Beeckman is filosofe. Eind vorig jaar verscheen haar boek Ken jezelf. Een openhartige filosofie.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Dat mensen – ook kinderen, tieners, moeders – worden aangevallen en vermoord op straat, zoals recent nog in Frankrijk. Het is beangstigend dat zulk zinloos geweld ‘gewoon’ nieuws begint te worden.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Minder punten uitdelen aan anderen en eerlijker en milder naar jezelf durven te kijken. Hoe je anderen beoordeelt, is vaak een reflectie van hoe je naar jezelf kijkt.

Wat is uw grootste prestatie?

Vrij te leven als filosofe.

Wat is uw grootste mislukking?

De vele tijd die ik verloor met me druk te maken over dingen die er niet altijd toe doen.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Op 1 mei was ik in Breda, een heel groene en leefbare stad. Daar zou ik wel willen wonen.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

De vele wandelingen met mijn moeder en de hond, door bossen en velden. Als ik vandaag op bepaalde plekken kom, voel ik bijna fysiek hun aanwezigheid.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

We nemen al jaren geen vliegtuig meer, fietsen veel, proberen lokaal te eten – ook al lukt dat niet altijd – en gebruiken zo weinig mogelijk plastic.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Ik ben gezegend met een zeer kort geheugen voor beledigingen. Het ene oor in, het andere uit.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Als kind had ik een hond en daar praatte ik de hele tijd tegen. Nu wonen we in een appartement op de achtste verdieping, minder geschikt voor een huisdier. Maar als ik mensen met honden zie, praat ik soms sneller tegen die dieren dan tegen hun baasjes.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Dat ik niet vroeger aan kinderen ben begonnen. Het ouderschap krijgt veel negatieve pers, maar sinds ik zelf een dochter heb, weet ik hoe fantastisch het is.

Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?

Jaren geleden, over opruimen. Het heeft niet geholpen.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Als kind reisde ik met mijn ouders vaak naar Griekenland. De eeuwenoude bouwwerken en sculpturen, maar ook de mythes, verhalen en later de filosofie hebben mijn verbeelding enorm gevoed. De wereld daar was een magische plek, met fantastische natuur bovendien.

Waarover zou u meer willen weten?

Er wordt veel geschreven over burn-out en depressie, maar ik zou graag meer grondige, genuanceerde analyses lezen over die ziektes en het verband met deze tijd.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Ongeveer 1000 euro.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Je hart openen. Eenmaal je dat doet, gaat het vanzelf.

Vindt u seks overschat?

Nee.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Ze zijn beiden al jaren overleden. Maar op bepaalde plekken voelen ze erg dichtbij, dan zit ik weer helemaal in de sfeer en stemming van toen.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Van het leven genieten.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Wellicht wel.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat je eigen stem vinden het belangrijkste is, de voorwaarde voor al de rest. Dat lukt hoe langer hoe beter, ik merk dat ouder worden het makkelijker maakt.