Buck Angel, de vermaarde trans man hekelt de activisten: ‘Hormonenkuren voor kinderen zijn stuitend’

Als trans pornomaker maakte Buck Angel trans personen zichtbaarder in de samenleving. Filosofe Griet Vandermassen, een uitgesproken stem in het genderdebat, sprak met hem over verboden woorden, spijtoptanten en de ontkenning van biologie.

Hij praat gepassioneerd en schuwt de uitgesproken meningen niet. ‘Gestoord’, zo noemt hij de huidige ontwikkelingen. ‘Vroeger was de trans gemeenschap een warme familie. Ieders stem telde. Vandaag worden kritische stemmen de mond gesnoerd. Ik zet me al bijna dertig jaar in voor transrechten. Dat activisten mijn verhaal nu gevaarlijk, gewelddadig en zelfs transfoob noemen, zegt alles over de doctrinaire wending binnen de gemeenschap.’

Angels geloofsbrieven mogen er nochtans zijn. Dertig jaar geleden ging hij in transitie. Hij kreeg als een van de eerste trans mannen ooit een testosteronbehandeling. Twee jaar later volgde een dubbele borstamputatie. Het redde zijn leven, zegt hij. Hij was suïcidaal en vervuld van zelfhaat. Vandaag leeft hij een gelukkig leven als de man die hij zich altijd heeft gevoeld. Maar hij heeft er de tijd voor genomen. Hij ging lang in therapie, om er zeker van te zijn dat transitie de juiste keuze was. Het is zijn belangrijkste punt: personen met genderdysforie, of een sterk gevoel van ongemak bij hun biologische geslacht, moeten allereerst mentale hulp zoeken. Dat geldt zeker voor jongeren. Hij pleit er ook voor dat trans personen zichzelf leren te relativeren.

Biologie ontkennen is gevaarlijk om medische redenen. Mijn lichaam is biologisch vrouwelijk en zal dat altijd zijn.

U noemt zich transseksueel. Blijkbaar wekt dat controverse.

Buck Angel: Ik heb een geslachtsverandering gehad. Dat is wat een transseksuele man is: wij willen van een leven als vrouw naar een leven als man. Wij situeren ons binnen het binaire en ontkennen de biologische realiteit niet. Daarom houdt de trans gemeenschap niet van ons. Ze willen niet dat je biologie toepast, want dan wordt duidelijk dat trans vrouwen en vrouwen twee totaal verschillende categorieën zijn. Zonder biologie kun je ze samengooien.

Maar je kunt niet trans zijn zonder biologie. Waarom ga je anders in transitie? Vrouwen hoeven niet in transitie om vrouw te worden. Biologie ontkennen is ook gevaarlijk om medische redenen. Mijn lichaam is biologisch vrouwelijk en zal dat altijd zijn. Ik moet het laten opvolgen, want ik ben anders dan een biologische man. Dat is oké voor mij. Mensen respecteren mij omdat ik dat zeg.

Dat respect ontbreekt binnen een activistisch deel van de gemeenschap?

Angel: Ze proberen ons het zwijgen op te leggen. Dat is gevaarlijk. Want als ze mij de mond snoeren, guess what’s next. Dan krijgen we stemmen die andere rechten aanvallen, zoals vrouwenrechten. Dat gebeurt trouwens al. Vrouwen mogen niet meer zeggen dat ze vrouw zijn, want ‘trans vrouwen zijn vrouwen’. Onzin. Trans vrouwen zijn geen vrouwen, het zijn trans vrouwen.

Wie zoiets uitspreekt, mag tegenwoordig veel tegenwind verwachten.

Angel: Ik heb veel vrienden in Nederland. Die Amerikaanse toestanden vinden in heel Europa ingang, zeggen ze. Mensen durven zich niet uit te spreken, uit angst voor de gevolgen. Hoe zijn we hier beland? We worden geacht in een vrije samenleving te leven. Met de strijd voor gelijke rechten heeft het niets meer te maken. Het is een ideologie. Ze schotelt mensen leugens voor over biologie. Ik ben transseksueel en heb nooit detransitie overwogen. Maar waarom komen massaal veel jongeren nu terug op hun transitie?

Bestaan daar cijfers over? Volgens artsen is detransitie zeldzaam.

Angel: Minder dan één procent krijgt spijt, hoor je vaak. Dat zijn oude cijfers. Ik word elke dag aangesproken door spijtoptanten. Ze zijn helemaal niet trans, maar werden meegesleurd in het transitieverhaal. Er zijn nu duizenden kinderen die spijt hebben en zich online organiseren. Iemand van twintig is nog een kind. Ik ben ontzettend met hen begaan. Als een volwassene een verkeerde keuze maakt, zeg ik: je had je huiswerk moeten maken. Maar een kind vertrouwt op volwassenen voor de juiste informatie. Als artsen tegen hen liegen, is het gedaan. Elke transseksueel die ik ken, vindt medische transitie bij kinderen stuitend. Maar de enigen die je hoort, zijn de activisten.

Sommigen vrezen dat je rechts in de kaart speelt als je toegeeft dat er spijtoptanten zijn.

Angel: Wie hun bestaan ontkent of minimaliseert, is deel van het probleem. Daarom heb ik mijn YouTubekanaal. Ik geef het woord aan de vele detransitioners. Een SubReddit-groep voor detransitioners telt intussen 30.000 leden.

Ik word elke dag aangesproken door spijtoptanten. Ze zijn helemaal niet trans. Ze werden meegesleurd in het transitieverhaal.

Zoiets moet georkestreerd zijn door extreemrechts, hoor je dan.

Angel: Dat doen ze altijd: verwijzen naar extreemrechts. Het is schandalig, maar ooit zal het ophouden. Ik wil dat alle dokters die daaraan meewerkten verantwoordelijk worden gehouden voor het onherroepelijk beschadigen van kinderen. Neem puberteitsremmers: indien ouders zouden weten wat die doen, zou niemand van hen er nog mee instemmen. Ze verstoren de ontwikkeling van je botten, van je hersenen, van alles. Artsen schrijven remmers voor en zeggen dat het effect ervan omkeerbaar is. Maar je kunt de puberteit van een kind niet opschorten. Het is de belangrijkste fase in een mensenleven. Je brein groeit, je groeit mentaal, fysiek en emotioneel. Puberteitsremmers sluiten kinderen op in de mindset van een twaalfjarige. Je kunt de puberteit ook niet terugdraaien. Als een tienjarige een jaar lang remmers neemt, krijgt die die periode tussen tien en elf nooit terug. Een menselijk wezen heeft biologie nodig. Er bestaat niet zoiets als een verkeerde puberteit. Ik ging door de puberteit, daarom ben ik gezond.

Jongeren nemen ook contact met u op om over hun wens tot transitie te praten.

Angel: Ik geef hen daar ruimte voor, zonder te oordelen. Ik heb veel medelijden met kinderen die zeggen dat ze trans zijn. Maar ik maan hen aan om hun tijd te nemen. Zelf ging ik in transitie op mijn dertigste. lk heb nooit omgekeken, want ik was een volwassene en begreep waarom ik een onomkeerbare beslissing nam. Ik zeg aan die jongeren: als je een overhaaste keuze maakt, zul je een fout maken. Kinderen willen alles meteen. Je moet ze afremmen. De trans gemeenschap en dokters duwen hen nu een specifieke weg op. Terwijl ze misschien gewoon gay zijn, of wat met hun gender spelen.

Ooit probeerden we homoseksualiteit te ‘genezen’. Wellicht wil de samenleving met trans personen niet dezelfde fout maken.

Angel: Er is geen vergelijk. Homoseksualiteit gaat niet gepaard met onomkeerbare medische ingrepen. We zien tienjarigen ook nog niet als homo of hetero. Hoe kun je dan zeggen dat een tienjarige trans is? De kans is groot dat het kind zich later ontwikkelt als gay. Je maakt van kinderen levenslange patiënten: ze moeten voor de rest van hun leven hormonen nemen. Ik denk dat er op een bepaald niveau een homofobe agenda speelt. Mensen hebben misschien liever een dochter dan een homozoon.

Volgens critici zijn de meeste ouders van een kind dat in transitie gaat progressief. Blijkbaar is er nog iets anders aan de hand.

Angel: Hier in Los Angeles posten ouders trots foto’s van hun ‘trans kid’. Dat zegt alles. Ouders vinden zich er speciaal door. Velen van ons denken aan het münchhausen-by-proxysyndroom, waarbij je je kind ziek maakt om zelf aandacht te krijgen. Als je maar genoeg suggestie gebruikt, kun je een gendernonconform kind een transidentiteit aanpraten.

Al die jonge meisjes met genderdysforie lijden. Hun dysforie is reëel.

Angel: Genderdysforie kan veel verschillende oorzaken hebben. Daarom moet je naar een therapeut. Daar besef je misschien dat je gewoon een meisje bent dat van jongensachtige dingen houdt. Daarover zou de consensus moeten zijn: geen medicatie. Ik heb tien jaar psychotherapie gehad voor ik aan hormonen begon. Die periode moest ik door om te weten dat ik zonder twijfel een man ben.

Denkt u dat hormonen voor de leeftijd van achttien nooit kunnen?

Angel: Je moet geval per geval bekijken. Misschien hebben sommige zestienjarigen baat bij cross-sekse hormonen (geslachtsbevestigende hormonen, nvdr). Maar we moeten veel trager en voorzichtiger te werk gaan, en zeker zijn dat het de juiste stap is. Dat is niet transfoob, maar juist positief tegenover trans. En het is veel gezonder.

Ook binnen belangenorganisaties rijzen er kritische stemmen. Gynaecologe Marci Bowers, zelf trans vrouw en gespecialiseerd in geslachtsbevestigende chirurgie, waarschuwt ervoor dat puberteitsremmers het risico verhogen op seksuele disfunctie en anorgasmie, het onvermogen om bij de geslachtsgemeenschap een orgasme te bereiken.

Angel: Gruwelijk vind ik dat. Seks is ontzettend belangrijk. Het is deel van mijn werk. Ik ontwierp seksspeeltjes speciaal voor trans mannen. Vaak kiezen zij niet voor een penisconstructie, maar door het testosteron dat ze nemen hebben ze wel een vergrote clitoris. Die speeltjes zijn erg populair. Als je mensen laat opgroeien zonder seksuele gevoeligheid neem je een deel van de menselijke ervaring weg. Je veroordeelt hen tot een leven zonder seksualiteit of voortplanting. Het lijkt wel een horrorfilm.

Ik let op mijn levensstijl, maar heb veel gezondheidsproblemen omdat ik dertig jaar testosteron heb genomen. Dat is een zeer gevaarlijke substantie. Toch bestaan er websites waar je het zomaar kunt bestellen, na een korte online consultatie. Veel jongeren schrijven mij dat ze vreselijke krampen krijgen na één à twee jaar testosteron. Dat komt door vaginale atrofie. Testosteron brengt je lichaam in een kunstmatige menopauze. Ik ging bijna dood aan de gevolgen van atrofie. Dokters weten vaak niet wat het is.

Neemt het verzet toe?

Angel: Zeker. Het probleem in de Verenigde Staten is dat we een gestoord radicaal-rechts en een gestoord radicaal-links hebben. Links veroorzaakt al die ellende, rechts gebruikt het tegen ons. Met als gevolg dat nu alle genderklinieken in Florida gesloten worden, ook die voor volwassenen. Het gevaar bestaat dat alle voorzieningen voor trans personen verdwijnen, omdat we er kinderen bij betrokken hebben. Terwijl trans personen bestáán. Zij hebben een medische aandoening die om hulp vraagt.

U noemt een transidentiteit een medische aandoening?

Angel: De trans gemeenschap mag mij niet omdat ik dat zeg. Mijn antwoord is: hoe durf je mijn aandoening niet te respecteren? Zonder die medische diagnose was ik allang uit het leven gestapt. Ze liet me inzien waarom ik me altijd man had gevoeld. Die diagnose heeft mijn leven veranderd.

Ik ben een wandelend experiment dat heeft gewerkt. Mijn dysforie kwam er door de wereld die me als een vrouw zag. Door medische transitie verdween ze. Dat is het verschil tussen een transseksueel en de nieuwe generatie trans personen. De eerste wil er als een man of een vrouw uitzien, de laatste doet zelfs geen moeite. Er zijn mensen met een baard en een penis die zeggen dat ze vrouw zijn. Zij verknoeien de boel.

Sommige meisjes kiezen voor transitie omdat het makkelijker is om als man door het leven te gaan.

Angel: Dat dénken ze, vandaar de vele detransitioners. Je kunt niet iets aan mensen opdringen wat niet authentiek henzelf is. Wat zal er gebeuren met al die meisjes die hun borsten of hun baarmoeder lieten verwijderen? Hoe kunnen zij terug naar een leven als vrouw? Waarom konden we niet wat langer wachten met die ingrepen? Die kinderen hebben zware psychologische schade. Ze zullen zo kwaad zijn op de wereld. Het zou me niet verbazen als bij die mensen hoge suïcidecijfers opduiken.

Ga met je kind niet naar een therapeut die genderbevestigende therapie geeft. Dat is geen therapie maar indoctrinatie.

Detransitioners worden ook door de trans gemeenschap verstoten.

Angel: Ze krijgen vitriool over zich heen, alsof detransitie de validiteit of realiteit van trans personen zou ondermijnen. Ik steun hen en laat hun stem horen. Zelf ben ik gelukkig met mijn transitie en daar wil ik mee naar buiten komen. Ik wil tonen dat het mogelijk is. Maar ik stel wel altijd de vraag: is dit echt voor jou? Besef je dat het niet omkeerbaar is? Ik wens het niemand toe trans te zijn, want het is een hard bestaan.

Wat met sociale besmetting en de rol van sociale media?

Angel: Die zijn voor honderd procent reëel. Ga naar Instagram, TikTok, YouTube: kinderen vertellen er trots over hun dubbele borstamputatie als veertienjarige. Andere kinderen zien dat en willen hun borsten ook weg, want kijk hoe gelukkig die persoon is! Het is onverantwoord dat onze samenleving dat toestaat. Maar transitie is een miljardenindustrie. Psychiater Jack Turban, de grote ijveraar voor puberteitsremmers bij kinderen met genderdysforie, wordt betaald door de producent van puberteitsremmer Lupron.

Wat adviseert u de ouders van een meisje dat zegt dat ze een jongen is?

Angel: Ga er niet in mee. Ga met je kind naar een therapeut die geen genderbevestigende therapie geeft. Want dat is geen therapie maar indoctrinatie. Een therapeut moet vragen stellen. Waarom denkt ze trans te zijn, waarom voelt ze zich geen vrouw, wat is een vrouw voor haar? Als ze een binder (een strakke band rond de borsten, nvdr) wil, geef dan niet toe voor ze minstens een paar maanden therapie heeft gevolgd. Maar ik wil ook vermijden dat ouders hun kind verliezen door een conflict, waarna het online omarmd wordt door ‘nieuwe familie’. Zoek een middenweg. Sta toe dat ze een jongensnaam gebruikt, want het is vaak een voorbijgaande fase. Laat haar weten dat het ook jullie aangaat, en dat jullie het willen begrijpen. Hopelijk groeit ze eruit.

Trans influencers leggen uit hoe je je ouders moet bespelen om toestemming te krijgen voor medische transitie.

Angel: Alleen die naam al: ze zetten dus aan tot transitie. Hoe meer trans personen er zijn, hoe meer macht ze krijgen. Maar de beweging is op een leugen gebaseerd. Als je je huis op een fictieve fundering bouwt, stort het uiteindelijk in.

Je hebt ook de genderkritische feministen. Zij noemen genderidentiteit een fictie.

Angel: Ik ben het levende bewijs dat trans personen bestaan, samen met mijn vele vrienden die gelukkig zijn met hun transitie. Genderkritische feministen zitten ook achter mij aan. Ze beweren dat ik kinderen tot transitie inspireer, door me te uiten als succesvolle trans man. Ze begrijpen niet dat ik voor vrouwenrechten vecht, voor hún rechten. Voor gescheiden ruimtes, tegen trans vrouwen in de vrouwensport, tegen zelfidentificatie als voorwaarde om een vrouwenruimte te betreden.

Trans activisten en genderkritische feministen bekampen elkaar. Ik zit in het midden. Dat midden groeit. Mensen beginnen te beseffen wat er gebeurt. Mijn stem helpt daarbij. Ik neem soms deel aan conservatieve talkshows en praat er voor mensen die me haten. Na afloop schudden we elkaar de hand. De haters zien dan het verschil tussen nuchtere trans personen en de activisten met hun ideologische agenda, waaronder het herschrijven van onze taal. ‘Vrouwen’ zijn tegenwoordig ‘mensen met een baarmoeder’. Maar alleen vrouwen hebben een baarmoeder, plus sommige trans mannen. Woorden wissen zodat een klein groepje trans personen zich comfortabel zou voelen, is waanzin. Wij zijn zeldzaam. Waarom zou de hele wereld zich aan ons moeten aanpassen? Wat gebeurde er met de deugd van bescheidenheid?