Alleenstaande vaders getuigen: ‘Hoezo, jij blijft thuis omdat je kind ziek is?’

Aan alleenstaande moeders geen gebrek. Maar alleenstaande vaders? De schroom om te getuigen is groot, de vrede met de ex fragiel.

Jorn (44): ‘Gelukkig heb ik glijdende uren’

‘Sinds twee jaar heb ik het hoederecht over dochter Z. (9) en zoon M. (7), weliswaar zonder alimentatiegeld van de moeder. Daardoor beslis ik over alles zelf, maar ook alleen. Mijn familie steunt me waar nodig, en het begrip en de waardering die ik van vrienden krijg is onbetaalbaar.’

De twee cavia’s in de hoek van het appartement en de ‘gemis-wand’ moeten helpen bij de afwezigheid van de moeder. ‘Mijn sociale leven is supporteren voor het voetbal van M. en het basketbal van Z’, zegt Jorn met een glimlach, terwijl Z. hem een knuffel komt geven. ‘Gelukkig heb ik glijdende uren en kan ik soms van thuis uit werken. ‘s Ochtends kan ik ze naar school brengen, en ik zorg ervoor dat het eten klaarstaat als ze terugkomen. Maar het blijft hectisch.’

‘Andere moeders vinden het vreemd dat je als papa alles doet, ook thuisblijven als een van je kinderen ziek is’, zegt hij. Maar de whatsappgroep van school, waar vooral moeders in zitten, is wel handig om even advies te vragen. ‘En aan de buurvrouw vraag ik weleens om de oorbellen in de oren van mijn dochter te steken.’

Jacques (47): ‘Dan zeggen ze dat de man niet zo geschikt is om kinderen op te voeden’

‘Midden in de pandemie, in augustus 2020, verloor ik mijn Hongaarse echtgenote aan galblaaskanker. Die zomer heb ik het moeilijkste gesprek uit mijn leven gehad met Konrad (13) en Richard (10). Troost vinden we door één keer per week naar het kerkhof te gaan, in ons liberaal-protestantse geloof, en in elkaar. En in de hond, uiteraard. Sinds kort zit ik in een nieuwe relatie, maar een samengesteld gezin is een stap te ver.’

‘Zowel in Hongarije als in België is er niet zoveel familie, dus ik heb alles moeten voorbereiden voor het geval er iets met mij zou gebeuren. Als freelance financieel jurist heb ik meer vrijheid om thuis te blijven bij ziekte. Konrad en Richard durven zichzelf soms weg te cijferen om me te sparen – daar moet ik voor opletten. (stil) De kritiek overvalt me weleens. Als een van de jongens eens ongekamd naar school gaat, krijg je te horen “dat een man toch niet zo geschikt is voor de opvoeding van de kinderen”. Terwijl ik met trots mag zeggen dat mijn zonen behoorlijk zelfredzaam zijn.’

Stéphane (44): ‘Scheiden is catastrofaal voor het klimaat’

‘In het begin had ik het erg moeilijk om een alleenstaande papa te zijn. Ik ben snel in andere relaties gestapt, eigenlijk om de mama te vervangen. Maar zulke relaties werken natuurlijk niet. Ik was veel te ongeduldig, ik zocht iets wat niet bestond’, geeft Stéphane toe. ‘Nu heb ik een relatie met een alleenstaande mama, waarbij we elkaar voldoende ruimte geven. Ik ben geen vrijgezel, ik woon gewoon alleen.’

‘We zijn gescheiden toen Marius (13) tweeënhalf was. Marius koesterde in het begin de fantasie dat we weer samen zouden komen. Hij had het er moeilijk mee. Qua stabiliteit en financiën kan het contrast tussen mij en de moeder niet groter zijn. Als decorateur zit ik in een instabielere professionele omgeving, terwijl de mama voor de Europese Commissie werkt. Gelukkig krijg ik steun van mijn familie.’

‘Als ik om me heen kijk, worden gescheiden ouders de norm. Iemand zei me dat scheiden een westers privilege is. En ecologisch is het catastrofaal: twee auto’s, twee wasmachines, twee huizen…’