‘Lieve, onzekere man, niemand zal je traantjes wegpijpen’

Woordkotster, briefbreister, borrelbefster, feministe fatale’: zo omschrijft Stella Bergsma zichzelf in een van haar columns. Maar, zo voegt ze er meteen aan toe: ‘Dat laatste alleen als het uitkomt, hoor.’ Zoals vorige week, toen ze een Nederlandse collega-schrijver in een column lik op stuk gaf omdat hij erover klaagde hoezeer mannen in een spagaat zaten: nu eens moeten ze hun driften beteugelen, dan weer moeten ze viriel zijn. Een bekende klaagzang, ook in onze gewesten. Op verzoek van Knack schreef ze daarom deze brief aan de onzekere man.

We moeten het even over een aantal dingen hebben. Over ons. Over hoe nu verder? Ik krijg de laatste tijd steeds meer vragen van je. Je weet het allemaal niet meer zo goed. De positie van de man in een sterk feminiserende maatschappij. Waar is mijn speer, vraag je, wat is mijn rol? Je weet, ik houd van mannen. Die kekke penii op pootjes. Gek ben ik op ze. De meesten zijn lief, mooi en zo stoer als ik zou willen zijn. Mijn beste feminisme, mijn onafhankelijkheid en het feit dat je schijt aan alles moet hebben, leerde ik van hen.

Was will der Kerl?

Maar nu zijn veel van hen de weg een beetje kwijt. En jij al helemaal, onzekere man. Vooral op seksueel gebied ben je de laatste tijd behoorlijk in de war. En dat snap ik ook wel. Dat hele gedoe met consent en zo maakt je doodsbang dat je niet meer in mijn broekje komt. Als je me niet kunt overhalen, wil ik dan nog wel? Vrouwen houden tenslotte niet van seks. En hoe kun je me nou veroveren als ik daar eerst toestemming voor moet geven? Dan is toch de hele lol eraf? Daar komt nog eens bij dat veel vrouwen financieel steeds onafhankelijker worden, en daardoor ook selectiever kunnen zijn in hun partnerkeuze. Maar, roep je vertwijfeld uit, als alle vrouwen alleen maar voor Brad Pitts gaan, dan blijven er heel veel gefrustreerde mannen achter. Hoe moet dit? WAS WILL DAS WEIB?

Een uitroep die we overigens al horen sinds vadertje Freud, maar even vragen aan ‘das weib in kwestie’ komt meestal bij niemand op. Was will der Kerl dan eigenlijk, denk ik dan. Geen antwoorden, lijkt het. Toch ga ik proberen je er wat te geven. Om je een hart onder de piem te steken. En omdat dialoog belangrijk is. Vooral nu vrouwen ook meepraten. Want dat is eigenlijk het enige wat er gebeurd is hoor, onzekere man: dat vrouwen inmiddels mee mogen doen. Niet dat ze je van je plek stoten, maar dat ze meer ruimte in zijn gaan nemen. Ze zijn naast je komen zitten, in plaats van achter je. Je zult meer rekening met ze moeten houden. Dat ze ook dingen willen, verlangen, begeren, ambiëren, net als jij. Net als een mens.

Libidode hoek

Laten we het eerst maar even over seksualiteit hebben. Ik vind dat veel mannen daar een soort blinde vlek hebben. Een libidode hoek, als het ware. Ik zal het uitleggen. Mannen lijken vaak een raar soort vanzelfsprekendheid te ervaren waar het hun seksuele behoeftes betreft. Bij gebrek aan een beter Nederlands woord noem ik het even entitlement. Alsof ze van jongs af aan te horen hebben gekregen dat seks hun geboorterecht is. Dat als ze geil zijn, iemand dat moet komen oplossen. Nu vrouwen geen man meer nodig hebben voor financiële zekerheid, is er een kans dat een bepaald soort mannen overschiet. Arme, eenzame mijnheren die troost moeten zoeken bij hun linker- of rechterhand. Dat dit een angst van je is, snap ik. Maar is dat de verantwoordelijkheid van vrouwen?

Moeten ze verplicht meelijneuken? Zijn vrouwen de animeermeisjes van de maatschappij? Eindelijk hebben de powervrouwtjes de vrijheid om voor een leuke vent te kiezen, en dan zouden zij verantwoordelijk zijn voor een fapoverschot? Dat klopt niet, onzekere man. Andersom is dit nooit een probleem geweest. Kerels die de lekkerste wijven willen, met de strakste kontjes, de langste benen. Die vrouwen vertellen dat ze moeten ontharen, lachen en hun bek houden. Die op het internet boven hun bierbuikje uittypen welk onhaalbaar topmodel ze nu weer wel of niet willen ‘doen’. Die hun overgangswijfje inruilen voor een twintig jaar jonger exemplaar.

Ik heb nooit iemand gehoord over een enorme masturbatieberg aan uitgezakte moeders. Integendeel, vrouwen werken keihard om al aan die eisen te voldoen en als dat niet lukt, worden ze beschaamd. Dik, lelijk, oud et cetera. De kans lijkt groot dat dit soort vleeskeuring bij jullie nu ook een rol gaat spelen. Lullig. Maar niemand zal je traantjes wegpijpen. Je hebt geen recht op troostmeisjes. Een beetje pittigheid, zou ik zeggen. Zorg dat je Pitt wordt of zeik niet. Eigen verantwoordelijkheid, zoals vrouwen die al jaren dragen. Ze zijn mannen nou eenmaal niets méér verplicht dan andersom. Misschien even wennen, maar wel zo eerlijk, toch?

De mannetjesleeuw

Maar mag een man nog wel man zijn in deze tijden? Van mij wel, hoor. Graag zelfs! Moet hij zijn seksualiteit inperken? Nee, alsjeblieft niet, zeg. Het ligt wel een beetje aan de definitie van die seksualiteit, natuurlijk. Te vaak lijken agressie, opdringerigheid en vernedering daar een rol bij te spelen.

Wat als een man helemaal niets meer mag, vraag je. Geen vrouwen meer naroepen op straat, niet meer naar meisjes in korte rokjes fluiten? Maar is dat dan wat onbeknotte, mannelijke seksualiteit is, is mijn oprechte wedervraag. Vrouwen naroepen op straat? De meeste vrouwen geven te kennen dat ze zich hierdoor geïntimideerd en in hun vrijheid beperkt voelen. Moet de vrije seksualiteit van het ene geslacht dan ten koste gaan van die van het andere? Is het inherent aan mannelijke geilheid dat ze altijd aan een ander moet worden opgedrongen, of is dat misschien gewoon aangeleerd gedrag? Een voorbeeld van dat geboorterecht, die entitlement waar ik het over had?

Maar als mannen precies gaan doen wat vrouwen willen, wordt de toekomst dan niet een soort Handman’s Tale? Een wereld waarin kerels mietjes zijn geworden? Makke lammetjes die alleen maar mogen steigeren voor de bevruchting en zich verder gedeisd moeten houden? Die angst snap ik ook wel, maar ik vind het ook een beetje kinderachtig. Alsof je je als man alleen maar kunt definiëren door het omgekeerde te doen van wat vrouwen willen. Ik zie hier verder geen probleem eigenlijk, onzekere man. Jullie mogen van mij net zo geil, vrij, onbeknot zijn als je zelf wilt. Dat je daarbij rekening houdt met een ander, lijkt me eigenlijk niet meer dan logisch. Als dat een beperking van je vrijheid zou betekenen, vraag ik me af of dat vrijheid was waar je sowieso recht op had.

Ik ken genoeg mannen die botergeil zijn, maar die geilheid gewoon kunnen kanaliseren naar momenten die uitkomen. Die niet de drang voelen iets te doen wat het object van hun verlangen niet prettig vindt. Die juist doorhebben dat hoe vrijer een vrouw zich voelt, hoe beter de seks zal worden. Vrouwen houden namelijk wél van seks. Ik zie dat allemaal niet als makheid, maar als beschaving.

Een beschaafde man is een slimme man. Een die met zijn tijd meegaat. Het doet me denken aan een mannetjesleeuw die zich door zijn jong laat bijten en dan expres hard gilt om het zelfvertrouwen van de welp op te bouwen. Dat is pas sexy. Een kerel die weet wie hij is, en daarom een ander ook kan laten zijn. Een man die zijn fysieke kracht precies kent en ze daarom niet hoeft te gebruiken. Een man die niet de hele dag testosteron loopt te lekken. Die niet naar speren zoekt terwijl die niet meer nodig zijn. Voor zo’n vent is er altijd plaats in mijn broekje.