Liberalen en groenen zetten ‘bubbel van vijf’ onder zware druk

Open VLD, MR, Groen en Ecolo laten zich niet tegen elkaar uitspelen. N-VA en PS moeten kleur bekennen én het institutionele luik van hun ‘kaartenhuis’ herzien. ‘Het paard dreigt een dromedaris te worden’, vreest een N-VA-topper.

Na de ‘constructieve vergadering’ van woensdag zetten de groenen de puntjes op de i. In een gezamenlijk persbericht met de Vlaamse en Franstalige liberalen laten Groen en Ecolo de buitenwereld weten dat ze niet tegen elkaar willen worden uitgespeeld. Volgens Groen gaat het louter om een ‘open vorm van communicatie’. Maar het geheime ingrediënt van elke geslaagde onderhandeling is vertrouwelijkheid. Gezamenlijke berichten naar de pers zenden hoort daar niet bij.

De bekommernis blijft overigens niet beperkt tot het potje stratego van de preformateurs Bart De Wever (N-VA) en Paul Magnette (PS), die nog niet durven kiezen tussen groenen of liberalen. Het blauw-groene persbericht gaat ook in op de inhoud van de tekst van de ‘bubbel van vijf’. Meer bepaald op het communautaire luik. ‘Bepaalde bevoegdheden kunnen worden geregionaliseerd, maar anderen net geherfederaliseerd om de efficiëntie te verhogen. Institutionele hervormingen zijn voor ons altijd een middel, nooit een doel op zich’, luidt het.

‘Einde van België’

Blazen de begeerde bruiden daarmee het ‘kaartenhuis’ van de tandem De Wever-Magnette omver? Dat moet nog blijken. In ieder geval zetten de politieke families zo vooral de N-VA met de rug tegen de muur. In het fragiele akkoord met de PS kreeg de N-VA immers belangrijke communautaire trofeeën in ruil voor gul sociaal beleid. Als compensatie voor de overheveling van bevoegdheden binnen volksgezondheid, justitie en werk zouden de pensioenen en de uitkeringen worden verhoogd. Wanneer een speelkaart zou worden weggetrokken, dreigt het kaartenhuisje in elkaar te stuiken.

https://twitter.com/ThomasVanwing/status/1293837576982454274Thomas Vanwinghttps://twitter.com/ThomasVanwing

Volgens N-VA en helfies leeft Vivaldi weer. Terwijl de helft van die coalitie toch in hun stevige bubbel van 5 zit?

Het enige wat wij vragen is dat N-VA en PS eindelijk kiezen welke coalitie met meerderheid ze willen bouwen.

— Thomas Vanwing (@ThomasVanwing) August 13, 2020

De kritiek komt trouwens niet enkel van buiten de ‘bubbel van vijf’, bestaande uit N-VA, PS, SP.A, CD&V en CDH. Ook binnen de groep geëngageerde partners stijgen de spanningen. Zo beklemtoonde CDH-voorzitter Maxime Prévot eerder deze week dat er van een akkoord geen sprake is. De Franstalige partijen staan onder grote druk, onder meer van de pers. Zo blokletterde de populaire krant DH woensdag op de voorpagina dat de nota van de preformateurs ‘het einde van België’ betekent.

https://twitter.com/prevotmaxime/status/1293165362826158080Maxime PREVOThttps://twitter.com/prevotmaxime

Lorsque la note du duo nous fut exposée oralement et dans les grandes lignes, le CDH a fait connaître ses propositions, réserves et objections. Évitons donc des assimilations hâtives en donnant l’impression que nous avons déjà validé quelconque contenu, y compris institutionnel🤔

— Maxime PREVOT (@prevotmaxime) August 11, 2020

Ook de socialistische partijen staan onder druk voor de communautaire aspecten van de startnota. Met een gecoördineerd mediaoffensief zet de rode vakbond grote vraagtekens bij het verregaand splitsen van het welzijns- en arbeidsbeleid. Binnen de socialistische familie zijn ze echter niet onder de indruk. ‘Miranda Ulens had beter ons gecontacteerd in plaats van De Standaard‘, klinkt het. Er wordt ook fijntjes opgemerkt dat het ABVV het akkoord ook niet helemaal afkraakt.

Communautaire diepvries

Toch ziet het ernaar uit dat de entente tussen N-VA en PS niet ongeschonden de eindmeet zal halen. Dat vooral de dada’s van de Vlaams-nationalisten onder vuur komen te liggen, is extra gevoelig. De Wever moet het akkoord immers aan zijn achterban verkocht krijgen. Een achterban die zelfs tijdens een hittegolf genoeg heeft van de communautaire diepvries. ‘Het moet nog interessant genoeg blijven voor ons om mee te doen’, zegt een topper. ‘Op een bepaald moment dreigt het paard een dromedaris te worden’, klinkt het met een parafrase van Gaston Eykens.

Zo kabbelt de tijd dus verder richting 17 september, de uiterlijke datum waarop premier Sophie Wilmès (MR) het vertrouwen aan het parlement moet vragen. Het wordt steeds moeilijker voor de 70 zetels van de bubbel om (minstens) die 6 extra zetels te vinden. De minderheidsregering blijft het plan B. Alleen is de vraag: wie gaat zorgen voor de gedoogsteun. ‘Blijkbaar is de druk niet al te groot om werk te maken van een volwaardige regering’, klinkt het bij een liberaal. Ter info: 445 dagen geleden hielden we verkiezingen.