‘Laat bewoners van woonzorgcentra zelf beslissen of ze bezoek wensen’

Een pleidooi voor menswaardig ouder worden van GroenPlus-voorzitter en voormalig minister Mieke Vogels.

Hij zit al drie weken op zijn kamer.

Ondanks het mooie weer werd ook de dagelijkse wandeling op de koer geschrapt.

Ben vandaag voor het eerst weer op bezoek geweest.

We moesten kiezen, als ik op bezoek ga, mag mijn zus niet.

We zaten samen in de grote zaal met plexiglas tussen ons.

Onder toezicht mochten we 30 minuten praten.

Hij wees me af ‘waarom laten jullie mij in de steek?’

Van enig warm contact was geen sprake.

Toen ik thuis kwam heb ik lang geweend!

Mijn vriendin belt me, ze is erg geëmotioneerd.

Neen, haar vader zit geen gevangenisstraf uit. Haar hoog bejaarde en dementerende vader ‘woont’ in een woonzorgcentrum (WZC).

Hoe is het zo ver kunnen komen ? Willen we onze zorgbehoevende ouderen zo hun laatste levensjaren laten beleven ?

De geneeskunde heeft er voor gezorgd dat we steeds ouder worden. Zelfs als we zwaar zorgbehoevend zijn en 24 uur per dag hulp en toezicht behoeven, dan nog primeert de drang om vooral niet dood te gaan. We nemen draconische maatregelen om onze ouderen te isoleren van alle besmettingsgevaar en vervangen warme menselijke contacten door wuiven achter het raam of een gesprek van 30 minuten onder toezicht.

Steeds meer lezen we dat we nog een lange periode met corona zullen moeten leven. Ouderen verblijven gemiddeld 1,5 jaar in een woonzorgcentrum. De kans dat ze hun familieleden nog ooit zullen kunnen knuffelen wordt steeds kleiner.

Laat de bewoner van het woonzorgcentrum samen met zijn familie zelf beslissen of hij bezoek wenst van zijn kinderen en kleinkinderen.

Dit is best praktisch te organiseren. Je kan een deel van het rusthuis gewoon terug open zetten voor wie het coronarisico wil lopen, een ander deel onder de huidige strikte maatregelen houden.

Naar aanleiding van Rerum Novarum pleitte CM-voorzitter Luc Van Gorp voor meer en hoger geschoold personeel in de woonzorgcentra. Van Gorp suggereert hiermee dat het huidige personeel niet professioneel is, dat de aanpak van deze coronatoestanden anders zou zijn met ander personeel.

Ik heb enorm veel respect voor wie werkt in deze WZC, deze mensen zijn wel professioneel maar overbezet en onderbetaald. Ze zouden hun werk veel beter kunnen uitvoeren in een ander zorgvorm.

Zwaar zorgbehoevende ouderen opvangen in een grootschalige instelling waar veel volk uit verschillende regio’s of coronabubbels binnen- en buitenlopen betekent dat alle risico’s om een virus te verspreiden optimaal aanwezig zijn.

Laten we alvast deze conclusie trekken, stop met de bouw van grootschalige woonzorgcentra en start eindelijk met buurtgebonden opvang.

Nabije zorg laat mensen oud worden in hun eigen buurt en zorgt voor een nauwe relatie tussen de zorgvrager en de zorgverlener. Wanneer de zorgbehoefte te groot wordt en er permanente zorg en toezicht nodig is, worden mensen opgevangen in kleinschalige zorghuizen in dezelfde buurt.

Deze kleinschalige opvang houdt ouderen in hun waardigheid en maakt hen minder vatbaar voor grootschalige virusuitbraken.