‘De plotse verontwaardiging van Tom Van Grieken over de zaak-Creyelman is volslagen hypocriet’

Het was te laat om nog verontwaardigd te zijn. Dit weekend zette Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken de Mechelaar Frank Creyelman uit de partij. Veel andere opties had de voorzitter niet meer, nadat de Financial Times, Der Spiegel en Le Monde zwart op wit hadden aangetoond hoe Creyelman drie jaar lang hand- en spandiensten had geleverd voor de Chinese geheime diensten. Van Grieken noemde de zaak ‘verschrikkelijk’.

Creyelman, een voormalige senator voor het Vlaams Belang en al decennialang een steunpilaar van extreemrechts in Vlaanderen, werd onder meer gevraagd om de relaties tussen Europa en de Verenigde Staten onder druk te zetten en om een conferentie over Taiwan in de war te sturen. Veel leverde het allemaal niet op. Ook toen hij probeerde een resolutie over de door de Chinezen onderdrukte Oeigoeren tegen te houden in het parlement, slaagde hij daar niet in.

Zijn eigen partij heeft Creyelman nu wél gesaboteerd, of toch een beetje. Op sociale media moest Van Grieken vorige week halsoverkop de schade beperken. ‘Zijn handelingen’, schreef hij over Creyelman, ‘gaan in tegen het doel en het wezen, zelfs de naam van onze partij’. Dat laatste had ook premier Alexander De Croo al opgemerkt: ‘Er zijn nu harde aanwijzingen’, zei hij, ‘dat het Vlaams Belang eigenlijk het Chinees Belang is’. Van Grieken insinueerde nog een en ander over hoe onze minister van Justitie info zou hebben achtergehouden, om dan zes maanden voor de verkiezingen tegen het Vlaams Belang te gebruiken, maar dat kon niet baten. Wie geschoren wordt, moet stil zitten.

Hoe sukkelig de opdrachten én de resultaten ook waren: dat is niet niks. Je mag nog zo anti-Belgisch zijn als je wilt, een nationalistische partij die tegen betaling spioneert voor Peking, dat ligt toch wat moeilijk. ‘Eigen volk eerst’, hoe zeg je dat in het Chinees? Daar komt nog bij dat het Vlaams Belang, net als bijvoorbeeld extreemrechts in Frankrijk, een rijke geschiedenis heeft van dubieuze relaties met dubieuze regimes.

Fascisten

Zoals het portret van Creyelman op Knack.be aantoont, was de Mechelaar al minstens sinds 2006 aan de slag om ongure figuren in het zadel te houden. Dat jaar was hij in Minsk en keurde hij de frauduleuze herverkiezing van dictator Aleksandr Loekasjenko goed. Een paar jaar geleden gaf hij aan Knack toe dat de verkiezing ‘misschien niet allemaal tiptop’ was, maar zo voegde hij eraan toe, wat zou je anders in die regio verwachten. Of het nu in Moskou of op de Krim is: zich inzetten voor corrupte regimes én er smalend over doen, Creyelman doet het al jaren.

(Lees verder onder de preview)

Misschien niet allemaal tiptop: het is niet de slechtste omschrijving van het politiek personeel van het Vlaams Belang. Het is een goede zaak dat de vaderlandse pers de afgelopen jaren zo streng is geweest voor de ministers van zowel de Vlaamse regering als Vivaldi, van Groen tot N-VA. Maar het imbroglio van Jambon of De Croo is niks vergeleken met het betonrot binnen het Vlaams Belang.

Ook nu Dries Van Langenhove en Frank Creyelman weg zijn, blijft er binnen het Vlaams Belang een groep van schimmige figuren, met schimmige banden met weer andere schimmige figuren. Een gladde voorzitter in maatpak kan misschien de schijn van fatsoen ophouden, maar het blijft windowdressing. Of zijn we vergeten hoe innig de banden van Filip Dewinter met de Griekse fascisten van Gouden Dageraad zijn?

Hoe schadelijk is dit voor het Vlaams Belang? Zij die hopen op een schipbreuk zijn eraan voor de moeite. De klungelige spionagepogingen van een onbekende mandataris zullen weinig VB-kiezers op andere gedachten brengen. Het is een schandaal dat in deze gure tijden in het niets verzinkt bij de lokroep van een samenleving waarin ‘het blanke’ een ‘dominante factor’ moet blijven, zoals Van Grieken ooit oreerde.

Maar types à la Creyelman bevolken het Vlaams Belang al jaren, en zullen dat ook blijven doen. Dat Van Grieken afgelopen weekend toch heel even van zijn à propos leek door het nieuws over Creyelman, bewijst alleen maar hoe goed de man kan acteren. Van Grieken weet al járen wie Creyelman is en wat hij doet. Zijn plotse verontwaardiging is volslagen hypocriet. Hij vindt die contacten met de Chinese geheime dienst helemaal niet ‘verschrikkelijk’. Hij vindt het erg dat ze aan de oppervlakte zijn gekomen.