‘Ik weiger mee te lopen in de stoet van drammerige alarmisten die het einde van de wereld voorspellen’

‘Klimaat is volgens mij een religie geworden, met haar eigen hoogmissen, zondebesef, aflaten, boetedoening en processies door de straten’, vindt Jean-Marie Dedecker.

Het verheugt me dat Dirk Draulans na vier jaar en een tweehonderdtal publicaties van mij online bij Knack eindelijk zijn licht laat schijnen op een paar van mijn schrijfsels. Ik ben er mij terdege van bewust dat mijn wetenschappelijke vorming niet opweegt tegen zijn universele eruditie als biologische inktkoelie, maar enige nuance is hier toch op zijn plaats in verband met de volgens mij gratuite beschuldigingen in het opiniestuk ‘Het zou het klimaat helpen mocht Jean-Marie Dedecker zijn oogkleppen afnemen’.

Ik weiger mee te lopen in de stoet van drammerige alarmisten die het einde van de wereld voorspellen.

In tegenstelling tot wat geschreven wordt, hoeft niemand zich zorgen te maken over Middelkerke. Wij zijn de enige gemeente die haar zeedijk een stukje zal opbreken om er een duinengordel aan te leggen. (Jawel, een natuurlijke dam tegen de fictieve ‘1000-jarige storm’). Vroeger lag ons tochtgat aan de Noordzee zelfs op een schiereiland midden in het zeewater, vandaar de naam, met aan de oostzijde Oostende en aan de andere kant Westende. In onze deelgemeente Mannekensvere stak men over naar het vasteland. (Dat zie je ook aan de etymologie van het woord).

Zelf woon ik in een stulpje dat er al stond in 1720, gebouwd langs een kanaal dat in 1640 met 800 schoppen uitgegraven werd. Volgens de annalen stonden de vorige bewoners van mijn nederig polderdoeninkje nooit met hun voeten in het water. Er is een tijd geweest dat je van hieruit te voet naar Engeland kon. Toen de Romeinen hier de plak zwaaiden was het even warm als nu. Duizend jaar later was het gemiddeld enkele graden warmer, schrijft de Nederlandse geoloog Salomon Krooneberg in zijn lezenswaardig boek Spiegelzee.

‘In de twee jaren na de Guldensporenslag van 1302 liep men “droogvoets” door de Seine, de Loire, de Rijn en de Donau’, staat in de Vlaamse Kronieken. In zijn boek De opstand van de Natuur schrijft Philipp Blom dat tussen 1570 en 1650 de temperatuur dan weer zo drastisch daalde dat de rivieren dichtvroren en er zelfs ijs dreef op de zee. In 1594 was zelfs de haven van Marseille dichtgevroren.

Er reden geen hoestbuien op vier wielen, en fabrieksschouwen spoten geen CO₂ in lucht. Vandaar mijn empirische scepsis over de schuldgraad van de mens in het proces van de opwarming of de afkoeling van de aarde. Onze planeet warmt al vier miljard jaar op en koelt al even lang af, zonder dat de mens er de thermostaat van in zijn hand hield.

Als ex-mei 68’er vind ik het hartverwarmend om een meute muitende jongeren door de straten te zien dwalen als een spontane uiting van burgerlijke ongehoorzaamheid en politiek bewustzijn. Mijn libertair hart fluistert op zo’n moment dat puberende tieners wel mogen spijbelen, want elk heeft recht op zijn eigen domheid, maar dit strookt niet met mijn pedagogische visie. De school, en zeker de universiteiten, zouden een vrijplaats moeten zijn voor kritische geesten, maar wat het klimaatdebat betreft lijken ze volgens mij meer op een indoctrinatieplaats van een pensée unique: de aarde warmt op en dat is enkel de schuld van de mens.

Wie in dit dogma ook maar de minste nuance aanbrengt is minstens een rechtse populist of wordt gestigmatiseerd als een klimaatnegationist. Dit woord, dat een connotatie oproept met het fascistisch verleden, is niet toevallig gekozen door de discipelen van de klimaatkerk. Klimaat is volgens mij een religie geworden, met haar eigen hoogmissen, zondebesef, aflaten, boetedoening en processies door de straten. Het is immers de bedoeling van elk geloof om argeloze jongeren te indoctrineren tot willoze gelovigen. Elke dissidente stem wordt met religieuze hardnekkigheid bestreden en de afvallige wordt als ketter gebrandmerkt.

Ik krijg de indruk dat we nu als klimaatzondaar diep het hoofd moeten buigen voor het ongeboren nageslacht. De heks was in de middeleeuwen de zondebok, verantwoordelijk voor misoogsten, stormen en hongersnoden. Vandaag is CO₂ de zondebok, een broeikasgas dat amper 0,04% van de atmosfeer uitmaakt en dat de levensadem is van ons plantenrijk. De planten deden hun intrede op onze planeet toen het CO₂-gehalte tal van keren hoger was dan vandaag. We moeten nu onze onmetelijke schuld tegenover de natuur aflossen door uitbanning van de CO₂, anders straft de natuur ons met verschrikkelijke rampen, van verdorring tot de zondvloed. De grafiek van een reconstructie van de temperatuur op aarde van het afgelopen millennium, de zogenoemde ‘hockeystick van Mann’, is de hakbijl van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), en krijgt volgens mij de allure van de Heksenkamer van de inquisiteur Heinrich Kamer. En de pretletterbrigade zwaait er dreigend mee in het rond.

Ik ben opgegroeid met de onheilstijdingen dat de bossen zouden verdwijnen door de zure regen, en dat er een nieuwe ijstijd op komst was, een Global Cooling. In SuperFreakonomics van Steven D. Levitt en Stephen J. Dubner worden zelfs plannen van toen beschreven om het ijs op de Noordpool te laten smelten door het met zwart roet te bedekken. Klimatologen zoals Schreiber van de IPCC-rapporten schreven in 1971 dat er een toename van de CO₂ zou moeten zijn met 800% (jawel!) om de temperatuur op aarde met 2 graden te doen toenemen. National Geographic, en International Wildlife waarschuwden tegen hongersnoden, klimaatvluchtelingen voor de koude en het ineenstorten van de economie.

De Club van Rome voorspelde in 1972 grenzen aan de groei want binnen dertig jaar zouden zowat alle delfstoffen zoals koper, olie, steenkool… opgebruikt zijn. We leven ondertussen al twintig jaar in blessuretijd en geen van al deze voorspellingen zijn uitgekomen. In plaats van onze jeugd op te voeden tot tobbers vol schuldgevoel zouden we ze beter kritisch leren nadenken over op speculaties berustende theorieën en op computeralgoritmes gebaseerde prognoses. Zonder debat is wetenschap propaganda.

Zouden we onze scholieren niet beter leren dat er twee soorten lui zijn die zich klimaatwetenschappers noemen. De echte klimaatonderzoekers die metingen doen in de atmosfeer om de daar optredende processen te onderzoeken. En de klimaatmodelleerders die modellen maken door er de aanname in te stoppen dat door CO₂ de temperatuur toeneemt, en daarmee voorspellen dat in de toekomst de temperatuur zal toenemen.

Dan kunnen we ze misschien ook waarschuwen dat wie vragen stelt over de invloed van wolkenvorming, de Milankovitch-cycli, of over de kosmische effecten als zonne-activiteit op het klimaat, meteen verdacht wordt gemaakt. Maar dat is natuurlijk iets anders dan de focus op zondig gedrag of de scheten van koeien.

Zouden we de studenten ook niet zeggen dat men probeert grote maatschappelijke en economische veranderingen af te dwingen en onze levenswijze tracht te kneden met inferieure technieken zoals windmolens, zonnepanelen en biomassa, en dit met een voor mij planeconomisch, welvaartsvernietigend en duizenden miljarden euro’s verslindend doel? Zou je aan die koters ook niet bekennen dat ze straks bij kaarslicht zullen moeten studeren als de CO₂-vrije kerncentrales het licht uitdoen, en dat de elektriciteitsfactuur van hun ouders een belastingbrief is dankzij de overgesubsidieerde duurzame energie?

Zou je durven meedelen dat hun idolen Bill Gates, Jeffrey Sachs en gewezen Greenpeace-voormannen zoals James en Patrick Moore pleiten voor kernenergie, en dat ze dankzij het zogezegd zondig gedrag van hun ouders tot de meest bevoorrechte en welvarende elite behoren die de geschiedenis heeft voortgebracht?

Ik krijg de indruk dat we nu nu als klimaatzondaar diep het hoofd moeten buigen voor het ongeboren nageslacht.

Niettegenstaande de wat men noemt wetenschappelijke consensus, zijn er ook wetenschappers, waaronder Nobelprijswinnaars, die zich vragen stellen bij alles wat beweerd wordt in de AGW-hypothese, de Anthropogenic Global Warming of de catastrofale gevolgen van de door de mens veroorzaakte opwarming. In illo tempore was er ooit wetenschappelijke eensgezindheid dat de aarde plat was en de zon rond de aarde draaide. De eerste die het omgekeerde beweerde eindigde op de brandstapel. Een andere, Galileo Galilei, kreeg van de inquisitie levenslang huisarrest en moest zijn theorie afzweren.

Ik hou van duurzame energie en zuivere lucht, daarom woon ik aan zee. Ik geloof zelfs dat de aarde opwarmt en dat al wat leeft en groeit invloed heeft op het klimaat. Maar ik weiger mee te lopen in de stoet van drammerige alarmisten die hijgerig het einde van de wereld voorspellen. Als volksverlakkerij een pandemie geworden is zoals beweerd wordt, dan zou Dirk Draulans zijn pen beter af en toe eens neerleggen in plaats van ze in vitriool te doppen. Met gratuite beweringen verkoop je enkel gebakken lucht.

Ik houd me aan de wijze woorden van Albert Einstein: ‘Duizend experimenten kunnen onvoldoende zijn om mijn gelijk aan te tonen, maar één experiment kan voldoende zijn om mijn ongelijk aan te tonen.’ Misschien draag ik oogkleppen, maar dat is nog altijd beter dan selectieve blindheid.

Sans Rancune,

Jean Marie Dedecker