Een aparte wachtruimte in de gerechtsgebouwen of bijstand van een advocaat voor minderjarigen. In een nieuw rapport benadrukt de Hoge Raad voor de Justitie (HRJ) dat er meer aandacht moet komen voor de slachtoffers van seksueel geweld. Dat schrijft De Morgen vrijdag.
Een van de conclusies luidt dat er meer aandacht moet komen voor de slachtoffers. ‘Nadat slachtoffers aangifte hebben gedaan, worden ze onvoldoende opgevolgd’, zegt voorzitter Christian Denoyelle. ‘De zorgcentra zetten daar zeker op in, maar zij vangen natuurlijk niet iedereen op. Minderjarige slachtoffers, die worden soms gewoon vergeten. Dan krijgen bijvoorbeeld hun ouders een uitnodiging voor de zitting in de bus, terwijl ze niet eens meer thuis wonen. Zoiets moeten we echt vermijden.’
Het hele gerechtssysteem moet een grotere gevoeligheid ontwikkelen voor seksueel geweld. Niet alleen gerechtspersoneel, advocaten en magistraten moeten beter opgeleid worden, ook de organisatie van een zitting kan beter, oordeelt de HRJ. Denoyelle: ‘Taferelen waarbij slachtoffers geconfronteerd worden met de dader, opgeroepen worden om 9 uur en vervolgens uren moeten wachten in de gang tot hun zaak eindelijk wordt aangevat, om dan te horen dat de zaak wordt uitgesteld: dat bestaat nog steeds.’
De HRJ heeft 28 aanbevelingen uitgewerkt. Zo pleit de raad voor aparte wachtruimtes voor slachtoffers in de gerechtsgebouwen en een loket of contactpunt met opgeleid personeel waar slachtoffers opgevangen worden. Minderjarigen zouden volgens de HRJ automatisch bijstand van een advocaat moeten krijgen die vertrouwd is met de materie. ‘Daders krijgen een advocaat toegewezen vanaf het eerste verhoor, slachtoffers niet. Terwijl ook zij hier baat bij kunnen hebben’, zegt Denoyelle.
Toch focust de HRJ niet louter op slachtoffers. In het rapport staat duidelijk dat de opvolging van zedendelinquenten veel beter moet. ‘Wat geldt voor slachtoffers, geldt ook voor daders’, zegt Denoyelle. ‘Zij moeten evengoed de weg vinden naar de juiste hulpverlening. Het aanbod moet adequaat zijn en de combinatie van een straf en zorg moet mogelijk worden.’
