Vrederechter Dirk De Groote: ‘Plafonneer de erelonen van gerechtsdeurwaarders’

Vrederechter Dirk De Groote in het kanton Oudenaarde verdiept zich al een tijd in allerlei kosten die deurwaarders aanrekenen. ‘Ik erger mij daar bijna elke dag aan.’

Knack

Dossier gerechtsdeurwaarders: oneerlijke praktijken

Gerechtsdeurwaarders rekenen zeer betwistbare erelonen aan, onder meer voor het raadplegen van het CBB. Wat vindt u daarvan?
Dirk De Groote: Het is niet alleen betwistbaar, maar ook onwettig. Als ik zulke kosten tegenkom in mijn rechtbank, dan weiger ik ze toe te kennen. Wie een beroep doet op een gerechtsdeurwaarder die zulke erelonen aanrekent, moet die kosten dan zelf betalen en niet de schuldenaar.

Komt die praktijk vaak voor?
De Groote: Zeer frequent. Ik vraag me soms zelfs af of de deurwaarder die raadplegingen ook effectief doet. Sommige deurwaarders zijn daarin nogal ‘creatief’.

Het is toch vreemd dat het blijft gebeuren ondanks een arrest van het Hof van Cassatie.
De Groote: Dat is nauwelijks te geloven. Ik ken dat arrest. Er zijn al deurwaarders die op basis daarvan strafrechtelijk veroordeeld zijn. En toch blijven velen het doen.

Zou u van een beroepsgroep als de gerechtsdeurwaarders niet verwachten dat ze er alles aan doen om binnen de grenzen van de wet te blijven?
De Groote: Een gerechtsdeurwaarder is een openbare en ministeriële ambtenaar en die kosten en erelonen zijn wetgeving van openbare orde. Er valt dus niet over te onderhandelen. De wet is heel duidelijk over de gevallen waarin je dat ereloon van 16,11 euro mag aanrekenen. Er is een duidelijk verschil tussen het consulteren van die databank en het aanrekenen van de kosten daarvan.

Een gerechtsdeurwaarder vertelde Knack dat rechters soms kosten over het hoofd zien omdat gerechtsdeurwaarders werken met een onoverzichtelijk kluwen van afkortingen.
De Groote: Ik doe dat in elk geval niet, maar ik begrijp dat het voor de meeste mensen niet te volgen is. Ik heb een zaak meegemaakt waarin ik plots een afkorting en kosten zag die ik nog niet eerder was tegengekomen. Toen ik naar het betrokken deurwaarderskantoor belde, kreeg ik een medewerker aan de lijn die het zelf ook niet wist. Nadien belde hij terug met een uitleg en een benaming die totaal onjuist bleken.

Wat vindt u van de rol van Nationale Kamer van Gerechtsdeurwaarders?
De Groote: Bedenkelijk. Ik stel samen met u vast dat ze haar eigen juridisch advies negeert. We mogen dat niet aanvaarden. Onlangs zag een Waalse collega dat een gerechtsdeurwaarder erelonen had aangerekend die niet correct waren. Hij heeft dat dossier overgemaakt aan het parket.

Niet te verwonderen dat deurwaarders soms een slechte reputatie hebben?
De Groote: Dat is er de laatste jaren zeker niet op verbeterd. Het heeft volgens mij ook te maken met de verarming van een deel van de bevolking. Kijk naar de vele burgers die hun telecom-, energie- en ziekenhuisfacturen niet kunnen betalen en te maken krijgen met deur- waarders. Zij zorgen ervoor dat schulden van enkele honderden euro’s zich wonderbaarlijk vermenigvuldigen tot enkele duizenden euro’s. We hebben dringend wet- geving nodig om die praktijken te bestrijden.

Waaraan denkt u dan?
De Groote: Er moet véél meer transparantie komen in de kostenstructuur van gerechtsdeurwaarders. En ik vind ook dat hun erelonen geplafonneerd moeten worden.