Kind & Gezin: Meer Vlaamse kinderen groeien in armoede op

© iStock

Volgens oppositiepartij SP.A bewijzen de cijfers van Kind & Gezin dat het gevoerde armoedebeleid faalt.

De kansarmoede-index 2017 voor het Vlaamse Gewest bedraagt 13,76 procent en ligt daarmee 0,94 procentpunt hoger dan die van 2016. Die index van Kind en Gezin geeft aan hoeveel procent van de kinderen tussen 0 en 3 jaar bij de geboorte opgroeit in een situatie van kansarmoede. Dat meldt Kind & Gezin dinsdag in een persbericht.

De verpleegkundigen en gezinsondersteuners van Kind en Gezin gaan tijdens hun contacten met gezinnen na of er signalen zijn van kansarmoede op zes domeinen. Het gaat om het maandinkomen van het gezin, de opleiding van de ouder(s), het stimulatieniveau van het kind, de arbeidssituatie van de ouder(s), de huisvesting en de gezondheid. Wanneer een gezin zwak scoort op drie of meer criteria, spreken we over een kind dat in kansarmoede leeft.

Bij meer dan 8 op de 10 kinderen gaat kansarmoede vooral gepaard met een beperkt inkomen, met werkloosheid of een precaire arbeidssituatie en met een laag opleidingsniveau van de ouder(s). Iets meer dan de helft van de kinderen in kansarmoede heeft een gebrekkige huisvestingssituatie.

De kansarmoede-index bij kinderen van wie de moeder bij haar geboorte niet de Belgische nationaliteit had, ligt met 33,5 pct veel hoger dan de kansarmoede-index van 6,1 pct, bij kinderen met een moeder van Belgische origine. De index is in elke provincie toegenomen. Toch zijn er grote provinciale verschillen: in Antwerpen ligt de index met 17,6 pct het hoogst, in Vlaams-Brabant het laagst met 8,3 pct.

De kansarmoede is vooral in de centrum- en grootsteden toegenomen. 50,9 pct van de kinderen in kansarmoede leeft in 13 steden (2 grootsteden en 11 centrumsteden).

Kind & Gezin wijst erop dat verschillende projecten zijn opgestart in de strijd tegen kansarmoede. Zo zijn er momenteel 153 Huizen van het Kind die samen 210 gemeenten bereiken in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstelijke Gewest, en sloegen Vlaams minister Vandeurzen (CD&V) en de familie Vergnes in 2017 de handen in elkaar voor een vernieuwend aanbod van basisvoorzieningen voor kwetsbare gezinnen onder de naam KOALA (Kind- en OuderActiviteiten voor Lokale Armoedebestrijding). Dankzij de middelen van het Europees Fonds voor Asiel, Migratie en Integratie (AMIF) werden in acht Vlaamse steden in 2016 proeftuinen ‘Inburgering op maat voor laaggeletterde vrouwen met jonge kinderen’ georganiseerd. Zo kregen kwetsbare, anderstalige moeders en hun kinderen extra kansen.

Volgens oppositiepartij SP.A bewijzen de cijfers van Kind & Gezin dat het gevoerde armoedebeleid faalt. Vlaams parlementslid Bart Van Malderen (SP.A): ‘Minister Homans zou de kinderarmoede halveren en zag in eerdere cijfers een significante daling van armoedecijfers. Ze verstopt zich niet alleen achter foute analyses maar ook achter een papieren bundel met acties – het Vlaams actieplan armoedebestrijding – waarvan iedereen eigenlijk wist dat daarmee niets fundamenteel zou veranderen. De realiteit bevestigt dat het armoederisico de voorbije 10 jaar nooit hoger was dan vandaag en dat de kinderarmoede in Vlaanderen opnieuw is toegenomen.’ ‘N-VA levert twee ministers van armoedebestrijding, maar dit worden stilaan ministers van armoedecreatie in plaats van armoedebestrijding’, aldus Van Malderen.

Beweging.net niet verwonderd over resultaten

‘Als we een aantal beleidsmaatregelen van de laatste jaren op een rijtje zetten, zien we dat de negatieve impact zich opstapelt bij bepaalde gezinnen. Zo organiseert deze regering de verarming in plaats van ze aan te pakken’, vindt Beweging.net.

‘Zo werd de doelgroepkorting voor langdurig werkzoekenden afgeschaft door Vlaams minister van Werk Phillipe Muyters (N-VA), waardoor werkgevers minder geneigd zijn hen aan te werven. En minister van Wonen Liesbeth Homans (N-VA) verplicht vluchtelingen drie jaar lang te wachten voor ze toegang krijgen tot sociale woningen. Daardoor zijn ze aangewezen op de veel duurdere private huurmarkt.’

‘Als minister van Sociale economie investeerde Homans nauwelijks in meer jobs in de sociale economie. Voor mensen die niet meteen terecht kunnen op de reguliere arbeidsmarkt, omdat ze niet zo goed Nederlands kennen, werd de toegang tot sociale economie zelfs bemoeilijkt. Verder werden de huursubsidies niet uitgebreid en werd de 60 procent-regel in de dienstencheques afgeschaft, waardoor werkzoekenden geen voorrang meer krijgen op jobs in deze sector.’

‘In combinatie met een aantal federale maatregelen, zoals het verhogen van de btw op elektriciteit, de indexsprong en het niet nakomen van de belofte van de staatssecretaris voor armoedebestrijding om de uitkeringen minstens tot de Europese armoedenorm te laten stijgen, is het niet verwonderlijk dat meer gezinnen wegzinken in armoede’, vervolgt Beweging.net.

De organisatie roept alle regeringen op om van dit laatste jaar van de legislatuur gebruik te maken om structurele maatregelen te nemen die mensen in armoede effectief vooruit helpen, zoals een uitbreiding van de huursubsidies, het verhogen van het leefloon en de minimumuitkeringen tot op EU-armoedenorm. Bovendien pleit het ervoor om doelgroepkorting voor langdurig werkzoekenden opnieuw in te voeren, meer opleidingen voor langdurig werkzoekenden te voorzien, meer jobs in de sociale economie te creëren en de begeleiding van gezinnen in armoede naar de juiste sociale diensten te versterken.’

Partner Content