Björn Rzoska neemt afscheid als Vlaams fractieleider van Groen. Vanaf 2024 ligt zijn prioriteit in Lokeren.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
De oorlog in Oekraïne is iets om bang van te worden. Als historicus, gespecialiseerd in de Tweede Wereldoorlog, dacht ik dat die pagina definitief was omgeslagen.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Met het risico wollig te klinken: wat meer empathie en luisterbereidheid.
Wat is uw grootste prestatie?
Beseffen dat ik onderweg een heel grote portie geluk heb gehad, is mijn grootste prestatie.
Wat is uw grootste mislukking?
Dat ik mijn doctoraat door omstandigheden heb moeten stopzetten, voelt nog altijd als een falen.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
De herinneringen uit de tijd dat het gezin waarin ik opgroeide nog niet uiteengevallen was.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Ik fiets veel en neem ook vaak het openbaar vervoer. Verder hebben we al lang een groenteabonnement bij een lokale biolandbouwer. Een deel van onze elektriciteit wekken we op met zonnepanelen. En we proberen een zo klein mogelijke voetafdruk achter te laten.
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Zoals veel politici krijg ik heel wat bagger te verwerken. Zelfs je vertrek aankondigen blijkt een trigger. Maar het ergste was een reactie op mijn familienaam, die mijn half-Poolse achtergrond prijsgeeft. Iemand suggereerde ooit dat je met Polen in de buurt het best je portefeuille goed bij je houdt.
Van welke beslissing hebt u het meest spijt?
Dat ik te weinig gevraagd heb aan mijn twee grootvaders, die beiden een ander traject doorliepen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een van hen heb ik wel geïnterviewd, maar ik liet na bepaalde vragen te stellen.
Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?
Vroeger zou ik gezegd hebben dat die vergelijking niet opgaat. Maar ik zie nu vanaf de eerste rij hoe extreemrechts zichzelf normaliseert. Misschien zijn er toch bepaalde mechanismen hetzelfde als toen.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Tussen Oder en Zenne. Twee rivieren, twee grootvaders, twee oorlogen. Dat boek van Joseph Pierce heeft me diep getroffen en was tot op zekere hoogte herkenbaar. Intussen werk ik zelf aan een boek over mijn familiegeschiedenis. En een schilder die me erg raakt, is Caravaggio. Zelfs eeuwen later verliest zijn werk niets aan kracht en vernieuwing.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Zodra je ze hebt gevonden, niets meer.
Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?
Mijn moeder en stiefvader zie ik geregeld. Mijn vader helaas niet meer, dat is een gemis.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Pas rond mijn dertigste ben ik door een vriend verleid om op een koersfiets te kruipen – er stond een stevige barbecue en lekkere wijn tegenover – maar intussen ben ik een fervent fietser. Het maakt mijn geest leeg.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Ik heb al veel getuigenissen gelezen van mensen die bleven of vluchtten en ik kan het heel moeilijk inschatten, zelfs niet op een abstract niveau. Ik keur ook geen enkele positie af.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Mensen zijn maar mensen. Mildheid en empathie dus.
