Jong VLD-voorzitter Philippe Nys na rampweek: ‘Partijtop kan jongeren niet langer negeren’

Van een nationale voorzitter die wegloopt van de televisiecamera’s, tot een staatssecretaris die moet opstappen na telfouten. Voor jongerenvoorzitter Philippe Nys is het duidelijk: tijd voor bezinning bij de Vlaamse liberalen. ‘Wat zetten wij tegenover een Bart De Wever (N-VA) die toert tegen woke?’

‘Waarom loopt u weg, meneer Lachaert?’ Maandagavond tekende Terzake voor een van de meest spraakmakende beelden uit de Wetstraat van 2022. Na een helse week voor de Vlaamse liberalen weigerde voorzitter Egbert Lachaert de openbare omroep te woord te staan. Zijn sprintje deed de ronde op sociale media.

Volgens de nieuwsbrief van Business AM had die rechtsomkeer overigens een opmerkelijke reden. Lachaert zou op weg zijn geweest naar een ‘discreet etentje’ met PS-voorzitter Paul Magnette. Een cameraploeg die dat moment op beeld vastlegde, dat kon Lachaert missen als kiespijn.

‘Het was pijnlijk’, zegt Philippe Nys. De voorzitter van Jong VLD denkt dat Lachaert dat zelf beseft. ‘Dat kun je maar beter niet al te vaak meemaken.’

Lees verder onder het artikel

Alexia Bertrand

Het opstootje was de zoveelste valse noot in enkele dagen tijd. Eerst was er het ontslag van staatssecretaris voor Begroting Eva De Bleeker. Een wakkere N-VA-oppositie en een meningsverschil tussen De Bleeker en premier Alexander De Croo (Open VLD) lagen aan de basis van haar vertrek.

Daarop pikte Lachaert opkomend talent Alexia Bertrand uit de Brusselse MR. Niet alleen mocht ze De Bleeker opvolgen, ze kreeg er een gratis Open VLD-lidkaart bij. Officieel wenste MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez haar succes, achter de schermen waren de Franstalige liberalen ziedend.

Zondag nam Bouchez het werk van de federale regering (opnieuw) op de korrel. Diezelfde dag nog verweet Lachaert sommige MR-parlementsleden aanvallen te lanceren ‘op een manier die bijna gecopypastet is van Vlaams Belang’.

Maandag zaten Lachaert en Bouchez samen om kumbaya te zingen, maar toen moest het relletje met de VRT-camera nog gebeuren.

De Open VLD heeft al betere weken gekend.

Jonge Turken

Dat beseft ook de jongerenpartij. Al geruime tijd proberen de jonkies de partij door elkaar te schudden. Een zogezegde ‘brandbrief’ afgelopen zomer, waarin de jongeren pleitten voor meer ambitie op het vlak van partijvernieuwing, viel in slechte aarde bij de partijtop.

Maar Nys is niet van plan om te stoppen. Meer nog, op het partijcongres van mei belooft hij de politieke teugels in handen te nemen. ‘Wij zullen zelf teksten indienen en met een duidelijk politiek project komen. De partijtop kan de jongeren niet langer negeren.’

Nys spiegelt zijn sturm-und-drang aan die van Guy Verhofstadt, maar ook aan die van Bart De Wever (N-VA). ‘Verhofstadt en De Wever zijn de belangrijkste politieke figuren van de laatste 40 jaar. Dat komt omdat zij hun vuur hebben omgezet in een project, een ideeëndrang die niet meer te stoppen was. Wij trekken met onze jongeren dezelfde dynamiek op gang, want we hebben een fundamentele gedaanteverwisseling nodig. Denk aan de “jonge Turken” met wie wijlen Karel Van Miert zich in de jaren 70 liet omringen bij de socialisten.’

Ter herinnering: onder die socialistische jongeren waren kleppers als Louis Tobback, Freddy Willockx en Luc Van den Bossche.

Nys wil geen namen noemen, maar de brandbrief was ondertekend door mensen als partijmedewerker Sepp Tyvaert, cabinetard Arthur Orlians en Jan-Klaas Somers, zoon van viceminister-president Bart Somers.

Fin de carrière

De jongerenvoorzitter steunt het idee om de campagne te centreren rond de figuur van premier De Croo. ‘Maar dat we de premier niet willen beschadigen, is nogal wiedes. Ik wil gewoon weten welke maatschappijvisie wij uitdragen. Wat zetten wij bijvoorbeeld tegenover een De Wever die toert tegen woke?’

Naast de ideeën zijn er ook de figuren. Lachaert is van plan de helft van de lijsttrekkers uit 2019 tegen de verkiezingen van 2024 te vernieuwen. Dat oud-minister Maggie De Block tegenover Het Laatste Nieuws aankondigt binnenkort te stoppen met politiek, is een teken aan de wand. Bij de jongeren leeft het idee dat er wel meer parlementsleden stilaan fin de carrière zijn. Nys legt een blauwdruk op tafel om de partij te laten vervellen: ‘Naast nieuwe lijsttrekkers moeten we gedreven parlementsleden uitspelen en vooral jonge talenten kansen geven.’

Maar heeft Nys wel voldoende steun voor zijn operatie? Hij denkt van wel. ‘Iedereen zei me dat we de hervorming van het partijbestuur – inclusief het doorknippen van de familiebanden en het beperken van het aantal nationale mandatarissen – er nooit zouden doorkrijgen. Sorry, maar we hebben dat zelfs vrij makkelijk voor elkaar gekregen.’

Afspraak in mei.